| Περίληψη |
Εισαγωγή: Η αύξηση της επίπτωσης των Μυκητιακών Λοιμώξεων (MΛ) σε νοσηλευόμενους σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) τα τελευταία 25 χρόνια, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα στο νοσοκομειακό χώρο και ειδικότερα σε ΜΕΘ. Οδηγούν σε παράταση της νοσηλείας, αύξηση της νοσηρότητας, της θνησιμότητας και της θνητότητας και του κόστους νοσηλείας.
Στόχοι: Ο βασικός σκοπός της πιλοτικής αυτής μονοκεντρικής μελέτης συνίσταται στον υπολογισμό συγκριτικών δεικτών επίπτωσης των Μυκητιακών Λοιμώξεων σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Επιμέρους στόχοι ήταν (1) η σύγκριση των αποτελεσμάτων καταγραφής με προηγούμενες μελέτες από τη διεθνή βιβλιογραφία, (2) η ταυτοποίηση των απομονωθέντων νοσοκομειακών στελεχών και η αναγνώριση σημαντικών παθογόνων μυκήτων, (3) η μελέτη των παραγόντων κινδύνου των ΜΛ στις ΜΕΘ, (4) η διάχυση και συζήτηση των αποτελεσμάτων με την διοίκηση του νοσοκομείου αλλά και άλλες δομές του συστήματος υγείας (επαγγελματίες υγείας) προκειμένου να προταθούν μέθοδοι ελέγχου αυτών.
Μέθοδος: Προοπτική επιδημιολογική μελέτη μέτρησης της Επίπτωσης των ΜΛ σε τριτοβάθμια ΜΕΘ (Νοέμβριος 2012- Ιούνιος 2013). Συνολικά έλαβαν μέρος στην μελέτη 303 ασθενείς.
Έγινε ανάλυση και ταυτοποίηση 64 θετικών καλλιεργειών για μύκητες με το σύστημα ταυτοποίησης μικροοργανισμών βασισμένο σε μεθοδολογία MALDI-TOF-MS το οποίο βρίσκεται στο εργαστήριο Κλινικής Βακτηριολογίας, Παρασιτολογίας, Ζωονόσων και Γεωγραφικής Ιατρικής στο Τμήμα Ιατρικής.
Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το MS EXCEL 2007 και στη συνέχεια έγινε στατιστική επεξεργασία τους με τη χρήση του στατιστικού πακέτου IBM SPSS Statistics 19. Χρησιμοποιήθηκε επίσης το στατιστικό πρόγραμμα Med.Calc για τον υπολογισμό της διαφοράς στο ρυθμό επίπτωσης από τον ένα μήνα στον άλλο και στην πυκνότητα επίπτωσης ανά βακτηριακή λοίμωξη.
Για τις ποσοτικές μεταβλητές που υπήρξαν υπολογίστηκαν στατιστικά μέτρα όπως συχνότητα, ποσοστά, αριθμητικός μέσος (mean), τυπική απόκλιση (SD), διάμεσος.
Για τις ποιοτικές μεταβλητές εφαρμόστηκε ο έλεγχος χ2 και υπολογίστηκαν οι σχετικοί κίνδυνοι RR και τα αντίστοιχα διαστήματα αξιοπιστίας τους για την ανίχνευση πιθανών παραγόντων κινδύνου.
Αποτελέσματα: Η αθροιστική επίπτωση των ΜΛ (CI) υπολογίστηκε σε 9.24 ανά 100 εισαγωγές και η πυκνότητα επίπτωσης τους (ID) σε 10.87 ανά 1000 ημέρες νοσηλείας ανά έτος.
Το 68% των ασθενών με ΜΛ ήταν άντρες, με μέσο όρο (ΜΟ) ηλικίας 64,36 (±9.39) έτη. Ο ΜΟ παραμονής ήταν 43 (±33) με θνησιμότητα 55% και θετική συσχέτιση αυτών με ΜΛ 58%.
