Περίληψη |
Εισαγωγή
Τα νεογνά αντιπροσωπεύουν έναν εξαιρετικά ευαίσθητο πληθυσμό ευάλωτο σε λοιμώξεις, καθώς το ανώριμο ανοσολογικό σύστημα και οι μη επαρκείς ανοσοποιητικοί φραγμοί σε συνδυασμό με την προωρότητα και το χαμηλό ή άλλοτε εξαιρετικά χαμηλό βάρος γέννησης έχουν αρνητική επίπτωση στην έκβαση της πορείας τους. Οι λοιμώξεις που σχετίζονται με τους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (Healthcare Acquired Infections, HAIs), σχετίζονται με αυξημένους δείκτες νοσηρότητας και θνησιμότητας. Η κατανάλωση αντιμικροβιακών παραγόντων και η επακόλουθη ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών αποτελούν κυρίαρχο πρόβλημα παγκοσμίως με τα δυσοίωνα σημάδια της μικροβιακής αντοχής να εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο στους χώρους παροχής υγειονομικής περίθαλψης, και κυρίως σε μονάδες εντατικής νοσηλείας. Η ανάγκη συστηματικής επιτήρησης των νοσοκομειακών λοιμώξεων είναι ζήτημα καθοριστικής σημασίας για την αντιμετώπιση και περιορισμό τους στις ΜΕΝΝ, καθώς, αντανακλά την ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας.
Σκοπός
Σκοπός της παρούσας μελέτη είναι η μελέτη της επίπτωσης των λοιμώξεων που συνδέονται με παροχή υπηρεσιών υγείας στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ) του Πα.Γ.Ν.Η, ο εντοπισμός των υπεύθυνων παθογόνων μικροοργανισμών, η αντιμικροβιακή τους αντοχή, η χρήση παρεμβατικών συσκευών και τα χορηγηθέντα αντιβιοτικά τα οποία, θα συσχετιστούν με την προωρότητα, το βάρος γέννησης των νεογνών, το χρόνο νοσηλείας, καθώς και με δείκτες νοσηρότητας και θνητότητας.
Μεθοδολογία
Πρόκειται για προοπτική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στη ΜΕΝΝ του Πα.Γ.Ν.Η για χρονικό διάστημα 6 μηνών (1η Ιουνίου έως 30 Νοεμβρίου 2020). Χρησιμοποιήθηκε το πρωτόκολλοΗΑΙ-Net ICU protocol, version 2.2 (ECDC, Stockholm, May 2017). Οι ορισμοί (definitions) των συγκεκριμένων λοιμώξεων που χρησιμοποιήθηκαν βασίζονται στο Point Prevalence survey of HAIs andantimicrobial use in European acute care hospitals, version 5.3.Κριτήριο εισαγωγής των νεογνών στη μελέτη ήταν η παραμονή στη ΜΕΝΝ για τουλάχιστον 48 ώρες από την εισαγωγή τους και η παρακολούθηση μέχρι την έξοδο τους. Οι λοιμώξεις (neo-HAIs) των νεογνών που μελετήθηκαν ήταν: α) κλινική σήψη (clinical sepsis), β) εργαστηριακά επιβεβαιωμένη λοίμωξη του αίματος (laboratory-confirmed BSI), γ) εργαστηριακά επιβεβαιωμένη λοίμωξη αίματος από αρνητικούς σταφυλόκοκκου πήξης
(CNS (laboratory-confirmed BSI with coagulase-negative staphylococci, CNS), δ) πνευμονία (pneumonia) και ε) νεκρωτική εντεροκολίτιδα (necrotizing enterocolitis).Taui6xpova καταγράφηκαν δεδομένα σχετιζόμενα με οφθαλμίες. Καταγράφηκαν δημογραφικά στοιχεία, αίτια εισαγωγής, προωρότητα, βάρος γέννησης και κλινική βαρύτητα, χορηγηθέντα αντιβιοτικά και έγιναν συσχετίσεις των neo-HAIsμε τον χρόνο έκθεσης σε παρεμβατικές συσκευές, χρόνο νοσηλείας και έκβαση.
