Αρχική
Κριτήρια κατανομής μοσχευμάτων : βιοηθικά και νομικά ζητήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή του νόμου 2737/1999
Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες
|
||||
| Κωδικός Πόρου | 000341632 | |||
| Τίτλος | Κριτήρια κατανομής μοσχευμάτων : βιοηθικά και νομικά ζητήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή του νόμου 2737/1999 | |||
| Συγγραφέας | Μυγιάκη, Αφροδίτη | |||
| Σύμβουλος διατριβής | Φιλαλήθης, Αναστάσιος | |||
| Μέλος κριτικής επιτροπής |
Παπαχρίστου, Θ.Κ.
Μαρκεζίνη, Κ. |
|||
| Περίληψη |
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας τέθηκε πρωτίστως το ζήτημα των κριτηρίων κατανομής των διαθέσιμων μοσχευμάτων και το κατά πόσο τα ισχύοντα κριτήρια διασφαλίζουν μια δίκαιη και ίση κατανομή σε ασθενείς με παρόμοιες προσδοκίες και απαιτήσεις. Το θέμα προσεγγίστηκε τόσο από την πλευρά της νομικής επιστήμης όσο και της βιοηθικής. Επιπρόσθετα καταγράφηκαν τα επιμέρους κοινωνιολογικά προβλήματα που παρουσιάζονται κατά την εφαρμογή του νόμου, αλλά έγινε και μια συνοπτική αναφορά στο ζήτημα του εγκεφαλικού θανάτου όσο και στα στατιστικά δεδομένα που καταγράφονται σε ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά. Τα στατιστικά δεδομένα που δημοσιοποίησε ο ΕΟΜ για τα έτη 2006-2007 καταδεικνύουν με τον πλέον σαφή τρόπο το μεγάλο ποσοστό έλλειψης διαθέσιμων μοσχευμάτων το οποίο έρχεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τον αριθμό των καταγεγραμμένων ασθενών. Επιπλέον ένα από τα πλέον «ενδιαφέροντα» στοιχεία που καταγράφονται είναι αυτό του ποσοστού άρνησης δωρεάς οργάνων το οποίο κυμαίνεται στο 50% ένδειξη του λανθασμένου, ίσως, τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν το θέμα των μεταμοσχεύσεων οι πολίτες, γεγονός που στρέφει τον προβληματισμό και στον τρόπο κατανομής των μοσχευμάτων. Ένα από τα μείζονα βιοηθικά προβλήματα που σχετίζονται με τις μεταμοσχεύσεις είναι κι αυτό του ορισμού του εγκεφαλικού θανάτου, ως βασικού και αναγκαίου δεδομένου για την έναρξη της μεταμοσχευτικής διαδικασίας. Το κατά πόσο όμως ο εγκεφαλικός θάνατος είναι όντως θάνατος και όχι κάποια επιστημονική επινόηση για τη διευκόλυνση των ίδιων των επιστημόνων και των διαδικασιών, εξετάζεται υπό το πρίσμα των επιστημόνων που αμφισβητούν άμεσα τα κριτήρια προσδιορισμού του εγκεφαλικού θανάτου. Η σύνταξη της λίστας των δυνητικών ληπτών και η κατανομή των διαθέσιμων μοσχευμάτων γίνεται με βάση ένα «μοριοποιημένο σύστημα βαθμολόγησης» το οποίο προκύπτει από το νόμο 2737/1999, ο οποίος περιλαμβάνει τα κριτήρια κατανομής, και την υπουργική απόφαση Υ4δ/ 8874/1996 που καταγράφει τη μοριοδότηση κάθε κριτηρίου. Τα δύο αυτά νομικά κείμενα αποτελούν ουσιαστικά την αποδοχή εκ μέρους της χώρας μας των όρων του πρόσθετου πρωτοκόλλου για τις