Περίληψη |
Ο μύκητας Cryptococcus neoformans είναι ένα κοινό ευκαιριακό παθογόνο σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο κυτταρικό τοίχωμα του C. neoformans εντοπίζεται σε μεγάλο ποσοστό η χιτίνη, μέρος της οποίας είναι απακετυλιωμένο σε χιτοζάνη. Τα ένζυμα που εμπλέκονται στη σύνθεση της χιτίνης και της χιτοζάνης αποτελούν πολύ καλούς
στόχους για μελλοντικά αντιμυκητιακά φάρμακα λόγω της σημασίας τους για την ακεραιότητα του κυττάρου και την απουσία τους στον άνθρωπο. Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί από τον C. neoformans τρεις απακετυλάσες πολυσακχαριτών (οι οποίες εμφανίζουν υψηλά ποσοστά ομολογίας με απακετυλάσες της χιτίνης), ένζυμα τα
οποία παρουσιάζουν ανοσολογικό ενδιαφέρον. Επιπλέον, η ανοσοποίηση με τις απακετυλάσες MP98, MP84 και D25 έχει προστατευτικές για τον ξενιστή δράσεις και έτσι αποτελούν υποψήφιους αντιγονικούς επιτόπους για την ανάπτυξη εμβολίου για
την κρυπτοκοκκίωση. Η χιτίνη είναι ο δεύτερος πιο διαδεδομένος δομικός πολυσακχαρίτης στη φύση μετά την κυτταρίνη. Η χιτοζάνη (απακετυλιωμενή μορφή χιτίνης) δεν απαντάται στην φύση τόσο συχνά όσο η χιτίνη, όμως οι ελεύθερες αμινομάδες κατά μήκος του πολυμερούς προσδίδουν καινούργιες και εντελώς διαφορετικές ιδιότητες στο μόριο αυτό. Σε κάποια είδη μυκήτων η χιτοζάνη αποτελεί ένα σημαντικό συστατικό του κυτταρικού τοιχώματος σε διάφορες φάσεις του κυτταρικού κύκλου. Οι απακετυλάσες της χιτίνης στους μύκητες συμμετέχουν στη δημιουργία του κυτταρικού τους τοιχώματος και έχει προταθεί ότι παίζουν κάποιο ρόλο στις αλληλεπιδράσεις φυτού-παθογόνου. Σε προηγούμενη μελέτη το γονίδιο που κωδικοποιεί για μια πρωτεΐνη μοριακού βάρους 25 kDa κλωνοποιήθηκε και εκφράστηκε σε κύτταρα E.coli. Η ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη μπορούσε να επάγει καθυστερημένου τύπου αντιδράσεις
υπερευαισθησίας (DTH) αλλά και ανοσολογικές αποκρίσεις παρόμοιες με αυτές της ενδογενούς πρωτεΐνης. Στην παρούσα μελέτη το ανασυνδυασμένο ένζυμο, το οποίο έχει κλωνοποιηθεί και εκφραστεί στον μύκητα Klyuveromyces lactis, απομονώθηκε σε καθαρή μορφή με τη χρήση χρωματογραφίας ιοντοανταλλαγής και μοριακής
διήθησης, χαρακτηρίστηκε βιοχημικά και υπολογίστηκαν οι κινητικές του παράμετροι. Το ένζυμο ήταν σε θέση να απακετυλιώσει την γλυκολ-χιτίνη, N-ακετυλ-χιτοολιγομερή καθώς και τα τροποποιημένα κατάλοιπα Ν-ακετυλγλυκοζαμίνη-1φωσφορικό (GlcNAc-1P) και Ν-ακετυλγλυκοζαμίνη-6φωσφορικό (GlcNAc-6P), ενώ δεν ήταν σε θέση να απακετυλιώσει το μονομερές κατάλοιπο GlcNAc. Όσον
αφορά την εξειδίκευσή του, η κινητική ανάλυση της ενζυμικής αντίδρασης με τα χιτοολιγομερή GlcNAc4-5, έδειξε ότι η D25 έχει σαν βέλτιστο υπόστρωμά της το χιτοολιγομερές GlcNAc4.
|