| Περίληψη |
Ο καρκίνος αποτελεί τη δεύτερη, κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, τόσο για άνδρες όσο και για
γυναίκες, προσβάλλοντας ακόμη και πολύ μικρές ηλικίες. Τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί
σημαντική πρόοδος στην ανάπτυξη φαρμακευτικών ουσιών για την αντιμετώπιση των καρκινικών
όγκων. Ωστόσο, οι σημαντικές παρενέργειες που παρουσιάζονται από το συμβατικό τρόπο
χορήγησης τους, εξαιτίας της μη εκλεκτικότητάς τους και μη ελεγχόμενης διάθεσής τους στους
καρκινικούς ιστούς, έχουν οδηγήσει στην εισαγωγή τους σε συστήματα ελεγχόμενης χορήγησης.
Τα συστήματα μεταφοράς φαρμάκων έχουν την ικανότητα της ασφαλούς μεταφοράς μιας
φαρμακευτικής ουσίας συνδυάζοντας υλικά με βιο-ενεργά μόρια ή φάρμακα τα οποία σε
διαφορετική περίπτωση θα είχαν ανεπαρκή ή μη επιθυμητά φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά ή
θα ήταν τοξικά για τα υγιή φυσιολογικά κύτταρα. Τα πολυμερικά συστήματα μεταφοράς φαρμάκων
περιέχουν ένα εύρος μακρομοριακών δομών που κυμαίνονται από πολυμερικά μικκύλια μέχρι
σύνθετα συστήματα είτε με μακρομόρια είτε με πρωτεΐνες. Στόχος της παρούσας διπλωματικής
εργασίας, είναι η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός ενός νέου συζευγμένου συστήματος πολυμερούς
– φαρμάκου, που μπορεί να διασπαστεί με φως και pH, εξαιτίας των δεσμών ακυλο-υδραζόνης
που περιέχει, για την ελεγχόμενη απελευθέρωση του αντικαρκινικού φαρμάκου. Η σύνθεση της
πολυμερικής αλυσίδας πραγματοποιήθηκε μέσω πολυμερισμού πολυσυμπύκνωσης της
διυδραζίνης του αδιπικού οξέος, με μια διδραστική πολύ(αιθυλενογλυκόλη) που φέρει τελικές
ομάδες βενζαλδεΰδης (PEGald), υπό ήπια όξινες συνθήκες, για την παραγωγή ενός υδρόφιλου
εναλλασσόμενου συμπολυμεριμερούς, PEG-alt-αδιπικό οξύ (PEG-alt-AA). Τα συντιθέμενα
πολυμερή χαρακτηρίστηκαν με χρωματογραφία αποκλεισμού μεγεθών και φασματοσκοπίες
πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού πρωτονίου και υπερύθρου με μετασχηματισμό Fourier,
αποσβένουσας ολικής ανάκλασης. Η διάσπαση της πολυμερικής αλυσίδας σε
διμεθυλοσουλφοξείδιο και νερό, υπό την επίδραση του φωτός (UV ακτινοβολίας σε λ=254nm και
χαμηλή ένταση 0.1 mW cm-2
) και όξινου pH αντίστοιχα, επαληθεύτηκε με φασματοσκοπία
υπεριώδους-ορατού. Στη συνέχεια, ένα πρότυπο αντικαρκινικό φάρμακο, η δοξορουβικίνη (DOX),
προσδέθηκε χημικά στο(α) άκρο(α) της αλυσίδας του πολυμερούς, μέσω δεσμών
ακυλοϋδραζόνης, για τη σύνθεση του αμφίφιλου συζευγμένου συστήματος πολυμερούς –
φαρμάκου, PEG-alt-αδιπικό οξύ-DOX (PEG-alt-AA-DOX). Αυτά τα συζευγμένα συστήματα,
εξαιτίας του αμφίφιλου χαρακτήρα τους, αυτοοργανώθηκαν σε νερό για τον σχηματισμό
σφαιρικών νανοσωματιδίων, όπως αποδεικνύεται από τις μικροσκοπίες ηλεκτρονικής σάρωσης
και μετάδοσης και τη μέτρηση δυναμικής σκέδασης φωτός. Η ακτινοβόληση, τέλος, των
αυτοοργανωμένων συζευγμένων συστημάτων PEG-alt-AA-DOX με υπεριώδη ακτινοβολία και η
9
ταυτόχρονη μείωση του pH του διαλύματος είχε ως αποτέλεσμα τη διάσπαση των
νανοσωματιδίων, λόγω της συνδυασμένης φωτόλυσης και όξινης υδρόλυσης των δεσμών
ακυλοϋδραζόνης που οδήγησε στην ελεγχόμενη αποδέσμευση του θεραπευτικού φορτίου.
|
Photo- and acid-degradable polyacylhydrazone–doxorubicin conjugates for controlled anticancer drug delivery