μεταμοσχεύσεις της σύμβασης του Οβίεδου. Μολονότι η σύμβαση του Οβίεδου ορίζει σαφώς ότι τα κριτήρια θα πρέπει να είναι ιατρικά προσδιορισμένα ο ελληνικός νόμος συμπεριλαμβάνει και τρία κριτήρια τα οποία δεν μπορούν να περιληφθούν στα ιατρικώς πιστοποιούμενα. Πρόκειται για τα κριτήρια του σωματικού βάρους, του γεωγραφικού παράγοντα και της ηλικίας τα οποία και εγείρουν τις περισσότερες ηθικές και νομικές αντιρρήσεις. Ο σχολιασμός και η ανάλυση των τριών προαναφερθέντων κριτηρίων γίνεται με βάση το νομικό πλαίσιο που θέτει το ελληνικό σύνταγμα και με βάση τις θεμελιώδεις βιοηθικές αρχές. Η προσέγγιση του συστήματος κατανομής μοσχευμάτων από τη νομοθετική πλευρά αποσκοπούσε στο να ερευνηθεί το κατά πόσο διασφαλίζονται τα δικαιώματα της υγείας και κατ’ επέκταση της ζωής, της ισότητας και της αξιοπρέπεια των ασθενών ανάμεσα σε δυνητικούς λήπτες τα δικαιώματα των οποίων σε κάποιες περιπτώσεις έρχονται σε σύγκρουση από τη στιγμή που τρία από τα κριτήρια κατανομής δεν είναι σαφώς ιατρικώς πιστοποιούμενα. Από τη σκοπιά της βιοηθικής το ζήτημα των κριτηρίων κατανομής μοσχευμάτων αναλύθηκε από τη σκοπιά του ωφελιμισμού και της δεοντολογίας. Ο ωφελιμισμός τείνει να δίνει βαρύτητα στην ιατρική ωφέλεια σε συνάρτηση με την κοινωνική ωφέλεια που μπορεί να αποφέρει μια κατανομή σ’ έναν συγκεκριμένο δυνητικό λήπτη. Λαμβάνει υπόψη τού διαφορετικές παραμέτρους που δε σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο με την ιατρική ωφέλεια, αλλά μια απευθείας ή άνιση κατανομή μοσχευμάτων είναι ανεκτή αν μεγιστοποιεί την ωφέλεια που μπορεί να προσφέρει ο λήπτης στην κοινωνία. Η δεοντολογία δίνει βαρύτητα στην δίκαιη και ίση κατανομή μοσχευμάτων με βάση συγκεκριμένους κανόνες που θα διασφαλίζουν την δυνατότητα των ίσων ευκαιριών για όλους. Μια άνιση κατανομή είναι ανεκτή μόνο αν αποβαίνει προς όφελος όσων μειονεκτούν ( Δεύτερη αρχή του Ρώλς). Τέλος ως πρότυπο της επιδιωκόμενης αλλαγής στον τομέα των μεταμοσχεύσεων παρουσιάζεται συνοπτικά η δομή και η οργάνωση του τρόπου διάθεσης των μοσχευμάτων, όπως πραγματοποιείται στην Ισπανία, και είναι ευρέως γνωστός με την ονομασία «Ισπανικό μοντέλο». |
|||
| Φυσική περιγραφή | 103 σ. : διαγρ/τα ; 30 εκ. | |||
| Γλώσσα | Ελληνικά | |||
| Θέμα | Bioethics | |||
| Organ Transplantation ethics | ||||
| Organ Transplantation legislation & jurisprudence | ||||
| Organ Transplantation psychology | ||||
| Tissue Donors ethics | ||||
| Ημερομηνία έκδοσης | 2008-04-03 | |||
| Συλλογή | Σχολή/Τμήμα--Φιλοσοφική Σχολή--Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης | |||
| Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης | ||||
| Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης | ||||
| Εμφανίσεις | 277 | |||
| Ψηφιακά τεκμήρια | |
|---|---|
|
Κατέβασμα Εγγράφου |
