Περίληψη |
Το μεσοζωοπλαγκτό αποτελείται από υδρόβια μετάζωα μεγέθους 200 μm έως 20 mm,
τα οποία δεν έχουν ικανότητα ενεργητικής κολύμβησης ενάντια στα ρεύματα. Οι οργανισμοί
αυτοί διαδραματίζουν μείζονα ρόλο στο πελαγικό τροφικό πλέγμα, αποτελώντας το συνδετικό
κρίκο μεταξύ του φυτοπλαγκτού και των μικρών πελαγικών ψαριών. Η κατανομή του
μεσοζωοπλαγκτού μεταβάλλεται τόσο σε οριζόντια όσο και σε κατακόρυφη διάσταση, ωστόσο
οι μελέτες κατακόρυφης κατανομής των ζωοπλαγκτικών οργανισμών σπανίζουν στη Μεσόγειο.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της χωρικής και της βαθυμετρικής κατανομής του
μεσοζωοπλαγκτού στο Θερμαϊκό Κόλπο. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία
σε εννέα σταθμούς και σε πέντε υδάτινα στρώματα ανά σταθμό (ΝΕΤ1, ΝΕΤ2, ΝΕΤ3, ΝΕΤ4 και
ΝΕΤ5) στο εξωτερικό κομμάτι του Κόλπου τον Ιούνιο 2016. Το ενδιάμεσο στρώμα
δειγματοληψίας (ΝΕΤ3) διέτρεχε την πιθανή μέγιστη πλαγκτική βιομάζα, όπως αυτή εντοπιζόταν
επί τόπου από το ηχοβολιστικό όργανο του σκάφους (στρώμα μέγιστης πλαγκτικής ακουστικής
ανάκλασης). Τα δείγματα μεσοζωοπλαγκτού αναγνωρίστηκαν στο κατώτερο δυνατό ταξινομικό
επίπεδο, καταμετρήθηκε η αφθονία των οργανισμών και υπολογίστηκε η βιομάζα τους βάσει
εξισώσεων μήκους βάρους από τη βιβλιογραφία. Η παρούσα εργασία αποτελεί την πρώτη
ανάλυση μικρής κλίμακας βαθυμετρικής κατανομής μεσοζωοπλαγκτού στην ανατολική
Μεσόγειο. Η συνολική αφθονία του μεσοζωοπλαγκτού παρουσίασε αυξητική τάση από τα
βαθύτερα προς τα ρηχότερα στρώματα της στήλης του νερού, ενώ η βιομάζα παρουσίασε
μέγιστα στο επιφανειακό στρώμα και το στρώμα μέγιστης ακουστικής ανάκλασης. Τα κωπήποδα
κυριάρχησαν στα βαθύτερα στρώματα, ενώ τα βυτιοειδή ήταν άφθονα σε όλη τη στήλη του
νερού, παρουσιάζοντας μέγιστο στο στρώμα ΝΕΤ3. Οι κατακόρυφες κατανομές των
ζωοπλαγκτικών οργανισμών παρουσίασαν διακριτά πρότυπα: κυριαρχία των κωπηποδιτών
Clausocalanus spp., Mesocalanus tenuicornis, του καλανοειδούς Clausocalanus peregens και των
κωπηλατών Fritillaria στα βαθιά στρώματα και κοντά στο μέγιστο χλωροφύλλης και κυριαρχία
των κλαδοκερωτών Penilia avirostris και Evadne spinifera και των κωπηπόδων Paracalanus spp.
και Temora stylifera στα επιφανειακά στρώματα πάνω από το θερμοκλινές. Στα ενδιάμεσα
στρώματα πιο άφθονα κωπήποδα ήταν τα Clausocalanus jobei, Oithona plumifera και Oncaea
media. Αξιοσημείωτη ήταν η κυριαρχία του κλαδοκερωτού P. avirostris στο επιφανειακό
στρώμα όπου παρουσίασε αφθονίες μέχρι και 2179 άτομα m-3, καθώς ευνοήθηκε από τις
υψηλές θερμοκρασίες των παράκτιων νερών του Θερμαϊκού Κόλπου κατά τη θερινή περίοδο
διαστρωμάτωσης της υδάτινης στήλης.
|