| Περίληψη |
Η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση (ΙΠΙ) είναι μία χρόνια και μη αναστρέψιμη διάμεση πνευμονοπάθεια με φτωχή πρόγνωση και περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει σημαντικές ερευνητικές προσπάθειες για την ανακάλυψη των παθογενετικών μηχανισμών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της αινιγματικής πνευμονικής νόσου. Η αυτοφαγία αποτελεί ένα μηχανισμό για την ανακύκλωση των συστατικών και των οργανιδίων του κυττάρου και συνεισφέρει σημαντικά στην κυτταρική ομοιόσταση. Η σημασία των μιτοχονδρίων και ο καίριος ρόλος τους στη ρύθμιση του μεταβολισμού της ενέργειας του κυττάρου είναι ευρέως γνωστά. Παρόλα αυτά, παράγοντες όπως το αυξημένο οξειδωτικό στρες επηρεάζουν τη σωστή λειτουργία και δομή των μιτοχονδρίων. Είναι ζωτικής σημασίας για το κύτταρο να αποικοδομήσει αυτά τα δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια κυρίως μέσω μίας επιλεκτικής μορφής της αυτοφαγίας που ονομάζεται μιτοφαγία. Πρόσφατες έρευνες σε επιθηλιακά κύτταρα και ινοβλάστες του πνεύμονα έχουν δείξει ότι η αυτοφαγία και τα δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της ΙΠΙ. Σε αυτή τη μελέτη επικεντρωθήκαμε στην αυτοφαγία, με ιδιαίτερη έμφαση στη μιτοφαγία και την οξειδωτική κατάσταση των μιτοχονδρίων σε ασθενείς με ΙΠΙ. Χρησιμοποιήσαμε τα κύτταρα από το βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα ασθενών, που περιλαμβάνουν κυρίως μακροφάγα, και τα συγκρίναμε με υγιή άτομα αλλά και με ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ) οι οποίοι είχαν και πνευμονική νόσο (διάμεση πνευμονοπάθεια από ΡΑ). Τα αποτελέσματά μας έδειξαν αυξημένα πρωτεϊνικά επίπεδα της LC3 παράλληλα με μειωμένα επίπεδα της πρωτεΐνης p62 σε ασθενείς με ΙΠΙ, ενώ δεν φάνηκε κάποια διαφορά στους ασθενείς σε σχέση με υγιείς μάρτυρες, στα επίπεδα έκφρασης γονιδίων που εμπλέκονται στην αυτοφαγία και στη μιτοφαγία - όπως Beclin1, ULK1, S100A9, p62, BNIP3, AKT3. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός πως βρήκαμε σημαντική πτώση της έκφρασης του γονιδίου PINK1 στους ασθενείς με ΙΠΙ, αλλά και με διάμεση πνευμονοπάθεια από ΡΑ, συγκρίνοντάς τα με τους υγιείς. Όσο αφορά τους ασθενείς με ΡΑ, παρατηρήσαμε ένα διαφορετικό πρότυπο γονιδιακής έκφρασης με σημαντικά αυξημένα επίπεδα Beclin1 και AKT3. Σχετικά με το οξειδωτικό στάτους των μιτοχονδρίων των ασθενών με ΙΠΙ, στόχος μας ήταν να εκτιμήσουμε την οξείδωση των μιτοχονδρίων με χρώση MitoSOX και ανάλυση κυτταρομετρίας ροής σε ζωντανά κύτταρα από ασθενείς που υποβλήθηκαν σε βρογχοσκόπηση κατά το χρονικό διάστημα που διήρκησε η μελέτη μας. Τα πρώτα αποτελέσματα, σύμφωνα με τις έως τώρα διαγνώσεις, δείχνουν μία σημαντική μετατόπιση του κυτταρικού πληθυσμού μετά από χρώση και ανάλυση της κυτταρομετρίας ροής, υποδηλώνοντας πως οι ασθενείς με ΙΠΙ είναι θετικοί για MitoSOX, παρά το γεγονός ότι το ποσοστό των έντονα θετικών κυττάρων για χρώση MitoSOX δεν έχει στατιστικά σημαντική αύξηση σε σχέση με τους υγιείς. Τέλος, αξιολογήσαμε την επίδραση του κύριου μεσολαβητή της ΙΠΙ, TGFβ1, σε κυτταρική σειρά μονοκυττάρων έπειτα από δράση ενός παράγοντα διαφοροποίησης προς μακροφάγα. Αποτελεί αρκετά ενδιαφέρον εύρημα ότι ο TGFβ1 φάνηκε να μειώνει τα επίπεδα των οξειδωμένων μιτοχονδρίων και την έκφραση του γονιδίου του PINK1 στα μακροφάγα.
|
Macrophage homeostasis in idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) : a bronchoalveolar lavage fluid study