Αποτελέσματα
Νοσηλεύτηκαν 252 νεογνά για το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα μελέτης, εκ των οποίων τα 164 πληρούσαν τα κριτήρια εισαγωγής στη μελέτη και από αυτά τα 34 εμφάνισαν μία HAI. Η μέση διάρκεια νοσηλείας των νεογνών ήταν 16.5±19.5 ημέρες. Η θνητότητα ήταν υψηλότερη στα νεογνά με HAI (p=0.028) και σχετίστηκε με την ηλικία κύησης (<32.6±3.7 εβδομάδων κύησης, p<0.001), χαμηλότερο βάρος γέννησης (1935gr±714, p<0.001)και υψηλότερο CRIB II score(3.7±1.8, p<0.001), ενώ δεν συσχετίστηκε η διάρκεια παραμονής τους στη ΜΕΝΝ με τη θνητότητα. Η αδρή θνητότητα στη ΜΕΝΝ ήταν 2.4% (n=4), η θνητότητα σχετιζόμενη με ΝΛ ήταν 8.8% (n=3), ενώ το 0.8% (n=1) σχετίστηκε με άλλα αίτια. Το 7% των νεογνών που νοσηλεύτηκαν για το χρονικό διάστημα της μελέτης έφεραν κεντρικό καθετήρα CVC, το 5.6% ήταν διασωληνωμένα και το 1.9% ουροκαθετήρα. Κλινική σήψη εμφάνισε στο 14.5%, 6(10.9%) περιπτώσεις νεογνών είχαν επιβεβαιωμένη λοίμωξη coagulase-negative Staphylococcus, ενώ το 7.3% ήταν από noncoagulase-negative Staphylococcus, το 1.8% οφειλόταν σε πνευμονία, ενώ δεν καταγράφηκαν λοιμώξεις σχετιζόμενες με ουροκαθετήρα. Σημαντική ήταν η επίπτωση των οφθαλμιών που ανέρχεται στο 54.5%.Η συνολική επίπτωση ήταν 9.2 ανά 1000 ασθενο-ημέρες. Το είδος των HAIs δεν συσχετίστηκαν με την έκβαση των νεογνών. Τα πιο συχνά gram(+) παθογόνα που απομονώθηκαν ήταν ο CoNSκαι ο Staphylococcu saureus(50% αντοχή στην Oxacillin), ενώ τα πιο συχνά gram(-) παθογόνα ήταν τα είδη Enterobacteriae με 76.4%, 22% και 17.7% αντοχή στην Amox/cavulanicacid, Οί^^και Cephalosporin^ 3rdGeneration (C3G) αντίστοιχα. Το 54.8% έλαβαν αντιμικροβιακή αγωγή κατά την παραμονή τους στη ΜΕΝΝ, με συχνότερο συνδυασμό την πενικιλίνη ευρέως φάσματος + αμινογλυκοσίδη. Ο συνολικός αριθμός ημερών χορήγησης αντιβίωσης ήταν804/1000ασθενο-ημέρες.
Συμπεράσματα
Η παρούσα μελέτη αναδεικνύει δείκτη επίπτωσης neo-HAIs 9.2/1000 ασθενο-ημέρες, παθογόνα με μέτρια μικροβιακή αντοχή και χαμηλή κατανάλωση αντιβιοτικών, κάτω από ένα αντιβιοτικό ανά νεογνό ημερησίως, στη ΜΕΝΝ ΠαΓΝΗ.Η εμφάνιση neo-HAIκαι η
έκβαση συσχετίστηκαν με την ηλικία κύησης, το βάρος γέννησης, την κλινική βαρύτητα, και τη διάρκεια νοσηλείας. Μέσα από την παρούσα μελέτη αναδεικνύεται η συνεχής προσπάθεια επιτήρησης, καταγραφής των HAIs και προτείνεται η αναγκαιότητα ενσωμάτωσης συστημάτων και στρατηγικών πρόληψης και περιορισμού των λοιμώξεων. Παράλληλα, απαιτείται η ευαισθητοποίηση και ο επαγγελματισμός όλων των επαγγελματιών υγείας που σχετίζονται με αυτή την ευαίσθητη και ευάλωτη ηλικιακή ομάδα των νεογνών.
|