Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Στεφανιαία κυκλοφορία σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000348244
Τίτλος Στεφανιαία κυκλοφορία σε ασθενείς με διατατική μυοκαρδιοπάθεια
Συγγραφέας Χαμηλός, Μιχάλης Ι
Σύμβουλος διατριβής Βάρδας, Παναγιώτης
Μέλος κριτικής επιτροπής Παρθενάκης, Φραγκίσκος
Μανιός, Μανόλης
Περίληψη Είναι γνωστό ότι η στεφανιαία εφεδρεία είναι ελαττωμένη σε ασθενείς με ΙΔΜ σε σχέση με το φυσιολογικό. Εξάλλου η ινότροπη εφεδρεία είναι αξιόπιστος δείκτης των διαταραχών της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου και τόσο αυτή όσο και η στεφανιαία εφεδρεία έχουν σχετιστεί με την πρόγνωση των ασθενών με ΙΔΜ. Επίσης είναι γνωστό ότι η χορήγηση β αναστολέων ωφελεί σημαντικά τους ασθενείς με ΙΔΜ τόσο στη βελτίωση των συμπτωμάτων τους όσο και στην αύξηση της επιβίωσής τους. Παρότι τα οφέλη αυτά είναι καλά τεκμηριωμένα δεν είναι γνωστοί οι ακριβείς μηχανισμοί μέσω των οποίων αυτά επιτυγχάνονται. Στη μελέτη μας έγινε αξιολόγηση της στεφανιαίας κυκλοφορίας σε ασθενείς με ΙΔΜ καθώς επίσης και συσχέτιση των ευρημάτων με την ινότροπη εφεδρεία όπως αυτή μετρήθηκε με δυναμικό υπερηχοκαρδιογράφημα μετά από χορήγηση δοβουταμίνης. Η μελέτη και συσχέτιση έγινε χωριστά για κάθε ένα από τα 3 μεγάλα επικαρδιακά αγγεία. Στη συνέχεια εξετάσαμε τις μεταβολές στη στεφανιαία κυκλοφορία ασθενών με ΙΔΜ, μετά από χορήγηση ενός β1 αναστολέα βραχείας δράσης, της εσμολόλης, σε μια προσπάθεια ερμηνείας του μηχανισμού με τον οποίο οι β αναστολείς ωφελούν σημαντικά τους ασθενείς με ΙΔΜ. Αρχικά λοιπόν μελετήσαμε μία ομάδα 14 ασθενών με ΙΔΜ στην οποία η διάγνωση τέθηκε εξ’ αποκλεισμού. Η αξιολόγηση της στεφανιαίας κυκλοφορίας έγινε επεμβατικά, με καταγραφή της ταχύτητας ροής του αίματος και στις τρείς κύριες επικαρδιακές στεφανιαίες αρτηρίες με τη μέθοδο του ενδοστεφανιαίου Doppler. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν τόσο στη βασική κατάσταση όσο και μετά από πρόκληση μέγιστης αγγειοδιαστολής της μικροκυκλοφορίας με ενδοστεφανιαία χορήγηση αδενοσίνης, με σκοπό να εκτιμηθεί η αγγειοδιασταλτική εφεδρεία ροής (στεφανιαία εφεδρεία). Στους ασθενείς αυτούς μετρήθηκε επίσης η ινότροπη εφεδρεία κατά τη διάρκεια δυναμικού υπερηχοκαρδιογραφήματος με δοβουταμίνη, στην περιοχή κατανομής και των 3 στεφανιαίων αρτηριών. Στη δεύτερη φάση της μελέτης μία άλλη ομάδα 15 ασθενών με ΙΔΜ, υπεβλήθη σε μελέτη της στεφανιαίας κυκλοφορίας στον πρόσθιο κατιόντα κλάδο της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας, πριν και μετά τη χορήγηση εσμολόλης, προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση αυτού του φαρμάκου στις παραμέτρους της στεφανιαίας μικροκυκλοφορίας. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για τις μετρήσεις της στεφανιαίας κυκλοφορίας ήταν η ίδια με την πρώτη φάση της μελέτης. Για τη σύγκριση των αποτελεσμάτων, χρησιμοποιήθηκαν δύο ομάδες ελέγχου- μία για κάθε φάση της μελέτης- που απαρτιζόταν από 11 ασθενείς για την πρώτη φάση και 10 ασθενείς για τη δεύτερη φάση. Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της πρώτης φάσης της μελέτης, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στη στεφανιαία ροή κατά τη βασική κατάσταση μεταξύ των ασθενών με ΙΔΜ και της ομάδας ελέγχου. Αντίθετα, η περιοχική στεφανιαία ροή κατά τη μέγιστη υπεραιμία και η στεφανιαία εφεδρεία ήταν σημαντικά μικρότερες στους ασθενείς με ΙΔΜ από ότι στην ομάδα ελέγχου, γεγονός ενδεικτικό μικροαγγειακής δυσλειτουργίας. Επιλέον, η περιοχική στεφανιαία εφεδρεία σχετιζόταν ισχυρά με την αντίστοιχη ινότροπη εφεδρεία και την τελοδιαστολική πίεση της αριστερής κοιλίας. Κατά τη δεύτερη φάση της μελέτης επιβεβαιώθηκε το εύρημα της μικρότερης στεφανιαίας ροής στη μέγιστη υπεραιμία και της μικρότερης στεφανιαίας εφεδρείας στους ασθενείς με ΙΔΜ από ότι στην ομάδα ελέγχου. Επιπλέον στους ασθενείς με ΙΔΜ, μετά από τη χορήγηση του β1 αναστολέα εσμολόλης, ενώ η στεφανιαία ροή στη βασική κατάσταση ελαττώθηκε, η στεφανιαία ροή στην μέγιστη υπεραιμία αυξήθηκε. Σαν αποτέλεσμα αυτών, η στεφανιαία εφεδρεία στους ασθενείς με ΙΔΜ βελτιώθηκε με τη χορήγηση της εσμολόλης, ενώ αντίθετα στην ομάδα ελέγχου δεν παρατηρήθηκε κάποια σημαντική μεταβολή. Φαίνεται λοιπόν από τα ευρήματα της μελέτης ότι οι ασθενείς με ΙΔΜ εμφανίζουν μεταβολές στην περιοχική στεφανιαία ροή και μειωμένη στεφανιαία εφεδρεία. Το εύρημα αυτό εξηγείται αποκλειστικά από διαταραχές στη μικροκυκλοφορία, αφού οι επικαρδιακές στεφανιαίες αρτηρίες είναι εξ ορισμού φυσιολογικές στην ΙΔΜ. Αυτές οι μικροαγγειακές διαταραχές οφείλονται αφενός στην παρουσία διάμεσης και περιαγγειακής ίνωσης, με αποτέλεσμα την ύπαρξη μικρότερου αριθμού τριχοειδών και αφετέρου στη δυσλειτουργία των υπαρχόντων τριχοειδών λόγω διαταραχών στη λειτουργία του ενδοθηλίου. Επιπλέον, η σημαντική συσχέτιση μεταξύ της περιοχικής στεφανιαίας εφεδρείας και της αντίστοιχης ινότροπης εφεδρείας υποδεικνύει τη μικροαγγειακή δυσλειτουργία σαν ένα καθοριστικό παράγοντα στην πρόοδο της νόσου. Οι διαταραχές αυτές στη στεφανιαία ροή και εφεδρεία βελτιώθηκαν σημαντικά με τη χορήγηση του β1 αναστολέα εσμολόλης. Η βελτίωση αυτή ήταν αποτέλεσμα των μεταβολών στις στεφανιαίες ταχύτητες ροής τόσο στη βασική κατάσταση (ελάττωση) όσο και στη μέγιστη υπεραιμία (αύξηση). Η μερική αναστροφή αυτών των μεταβολών της μικροαγγειακής λειτουργίας από το β1 αναστολέα εσμολόλη, είναι πιθανότατα ένας από τους μηχανισμούς που συνεισφέρουν στην καλύτερη πρόγνωση των ασθενών με ΙΔΜ μετά από τη χορήγηση β- αναστολέων. Έτσι οι μεταβολές αυτές και η αναστροφή τους αναδεικνύουν τη μικροαγγειακή δυσλειτουργία ως ένα καινούριο σημαντικό στόχο στη θεραπεία της ΙΔΜ.
Φυσική περιγραφή 137 σ. : πιν. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Cardiomyopathy, Dilated
Cardiovascular Diseases
Καρδιαγγειακά νοσήματα
Ημερομηνία έκδοσης 2008-12-15
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Εμφανίσεις 327

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 12