Περίληψη |
Κατά τη διάρκεια της συνεξέλιξης φυτών και ξενιστών παθογόνων, τα φυτά έχουν αναπτύξει
ανοσοποιητικούς μηχανισμούς ώστε να αποκτούν ανθεκτικότητα σε διάφορες ασθένειες και έτσι να
μπορούν να επιβιώνουν και να αναπτύσσονται. Οι αμυντικοί μηχανισμοί των φυτών διακρίνονται σε δύο
κατηγορίες:
1. Πρώτη γραμμή άμυνας PTI (PAMP (pathogen-associated molecular pattern) triggered immunity)
(Monaghan & Zipfel, 2012)
2. Δεύτερη γραμμή άμυνας ETI (effector triggered immunity) (Eitas & Dangl, 2010)
Κατά τη βασική γραμμή άμυνας, συγκεκριμένοι μεμβρανικοί υποδοχείς (PRRs - cell surface-localized
pattern recognition receptors) στα φυτικά κύτταρα εντοπίζουν την εισβολή του ξενιστή μέσω της
αναγνώρισης μοριακών στοιχείων σχετιζόμενων με το παθογόνο (PAMPs, MAMPs - microbe-associated
molecular patterns) (Monaghan & Zipfel, 2012). Με τη σειρά τους τα παθογόνα επιστρατεύουν τους
επονομαζόμενους τελεστές (effectors) με σκοπό να υπερκεράσουν την βασική γραμμή άμυνας (PTI) των
φυτών, οπότε στα φυτά ενεργοποιείται η δεύτερη, πιο εξειδικευμένη γραμμή άμυνας, η ETI. Τα
περισσότερα γονίδια που συμμετέχουν στην ΕΤΙ κωδικοποιούν για κυτοπλασματικούς υποδοχείς, με
περιοχές πλούσιες σε λυσίνη. Αυτοί οι υποδοχείς καλούνται NLRs (NBS-LRRs ή NLRs - nucleotide-binding
site and leucine-rich repeat domains) και αναγνωρίζουν ειδικά συγκεκριμένους effectors,
ενεργοποιώντας στη συνέχεια την άμυνα του φυτού (Meyers et al., 2003). Κύρια απόκριση της δεύτερης
γραμμής άμυνας είναι η αντίδραση υπερευαισθησίας (hypersensitive response, HR).
Σκοπός αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας ήταν η μελέτη ενός γενετικά συνδεδεμένου ζεύγους NLR
υποδοχέων της άμυνας των φυτών, συγκεκριμένα των RPR1 και RPR2 από το φυτό Brassica napus.
Μελετήθηκαν, για το σκοπό αυτό, συγκεκριμένες περιοχές του γονιδίου RPR1, B3 και TFSII, ο ρόλος της
5’ αμετάφραστης περιοχής του και τέλος ελέγχθηκε η αλληλεπίδραση με συγκεκριμένους effectors από
τον ιό Turnip Mosaic virus (TuMV).
|