Περίληψη |
Το σύστημα έκκρισης τύπου III (Type III Secretion System, TTSS) είναι μία πολυπρωτεϊνική συσκευή η οποία: α) είναι ικανή να εγχύει δομικά διαφορετικά μεταξύ τους μόρια πρωτεϊνών από το βακτηριακό κυτταρόπλασμα και διαμέσου των δύο μεμβρανών του βακτηρίου και της μεμβράνης του κυττάρου-ξενιστή στο κυτταρόπλασμα του ξενιστή, β)ενεργοποιείται όατν το παθογόνο έρθει σε στενή επαφή με τα κύτταρα του ξενιστή και γ) λειτουργέι και υπό τις κατάλληλες in vitro συνθήκες, οι οποίες μιμούνται τις παραμέτρους του περιβάλλοντος του ξενιστή. Μέσω του συστήματος αυτού, εκκρίνονται διάφορες πρωτεΐνες (effectrors) και μεταφέρονται στα κύτταρα του ξενιστή όπου μεταβάλλουν τις κυτταρικές διεργασίες που σχετίζονται με τους αμυντικούς μηχανισμούς του ξενιστή και είτε προάγουν την ανάπτυξη του παθογόνου και την εκδήλωση της ασθένειας είτα ενεργοποιούν τους μηχανισμούς ανθεκτικότητας του ξενιστή στο παθογόνο. Το εκκριτικό σύστημα τύπου ΙΙΙ φέρει έναν καλά συντηρημένο μεταξύ βακτηριακών παθογόνων φυτών και ζώων δομικό πυρήνα. Η παρούσα εργασία αποσκοπούσε στο χαρακτηρισμό του καρβοξυτελικού διαλυτού τμήματος μιας δομικής πρωτεΐνης του δομικού πυρήνα του TTSS του φυτοπαθογόνου Pseudomonas syringae pv. phaseolicola HrcU (HrcU C199) κια την αναγνώριση πιθανών αλληλεπιδράσεων του τμήματος αυτού, με α) με την ΑΤΡάση του TTSS, HrcN, β) με το αμινοτελικό της τμήμα (HrcN N261), γ) με το καρβοξυτελικό της τμήμα HrcN C259, δ) με την πρωτεΐνη HrpP και ε) του πρωτεϊνικού τμήματος HrcN C259 με τις πρωτεΐνες AvrPphF-ORF1, AvrPphF-ORF2 & AvrPphF-ORF1-ORF2. Το καρβοξυτελικό τμήμα HrcU C199 πιθανόν πρωτεολύεται στο συντηρημένο αμινοξικό μοτίβο NPTH της πρωτεϊνικής οικογένειας στην οποία ανήκει (οικογένεια FlhB/YscU/HrcU/SpaS) και τα δύο θραύσματα που προκύπτουν φαίνεται να αλληλεπιδρούν διότι συγκαθαρίζονται από στήλες συγγένειας. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάδειξη των πρωτεϊνικών αλληλεπιδράσεων που προαναφέρθηκαν ήταν κατά κύριο λόγο ο συγκαθαρισμός των υποψηφίων προς αλληλεπίδραση πρωτεϊνικών τμημάτων και η μέθοδος overlay, όπου η μια πρωτεΐνη εν διαλύσει επωάζεται με τη δεύτερη που είναι ακινητοποιημένη σε μεμβράνη και κατόπιν η πρώτη ανοσοανιχνεύεται. Οι μέθοδοι αυτοί δεν ανέδειξαν κάποια αλληλεπίδραση μεταξύ των ζευγών που μελετήθηκαν.
|