Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Η μελέτη αγγειογενετικών παραγόντων και δεικτών οστικής απορρόφησης σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000379129
Τίτλος Η μελέτη αγγειογενετικών παραγόντων και δεικτών οστικής απορρόφησης σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα
Άλλος τίτλος Study of angiogenetic markers and markers of bone destruction in multiple myeloma patients
Συγγραφέας Σφυριδάκη, Αικατερίνη
Σύμβουλος διατριβής Αλεξανδράκης, Μιχαήλ
Μέλος κριτικής επιτροπής Μαργιωρής, Α.
Σταθόπουλος, Ε.
Περίληψη Υπάρχοντα δεδομένα: Το πολλαπλό μυέλωμα (ΠΜ) είναι κακοήθης νόσος των πλασμακυττάρων που αναπτύσσονται στο μυελικό περιβάλλον. Προκειμένου τα μυελωματικά πλασματοκύτταρα να επιβιώσουν και ακολούθως να επεκταθούν, αλληλεπιδρούν με τα στοιχεία του μυελού, οπότε και ενεργοποιούνται μηχανισμοί που αποσκοπούν είτε άμεσα (πλασματοκυτταρικός πολλαπλασιασμός), είτε έμμεσα (επαγωγή αγγειογένεσης για προσφορά οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, πρόκληση οστικής καταστροφής για δημιουργία χώρου όπου θα επεκταθεί η νόσος) στην εξέλιξη της νόσου. Είναι δε ενδιαφέρον ότι αυτές οι αλληλοεπιδράσεις δρουν πολύ συχνά σε πολλαπλά επίπεδα, προκαλώντας έτσι σημαντική αλλαγή στο μικροπεριβάλλον του μυελού, που ευνοεί τελικά την ανάπτυξη του μυελωματικού κλώνου. Ένα σημαντικό στοιχείο στην αλλαγή του μυελικού περιβάλλοντος είναι η παθολογική έκφραση διαφόρων κυτταροκινών, με πολλαπλές ιδιότητες. Σκοπός της μελέτης: Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να μελετήσει το ρόλο διαφόρων μορίων στην αγγειογένεση και στην οστική νόσο στο ΠΜ. Μετρήθηκε η περιφερική έκφραση διαφόρων μορίων και εξετάσθηκε η σχέση αυτής της έκφρασης, τόσο με την αγγειογενετική δραστηριότητα του μυελού, όσο και με την οστική νόσο. Υλικά και μέθοδοι: Μελετήθηκαν 78 ασθενείς κατά τη διάγνωση του ΠΜ, 35 από αυτούς που μπήκαν σε ύφεση μετά από θεραπεία και 30 υγιείς μάρτυρες. Η μελέτη έγινε σε 4 ανεξάρτητα στάδια: στο πρώτο στάδιο μελετήθηκε η σχέση γνωστών αγγειογεννετικών παραγόντων (MMP-9, VEGF, HGF) με δείκτες οστικής νόσου (βαθμός οστικής νόσου και δείκτες οστικού μεταβολισμού: PICP ορού και Ntx ούρων) και φορτίου νόσου (Β2Μ, λευκωματίνη και στάδιο). Στο δεύτερο στάδιο μελετήθηκαν τα επίπεδα της IL-6 και της ΜΜΡ-9, σε συνδιασμό με δείκτες οστικής νόσου (Nxx, F-Pyd και F-Dpd ούρων, βαθμός οστικής νόσου) και φορτίου νόσου (στάδιο νόσου και βαθμός διήθησης μυελού), προκειμένου να εκτιμηθεί κατά πόσο είναι χρήσιμοι προγνωστικοί δείκτες της οστικής νόσου. Στο τρίτο στάδιο μελετήθηκε η σχέση των RANKL και της οστεοπροτεγερίνης με γνωστούς δείκτες αγγειογενετικής δραστηριότητας (HGF, VEGF), δραστηριότητας νόσου (IL-6, LDH, B2M, CRP, στάδιο νόσου, πριν και μετά από αποτελεσματική θεραπεία) και οστικού φορτίου ( βαθμός οστικής νόσου). Στο τέταρτο στάδιο, μετρήθηκαν τα επίπεδα της οστεοποντίνης και του VEGF, η μικροαγγειακή πυκνότητα μυελού (ως δείκτες αγγειογενετικής δραστηριότητας), τα Ntx ούρων και ο βαθμός οστικής νόσου (ως δείκτες οστικής νόσου) και η διήθηση του μυελού από τα μονοκλωνικά πλασματοκύτταρα, το στάδιο της νόσου και όλα αυτά και μετά από αποτελεσματική θεραπεία (ως δείκτες φορτίου νόσου). Αποτελέσματα: Η ΜΜΡ-9 σχετίσθηκε με το στάδιο της νόσου, το βαθμό οστικής συμμετοχής, τις αγγειογενετικές κυτταροκίνες VEGF και HGF, την IL-6 και τους δείκτες οστικού μεταβολισμού (NTx, F-Pyd, FDpd και αρνητικά με το PICP). Ο RANKL ήταν σημαντικά αυξημένος στους ασθενείς, αλλά όχι η OPG και η αναλογία RANKL/OPG. O RANKL και η αναλογία RANKL/OPG, αλλά όχι η OPG, αυξήθηκαν παράλληλα με το στάδιο της νόσου και το βαθμό οστικής συμμετοχής. Όλες οι τιμές έπεσαν στη φάση του πλατώ. Ο RANKL συσχετίσθηκε με τους δείκτες αγγειογένεσης και φορτίου νόσου, ενώ η αναλογία RANKL/OPG συσχετίσθηκε επιπρόσθετα και με την OPG. Tέλος, η ΟΡΝ, αν και δεν ήταν σημαντικά αυξημένη στους ασθενείς, σχετίσθηκε με το βαθμό οστικής συμμετοχής, το στάδιο και το φορτίο της νόσου, ενώ τιμές >100ng/ml ήταν ενδεικτικές προχωρημένης νόσου. Συμπεράσματα: Τα επίπεδα των παραπάνω μορίων φαίνεται να συμμετέχουν στη διαδικασία της αγγειογένεσης αλλά και της οστικής καταστροφής. Η μέτρηση αυτών των παραγόντων ίσως να λειτουργούσε συμπληρωματικά στην εκτίμηση της οστικής νόσου. Επιπλέον η οστεοποντίνη φαίνεται να έχει και προγνωστική αξία. Οι πληροφορίες αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κλινική πράξη εντοπίζοντας ομάδες ασθενών υψηλού κινδύνου και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρωματικοί δείκτες ανταπόκρισης στη θεραπεία ή υποτροπής.
Φυσική περιγραφή 121 σ : πιν. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Angiogenesis
Bone lesions
Cytokines
Multiple myeloma
Αγγειογένεση
Κυτοκίνες
Οστική νόσος
Πολλαπλό μυέλωμα
Ημερομηνία έκδοσης 2012-12-11
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Εμφανίσεις 290

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 7