Περίληψη |
Η παρούσα διπλωματική εργασία είχε ως στόχο τη μελέτη της επίδρασης της έλλειψης της
πρωτεΐνης θερμικού στρες HSP70 στο φλεγμονώδη πόνο σε ποντίκια, με τη χρήση δύο
διαφορετικών γονότυπων: φυσιολογικό (wildtype ή Hsp70+/+) και γονότυπο όπου έχει
πραγματοποιηθεί γενετική απαλοιφή του γονιδίου που εκφράζει την πρωτεΐνη HSP70 (Hsp70-/-). Ο
σκοπός της εργασίας ήταν να μελετηθεί ο μηχανισμός αντίδρασης των ποντικιών Hsp70-/-
όταν, υπό
την επίδραση του ανοσοενισχυτικού διαλύματος αντιγόνου Freund (CFA), εκτίθονταν σε εξωτερικό
θερμικό ερέθισμα (ακτινοβολία IR) που προκαλεί πόνο.
Οι πρωτεΐνες θερμικής καταπληξίας (HSPs) - όπως είναι γνωστές και ως πρωτεΐνες στρες- είναι μία
από τις πιο συντηρημένες οικογένειες πρωτεϊνών στη φύση. Μελέτες τόσο από τους
προκαρυωτικούς όσο και από τους ευκαρυωτικούς οργανισμούς έχουν αποδείξει τη μεγάλη
σημασία τους και το ρόλο τους σε φυσιολογικές και σε συνθήκες στρες. Ειδικότερα, η οικογένεια
πρωτεϊνών Hsp70 αποτελείται από μέλη που καθιστούν δυνατή την αναδίπλωση και τη
συναρμολόγηση των νέων συνθετικών πρωτεϊνών και την αναδίπλωση των λανθασμένων και / ή
συσσωματωμένων πρωτεϊνών. Τα ποντίκια Hsp70-/-
που χρησιμοποιήθηκαν στη παρούσα μελέτη
δεν διαθέτουν την πρωτεΐνη HSP70, μια πρωτεΐνη που προστατεύει τον εκάστοτε οργανισμό από
την προσβολή τους σε εξωτερικά ερεθίσματα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα HSP70
ποντίκια είναι βιώσιμα και γόνιμα, αλλά παρουσιάζουν αυξημένη ευαισθησία σε παγκρεατίτιδα,
έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία, οσμωτικό στρες και ισχαιμία (εγκέφαλος), και ελαττωμένη
ικανότητα να αναπτύσσουν αντίσταση σε φλεγμονώδες στρες. Τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν το
ρόλο των Hsp70 πρωτεϊνών στην αντίδραση του οργανισμού στο στρες. Παρόλα αυτά καμία
μελέτη δεν έχει πραγματοποιηθεί για το ρόλο των HSP70 στο φλεγμονώδη πόνο.
Για την πραγματοποίηση των πειραμάτων, τα ποντίκια χωρίζονταν σε ξεχωριστά κλουβιά και
προσαρμόζονταν στο πλαστικό δοκιμαστικό μέσο για μέτρηση πόνου (Plantar Test) για τριάντα
λεπτά. Η προσαρμογή πραγματοποιούνταν για πέντε ημέρες. Αμέσως μετά ακολουθούσαν οι
μετρήσεις βασικού πόνου (δεν χορηγείται βακτήριο) σε τρία διαφορετικά χρονικά διαστήματα: 3
ώρες, 6 ώρες και 24 ώρες. Μετά το πέρας των μετρήσεων αυτών, γινόταν ένεση με
ανοσοενισχυτικό διάλυμα αντιγόνου Freund (CFA) στο πέλμα (20 μL) και ξεκινούσε ο νέος κύκλος
μετρήσεων, όπως αυτός του βασικού πόνου. Επιπλέον, πραγματοποιούνταν παράλληλα μετρήσεις
οιδήματος. Για τη μέτρηση του οιδήματος χρησιμοποιείται το πληθυσμόμετρο. Τέλος, σε όλα τα
ζώα πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις παραγόντων που διαμεσολαβούν τη φλεγμονώδη αντίδραση
όπως κυτοκίνες.
Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας έδειξαν ότι τα ποντίκια Hsp70-/-
έχουν ελλιπή μηχανισμό
αντίδρασης έναντι του φλεγμονώδους πόνου καθώς παρατηρείται μειωμένος ουδός πόνου όταν
είναι εκτίθενται σε εξωτερικό θερμικό ερέθισμα (ακτινοβολία IR) ανεξάρτητα από την επίδραση
του φλεγμονώδους στρες. Παραδόξως, το οίδημα του φλεγμαίνοντος πέλματος των ποντικών
Hsp70-/-
είναι μικρότερο από εκείνο των φυσιολογικών ποντικιών. Καμία διαφορά δε βρέθηκε στα
επίπεδα των κυτοκινών μεταξύ των δύο γονοτύπων.
Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η HPS70 ασκεί προστατευτικό ρόλο στον
οργανισμό έναντι του φλεγμονώδους πόνου, ενώ η δράση της αναφορικά με τη φλεγμονώδη
αντίδραση όπως προκύπτει από το βαθμό του οιδήματος είναι αντιφλεγμονώδης. Περαιτέρω
πειράματα είναι σε εξέλιξη για να διαπιστωθεί ο μηχανισμός μέσω του οποίου ασκεί τη δράση της.
|