Περίληψη |
Η θεματική της παρούσας διπλωματικής εργασίας εστιάζει στον τομέα των αναπηριών και συγκεκριμένα στην χαρτογράφηση των δομών για την αναπηρία που υπάρχουν στο Ρέθυμνο. Βασικός της σκοπός είναι να διαπιστωθεί μέσα από την έρευνα αυτή πως οριοθετείται θεσμικά η αναπηρία αλλά και πως καθίσταται αντικείμενο διαχείρισης από τις τοπικές δομές, υπηρεσίες και λιγότερο οργανωμένες δράσεις, καθώς επίσης και ποιες στρατηγικές αναπτύσσονται μέσα στην κοινωνία και πιο συγκεκριμένα σε μια επαρχιακή πόλη, με σκοπό να αντιμετωπιστεί και να ενταχθεί ομαλά και σωστά η αναπηρία και τα άτομα με αυτή μέσα στην κοινωνική δομή.
Η παρούσα εργασία χωρίζεται σε δύο τμήματα. Το ένα περιλαμβάνει το θεωρητικό μέρος, δηλαδή την βιβλιογραφική επισκόπηση που αναφέρεται σε θέματα αναπηρίας τόσο σε παγκόσμιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει το εμπειρικό κομμάτι. Σε αυτό το μέρος περιλαμβάνεται η καταγραφή αλλά και η χαρτογράφηση, όλων τον δομών που υπάρχουν στο Ρέθυμνο και οι οποίες σχετίζονται με θέματα αναπηρίας καθώς επίσης και η ερευνητική διαδικασία που ακολουθήθηκε. Το μέρος αυτό στηρίζεται σε μια ποιοτική έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσα από ημι-δομημένες συνεντεύξεις με επαγγελματίες ή στελέχη των δομών. Οι συνεντεύξεις αυτές, αφού απομαγνητοφωνήθηκαν μετέπειτα αναλύθηκαν μέσα από τη διαδικασία της θεματικής ανάλυσης.
Σημαντικό κομμάτι της εργασίας αυτής αποτελούν τα ευρήματα που βρέθηκαν μέσα από την ερευνητική αυτή δουλειά. Τα ευρήματα αυτά έδωσαν αρκετά και σημαντικά στοιχεία, τα οποία μεταξύ άλλων έδειξαν πως η αναπηρία ως λέξη περιλαμβάνει και θετικές αλλά και αρνητικές στάσεις ως προς τη χρήση της από τους επαγγελματίες, καθώς επίσης και ότι κατά βάση η αναπηρία αποτελεί κοινωνική κατασκευή, καθώς αν όλα ήταν προσβάσιμα σε όλους ανεξαιρέτως, τότε δεν θα υπήρχε ο λόγος να διακρίνεται ένας άνθρωπος με βάση του εάν είναι ανάπηρος ή όχι.
Επίσης μέσα από την έρευνα αυτή φανερώθηκε πως τόσο οι ψυχικές αναπηρίες όσο και οι χρόνιες παθήσεις μπορούν να ειδωθούν ως κομμάτι των αναπηριών και να ενταχθούν μέσα σε όλη την έννοια του αναπηρικού κινήματος. Ακόμα, διατυπώθηκε από τη μια πως οι δομές που υπάρχουν στο Ρέθυμνο βοηθούν αρκετά στον αποστιγματισμό της αναπηρίας ειδικά σε σύγκριση με το παρελθόν, και από την άλλη το γεγονός πως το Ρέθυμνο αποτελεί πόλη σύμβολο ως προς την προσβασιμότητα που προσφέρει στα άτομα με αναπηρίες, δίνοντας τους το δικαίωμα να κινούνται ελεύθερα και άνετα σε ολόκληρη την πόλη στην οποία ζουν ή στην οποία έχουν έρθει για διακοπές.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως οι δομές που υπάρχουν στο Ρέθυμνο αναπτύσσουν συγκεκριμένες πολιτικές για την διαχείριση της αναπηρίας μέσα στον κοινωνικό ιστό και όχι έξω από αυτόν, καθώς επίσης και η ανάπτυξη σχέσεων και συνεργασιών τόσο με άλλες δομές (εντός και εκτός Νομού, Κρήτης, αλλά και Ελλάδας), όσο και με τοπικούς-κρατικούς φορείς. Τέλος, κάτι που αξίζει να σημειωθεί εδώ είναι το γεγονός ότι παρατηρήθηκε πως υπάρχει θετική πλέον αντιμετώπιση της τοπικής κοινωνίας ως προς τις δομές αλλά και ως προς την αναπηρία γενικότερα.
|