| Περίληψη |
Η παρούσα µεταπτυχιακή διατριβή φέρει τον τίτλο « Τα Οικονοµικά των Συµβάσεων και η
Οικονοµική Κοινωνιολογία: Συγκλίσεις και αποκλίσεις» και περιλαµβάνει τρία µέρη. Στο πρώτο µέρος
παρουσιάζεται η γαλλική προσέγγιση των Οικονοµικών των Συµβάσεων, το δεύτερο µέρος αποτελεί
µια παρουσίαση της Νέας Οικονοµικής Κοινωνιολογίας και τέλος στο τρίτο µέρος συνεξετάζονται οι
δύο προαναφερθείσες οπτικές της οικονοµικής ζωής.
Τα Οικονοµικά των Συµβάσεων συνιστούν µια προσέγγιση της οικονοµικής ζωής, η οποία
εξετάζει την οικονοµική δράση σε σχέση κυρίως µε την έννοια των συµβάσεων. Η συγκεκριµένη
σχολή αναγνωρίζει ότι το σύγχρονο οικονοµικό περιβάλλον διακρίνεται από διάχυτη και διεισδυτική
αβεβαιότητα. Βλέπει την οικονοµική δραστηριότητα ως σύνθεση των επιµέρους ατοµικών δράσεων,
των συµµετεχόντων σε ένα συντονισµό, και υποστηρίζει ότι δε µπορεί να αναληφθεί ατοµική δράση
εάν δεν αναφέρεται σε ένα κοινό πλαίσιο, που µοιράζονται όλοι οι συµµετέχοντες και το οποίο
προϋπάρχει αυτής. Οι συµβάσεις είναι αποτέλεσµα της ερµηνευτικής προσπάθειας των συµµετεχόντων
για την ταυτοποίηση της κατάστασης, την οποία αντιµετωπίζουν από κοινού, προκύπτουν
διυποκειµενικά ως συµφωνία των ατόµων και συνιστούν ακριβώς το κοινό πλαίσιο που
προαναφέραµε.
Η διαµόρφωση της Νέας Οικονοµικής Κοινωνιολογίας(σύγχρονη Οικονοµική Κοινωνιολογία,
από τα µέσα του1980 και έπειτα) αποτελεί συγκεκριµένη απάντηση στην προσπάθεια επέκτασης του
ερευνητικού πεδίου των Οικονοµικών και σε άλλες σφαίρες της ανθρώπινης δραστηριότητας, πέραν
της αυστηρά οικονοµικής (οικονοµικός ιµπεριαλισµός). Στην προσπάθεια αυτή των Οικονοµικών, η
Οικονοµική Κοινωνιολογία απαντά, εφαρµόζοντας την κοινωνιολογική οπτική σε φαινόµενα του
οικονοµικού πεδίου και αναδεικνύοντας τα ελλείµµατα και τη µερικότητα της συµβατικής οικονοµικής
διαπραγµάτευσης αυτών των φαινοµένων. Η Νέα Οικονοµική Κοινωνιολογία επιδιώκει να εµπεδώσει
την αναπόφευκτη διασύνδεση του οικονοµικού µε το κοινωνικό στοιχείο, και να αµφισβητήσει την
οπτική των Οικονοµικών, η οποία παραγνωρίζει το διαδραστικό χαρακτήρα της σχέσης οικονοµικού
και κοινωνικού και παρουσιάζει το οικονοµικό στοιχείο, αποσυνδεδεµένο και ανεξάρτητο από το
κοινωνικό πλαίσιο συγκρότησης και ανάπτυξης του.
Αφού παρουσιάσουµε, λοιπόν, τις κεντρικές παραδοχές των Οικονοµικών των Συµβάσεων από
τη µία πλευρά και της Νέας Οικονοµικής Κοινωνιολογίας από την άλλη, θα προχωρήσουµε σε µία
προσπάθεια συνεκτίµησης τους. Αρχικά, θα συνεξετάσουµε τα δύο προγράµµατα έρευνας από
µεθοδολογική άποψη. Ακολούθως, θα δούµε πως τοποθετούνται επί των θεµάτων της
ορθολογικότητας, του συντονισµού και των αξιών. Τέλος, θα περιγράψουµε τη δυνατότητα
διαµόρφωσης µίας κοινής τους στόχευσης, ήτοι την «αποφυσικοποίηση» (denaturalization) του
οικονοµικού κόσµου, η οποία θεµελιώνεται στην κριτική εξέταση των προϋποθέσεων των
παραδοσιακών Οικονοµικών.
|
Τα "οικονομικά των συμβάσεων" και η οικονομική κοινωνιολογία : συγκλίσεις και αποκλίσεις
