| Περίληψη |
Εισαγωγή Περιορισμένη είναι η έρευνα που αφορά την έκβαση παιδιατρικών ασθενών που προσέρχονται σε Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ). Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα μελέτες που να αφορούν την σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής ενός παιδιού που προσέρχεται σε ΤΕΠ με τραύμα.
Σκοπός Η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής σχετιζόμενης με την υγεία παιδιών και εφήβων (ηλικίας 5-18 ετών), ένα μήνα από την επίσκεψή τους στο ΤΕΠ, στο οποίο προσήλθαν λόγω τραύματος. Μεθοδολογία Πρόκειται για μια προοπτική μελέτη κοόρτης που περιλαμβάνει παιδιά και εφήβους ηλικίας 5-18 ετών με τραύμα που προσήλθαν εντός 24 ωρών, με ικανοποιητικό επίπεδο συνείδησης στο ΤΕΠ, από τον Οκτώβριο 2019 έως τον Φεβρουάριο 2020. Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν παιδιά και οι άμεσοι φροντιστές τους. Για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής χρησιμοποιήθηκε το “Pediatric Quality of Life Inventrory TM 4.0 Generic Core Scale”, για την αξιολόγηση της σοβαρότητας του τραύματος χρησιμοποιήθηκε το “Pediatric Trauma Score” και ένα συμπληρωματικό ερωτηματολόγιο που συλλέγει τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του ασθενούς, το είδος και τον μηχανισμό του τραύματος και την ανατομική περιοχή της κάκωσης. Για την ανάλυση των δεδομένων της μελέτης χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα SPSS ver 22.
Αποτελέσματα Συμμετείχαν 108 παιδιά, εκ των οποίων τα 67 ήταν αγόρια. Οι περισσότεροι τραυματισμοί συνέβησαν σε παιδιά ηλικίας 13-18 ετών, απογευματινές ώρες. Ο συχνότερος μηχανισμός κάκωσης αποτέλεσε η πτώση από <2m (36.2%), ο τύπος κάκωσης ήταν υποδόριων ή μαλακών ιστών (49.1%) και το προσβληθέν μέρος του σώματος ήταν τα άνω άκρα (21.3%). Αυξημένη θνητότητα παρουσίασαν 3 παιδιά. Σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες η ποιότητα ζωής σχετιζόμενη με την υγεία βρέθηκε μειωμένη. Με p<0.05 και 99% CIs βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του μηχανισμού (.006 και .019 σε γονείς και παιδιά αντίστοιχα) και της HRQOL σε ηλικίες 5-7 ετών, με τα μη ατυχηματικά να επηρεάζουν περισσότερο. Ο τύπος επηρέασε την HRQOL σε ηλικίες 5-7 (.016 και .032 σε γονείς και παιδιά αντίστοιχα) και 13-18 (<0.001 και στις δύο ομάδες) σε υποδόριους και μαλακούς ιστούς. Τέλος, το τραύμα αποδείχθηκε πως επιβαρύνει σχεδόν όλες τις ομάδες ως προς την σωματική λειτουργικότητα.
Συμπεράσματα Μεγάλη είναι η ανάγκη για την ανάπτυξη προγραμμάτων ενημέρωσης πρόληψης τραυματισμών παίδων, όσο και παραπάνω εκπαίδευσης του προσωπικού του ΤΕΠ. Η μειωμένη ποιότητα ζωής σχετιζόμενης με την υγεία είναι σημαντική, κυρίως στον σωματικό/λειτουργικό τομέα. Υπάρχει χώρος βελτίωσης όσον αφορά την παρακολούθηση των ασθενών και τον οικογενειών τους, με απώτερο σκοπό την βέλτιστη δυνατή επαναφορά τους στην κατάσταση τους πριν τον τραυματισμό.
|
Η ποιότητα ζωής σε παιδιά και εφήβους που λόγω τραύματος προσήλθαν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων
