Περίληψη |
Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου (Νοέμβριος 1866) ήταν το σημαντικότερο γεγονός της Κρητικής επανάστασης του 1866-1869 κατά των Τουρκών. Η παρούσα μελέτη εξετάζει τα βιολογικά χαρακτηριστικά των κρανίων των θυμάτων του ολοκαυτώματος, αξιολογεί τους ιατροδικαστικούς χαρακτήρες των κακώσεων που εεμφανίζουν και συγκρίνει τ ευρήματα με τα ιστορικά παράλληλα της εποχής και τις ιστορικές πηγές. Εξετάστηκαν 51 κρανία ως προς το φύλο, την ηλικία, τη φυλή και τις κακώσεις με την κλασική μεθοδολογία των Ιατροδικαστικών Επιστημών. Αποτελέσματα: 38 κρανία ανήκουν σε άνδρες, 7 σε γυναίκες και 6 σε άτομα αδιευκρίνιστου φύλλου. Η ηλικία των κρανίων κυμαίνεται από 7 - 60 έτη, ενώ τα φυλετικά χαρακτηριστικά τους αντιστοιχούν στο μεσογειακό κλάδο της λευκής φυλής, 38 κρανία εμφανίζουν 110 κακώσεις (27 εν ζωή, 58 προθανάτιες και 23 μεταθανάτιες) οφειλόμενες σε θλαστικά μέσα, τέμνοντα οργανα και πυροβόλα όπλα. Με τη μέθοδο της επιπροβολής και τη χρήση Η/Υ πραγματοποιήθηκε η ταυτοποίηση ενός από τα εξετασθέντα κρανία. Συμπεράσματα : α) Στο Αρκάδι υπήρξαν θύματα από τα δύο φύλλα και από όλες τις ηλικίες β) Τα κρανία κατατάσσονται στο μεσογειακό κλάδο της Ευρωπαιοοειδούς φυλής γ) Οι χαρακτήρες των τραυμάτων την κεφαλής αντιστοιχούν στα όπλα της εποχής (σπαθιά, πυροβόλα όπλα) δ) Τεκμηριώνεται ότι οι συγκεκριμένες πλήξεις έγιναν με ιδιαίτερη σφοδρότητα επιβεβαιώνοντας τις ιστορικές πηγές ε) Κατέστη δυνατή η ταυτοποίηση του κρανίου του οπλαρχηγού του Αρκαδίου Κ. Δασκαλάκη
|