| Περίληψη |
Η
ανοσολογική
ανοχή
είναι
απαραίτητη
για
την
προστασία
του
οργανισμού
από
την
υπερ-‐
ενεργοποίηση
της
ανοσολογικής
απόκρισης
και
διαμεσολαβείται
κυρίως
μέσω
μακροφάγων.
Η
ρύθμιση
της
ανοσολογικής
ανοχής
συντελείται
σε
πολλαπλά
επίπεδα
και
απαιτεί
σημαντικές
αλλαγές
στη
γονιδιακή
έκφραση.
Κατά
τη
διαδικασία
της
ενεργοποίησης
των
μακροφάγων,
η
επαγόμενη
έκφραση
του
miR-‐155
και
miR-‐146a
συμβάλλει
στη
ρύθμιση
της
φλεγμονώδους
απόκρισης
και
της
ανοσολογικής
ανοχής.
Στην
παρούσα
διατριβή,
αποδεικνύεται
ότι
η
έκφραση
και
των
δύο
miRNAs
συν-‐ρυθμίζεται
κατά
τη
διάρκεια
της
ανοσολογικής
ανοχής
μέσω
ενός
πολύπλοκου
μηχανισμού
που
περιλαμβάνει
χρωμοσωμικές
αλληλεπιδράσεις,
μεταβολές
στο
πρότυπο
μεθυλίωσης
των
ιστονών
και
μεταβολές
στην
πρόσδεση
μεταγραφικών
παραγόντων.
Κατά
την
ενεργοποίηση
των
μακροφάγων,
παρατηρείται
τρι-‐μεθυλίωση
της
λυσίνης
4
στην
ιστόνη
H3
(H3K4me3)
και
πρόσδεση
του
NFkBp65
στους
υποκινητές
των
γονιδίων
miR-‐155
και
miR-‐146a.
Ωστόσο,
κατά
το
στάδιο
της
ανοσολογικής
ανοχής
παρατηρείται
τρι-‐μεθυλίωση
της
ιστόνης
Η3
στην
λυσίνη
9
(H3K9me3)
και
πρόσδεση
των
μεταγραφικών
παραγόντων
C/ΕΒΡβ
και
NFkBp50.
DNA-‐FISH
πειράματα
αποκάλυψαν
την
αλληλεπίδραση
των
γονιδιακών
τόπων
του
miR-‐155
και
miR-‐146a
στο
ένα
αλλήλιο,
στο
στάδιο
της
ανοσολογικής
ανοχής,
ενώ
πειράματα
RNA-‐
DNA-‐FISH
έδειξαν
ότι
όταν
αυτοί
οι
γονιδιακοί
τόποι
συνεντοπίζονται,
δεν
παρατηρείται
μεταγραφή
των
γονιδίων
τους,
αποδεικνύοντας
έναν
κοινό
μηχανισμό
σίγησης.
Στην
περίπτωση
των
AKT1-‐/-‐
ποντικών,
στα
οποία
καταργείται
το
φαινόμενο
της
ανοσολογικής
ανοχής,
δεν
παρατηρείται
συνεντοπισμός
των
γονιδιακών
τόπων,
υποστηρίζοντας
περαιτέρω
ότι
αυτός
ο
μηχανισμός
συμβαίνει
ειδικά
κατά
το
στάδιο
της
ανοχής
των
μακροφάγων.
Επομένως,
δύο
miRNAs
συν-‐ρυθμίζονται
μέσω
αλληλεπίδρασης
των
γονιδιακών
τους
τόπων,
μέσω
κοινών
μεταγραφικών
παραγόντων
και
παρόμοιου
προφίλ
μεθυλίωσης
της
ιστόνης
Η3,
συμβάλλοντας
στην
ανάπτυξη
της
ανοσολογικής
ανοχής.
Επιπλέον,
η
ανάλυση
του
ρόλου
της
ΑΚΤ
κινάσης
στα
διάφορα
στάδια
ενεργοποίησης
των
μακροφάγων
και
στον
M1
/
M2
φαινότυπο
ανέδειξε
τη
σημαντική
συμβολή
αυτών
των
microRNAs.
Η
απαλοιφή
του
γονιδίου
Akt1
προήγαγε
την
έκφραση
του
miR-‐155
στα
LPS-‐διεγερμένα
μακροφάγα.
Η
μέτρηση
των
επιπέδων
του
miR-‐155
σε
Akt2
-‐
/
-‐
μακροφάγα
αποκάλυψε
το
αντίθετο
αποτέλεσμα.
Ως
εκ
τούτου,
η
μείωση
της
έκφρασης
του
miR-‐155
στα
Akt2
-‐
/
-‐
μακροφάγα
11
είχε
ως
αποτέλεσμα
την
επαγωγή
του
στόχου
του,
του
C/ΕΒΡβ
και,
κατά
συνέπεια,
την
επαγωγή
της
Arg1,
πρωτείνης
που
εκφράζεται
στον
Μ2
φαινότυπο.
Αντιστοίχως,
η
απαλοιφή
της
Akt2
οδήγησε
σε
σημαντική
αύξηση
της
έκφρασης
του
miR-‐146a,
το
οποίο
παίζει
κρίσιμο
ρόλο
στην
καταστολή
του
φαινοτύπου
M1
και
στην
εξασφάλιση
της
ανοσολογικής
ανοχής.
Η
επαγωγή
του
miR-‐146a
σε
WT
μακροφάγα
ήταν
ικανή
να
αναστείλει
την
επαγωγή
της
iNOS
ενώ
η
καταστολή
του
miR-‐146a
σε
Akt2
-‐
/
-‐
μακροφάγα
είχε
σαν
αποτέλεσμα
της
αύξηση
της
έκφρασης
της
iNOS.
Η
κλινική
σημασία
των
ευρημάτων
αυτών
στη
σήψη
και
την
ανοσολογική
ανοχή
υποστηρίχθηκε
από
περαιτέρω
πειραματικά
δεδομένα
σε
ανθώπινα
δείγματα.
Σε
βαρέως
πάσχοντες
ασθενείς
με
μειωμένη
ανοσολογική
απόκριση
(σύνδρομο
CARS),
όπως
αυτή
χαρακτηρίζεται
από
τη
μειωμένη
ανταπόκριση
–παραγωγή
κυτταροκινών
στο
πλάσμα
έπειτα
απο
την
ex
vivo
επώαση
του
περιφερικού
αίματος
με
LPS,
παρατηρήθηκε
αύξηση
της
έκφρασης
του
miR-‐
155
και
miR-‐146.
Η
in
vivo
μεταφορά
αυτών
των
Mirs
με
τη
βοήθεια
λιποσωμάτων
ήταν
ο
επόμενος
στόχος
που
επετεύχθη,
πράγμα
που
καθιστά
αυτά
τα
δύο
Mirs
πιθανούς
μοριακούς
δείκτες
του
συνδρόμου
CARS
και
εργαλεία
για
θεραπευτικούς
σκοπούς.
|
Regulation of microRNAs during activation of macrophages / Christina Doxaki.