Οι πρωτογενείς καντινταιμίες βρίσκονται στην πρώτη θέση 3.5 λοιμώξεις ανά 1000 ημέρες νοσηλείας των ασθενών και στην δεύτερη οι καντιντουρίες με τις λοιμώξεις χειρουργικού πεδίου με 2.71 λοιμώξεις ανά 1000 ημέρες νοσηλείας.
Απομονώθηκαν μύκητες του γένους Candida των ειδών albicans (50%), tropicallis (16%) και parapsilosis (14%).
Από το σύστημα βαθμολόγησης «Candida score» που υπολογίστηκε και το σύστημα αξιολόγησης του κίνδυνου διηθητικής καντιτίασης «Candida Colonization Index» βρέθηκε ότι μπορεί να εκτιμηθεί ο κίνδυνος καντιντιασικής λοίμωξης.
Οι κυριότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες κινδύνου ήταν ο μηχανικός αερισμός, η παρατεταμένη νοσηλεία πέραν των 7 μερών, η χορήγηση αντιβιοτικών η ύπαρξη κεντρικής και αρτηριακής γραμμής καθώς και καθετήρα ουροδόχου κύστεως, με συχνότητα 100%. Ακολουθούν η ανοσοκαταστολή, ο πυρετός, και η διατροφή με ποσοστό 96%, η ύπαρξη κατακλίσεων με ποσοστό 91%, η χορήγηση κορτικοειδών 86%.
Οι άντρες όπως φαίνεται από την εκτίμηση του σχετικού κινδύνου κινδυνεύουν 1.5 φορά περισσότερο (CI95 1.102-1.951 ) για την εμφάνιση ΜΛ από τις γυναίκες, όσοι πάσχουν από καρδιακή νόσο 2,2 φορές (CI95 1.392-3.477), και όσοι πάσχουν από υπέρταση 1,6 φορές (CI95 1.146-2.155) σε σχέση με τους ασθενείς που δεν έπασχαν από τα υποκείμενα νοσήματα. Οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη κινδυνεύουν περισσότερο 1,7 φορές (CI95 1.195-2.396) καθώς και όσοι έχουν νεφρική ανεπάρκεια 2,2 φορές (CI95 1.392-3.477) σε σύγκριση με αυτούς που δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα, όσοι έχουν κατακλίσεις 11 φορές (CI95 2.934-41.236) και όσοι είχαν υποστεί κάποια χειρουργική επέμβαση ή δεν είχαν λάβει στην φαρμακευτική αγωγή τους αντιμυκητιακά φάρμακα 3,1 φορές (CI95 1.705-5.794). Όσοι ασθενείς εισήχθησαν στην ΜΕΘ με λοίμωξη από gram- βακτήριο είχαν αυξημένο κίνδυνο 7,3 φορές (CI95 2.562-20.990) και οι ασθενείς που παρουσίασαν κατά την παραμονή τους στο τμήμα λοίμωξη από gram- βακτήριο 1,6 φορές (CI95 1.146-2.155). Από τον υπολογισμό του δείκτη αποικισμού «Candida Colonization Index» όσοι ασθενείς είχαν θετικό αποτέλεσμα σε αυτόν άρα και αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν κάποια ΜΛ, ο σχετικός κίνδυνος υπολογίστηκε σε 1,8 (CI95 1.252-2.685).
Συμπεράσματα: Στο σύνολο των θετικών καλλιεργειών στα ούρα, στις βρογχικές εκκρίσεις, σε κεντρικό καθετήρα και άλλα διαφορετικά δείγματα υπερίσχυσε το είδος C. albicans, ενώ το γένος C. parapsilosis στις καλλιέργειες αίματος. Τα στοιχεία για την επίπτωση και την επιδημιολογία των μυκητιακών λοιμώξεων που σημειώθηκαν στη ΜΕΘ του ΠΑΓΝΗ είναι συγκρίσιμα με αυτά των άλλων ευρωπαϊκών μελετών και υποδεικνύουν ότι οι μυκητιακές λοιμώξεις σε ΜΕΘ είναι συχνές και συμβάλλουν σημαντικά στην αύξηση του κόστους νοσηλείας.
|
Μυκητιακές λοιμώξεις (Μ.Λ.) σε μονάδες εντατικής θεραπείας
