Περίληψη |
Η φωτοδυναμική θεραπεία στην οφθαλμολογία είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται πειραματικά για μερική καταστροφή του ακτινωτού σώματος με σκοπό τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Η βελτιστοποίηση της μεθόδου μπορεί να επιτευχθεί σε πειραματόζωα. Για παράδειγμα, είναι δυνατό να ακτινοβοληθούν κουνέλια κάτω από διάφορες αρχικές συνθήκες, δηλαδή για διαφορετικές δόσεις φωτοευαισθητοποιήτη, για διαφορετική χρονική διάρκεια και ένταση, μέχρι τα αποτελέσματα να είναι τα επιθυμητά. Κάποιες από τις συνθήκες που επηρεάζουν τα αποτελέσματα του πειράματος είναι εφικτό να αναχθούν στις ανάγκες των ασθενών, όπως για παράδειγμα η ποσότητα του φωτοευαισθητοποιητή και ο χρόνος ακτινοβόλησης. Όμως, το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι δεν μπορεί να υπολογιστεί μέσω αυτών των πειραμάτων η κατανομή της ακτινοβολίας η οποία τελικά θα φτάσει στο ακτινωτό σώμα του ανθρώπου, επειδή το πάχος του σκληρού χιτώνα στο κουνέλι είναι διαφορετικό από αυτό του ανθρώπου. Επειδή, είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν παρόμοια πειράματα σε άνθρωπο, καθίσταται χρήσιμη η δημιουργία ενός αριθμητικού μοντέλου με το οποίο θα υπολογίζεται η κατανομή της ακτινοβολίας που εξέρχεται από το σκληρό χιτώνα του ανθρώπου κατά την διάρκεια φωτοδυναμικής θεραπείας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Monte Carlo, η οποία είναι μια αριθμητική μέθοδος που κατασκευάζει τυχαίες αρχικές συνθήκες και τις παρακολουθεί μέχρι το πέρας του φαινομένου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση με τη μέθοδο αυτή, για κάθε φωτόνιο που εισέρχεται στο σκληρό δημιουργείται ένα ενεργειακό πακέτο το οποίο μεταβάλλεται σύμφωνα με μια τυχαία γωνιακή πυκνότητα πιθανότητας και παρακολουθείται μέχρι την έξοδο του φωτονίου από το σκληρό, είτε από την πρόσθια πλευρά, δηλαδή από την πλευρά που είναι το ακτινωτό σώμα, είτε από την οπίσθια πλευρά, δηλαδή την πλευρά που είναι η ίνα του laser. Για τον έλεγχο της εγκυρότητας της μεθόδου πραγματοποιήθηκαν μια σειρά πειραμάτων σε οφθαλμούς χοίρων οι οποίοι ακτινοβολήθηκαν με διοδικό laser και μετρήθηκε η κατανομή της ακτινοβολίας κατά την έξοδο της από τον ιστό. Έπειτα έγινε μια προσπάθεια να απεικονιστεί η κατανομή αυτή με το υπολογιστικό μοντέλο που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας μια σειρά από διαφορετικές γωνιακές πυκνότητες πιθανότητας μέχρι να απεικονιστεί η επιθυμητή κατανομή. Από τα αποτελέσματα της εργασίας προκύπτει ότι το αριθμητικό μοντέλο που κατασκευάστηκε μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η κατανομή της ακτινοβολίας κατά την έξοδο της από τον ιστό για διάφορα πάχη σκληρού. Αναμένεται ότι το αριθμητικό αυτό μοντέλο θα συμβάλει στην βελτιστοποίηση της εφαρμογής της φωτοδυναμικής θεραπείας.
|