Περίληψη |
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να καταγράψει την συχνότητα των ασθενών με κάταγμα ισχίου, τους τύπους καταγμάτων, τα είδη χειρουργικών επεμβάσεων και να αναλύσει το άμεσο κόστος νοσηλείας (νοσοκομειακό κόστος) των ασθενών με κάταγμα ισχίου στο Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου .
ΥΛΙΚΟ -ΜΕΘΟΔΟΣ:Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία αναδρομική μελέτη κατά την οποία συλλέχτηκαν δεδομένα από 537 ασθενείς, άντρες και γυναίκες, οι οποίοι διεγνώσθησαν με κάταγμα ισχίου, με κωδικό ICD 10 S72,0-S72,1-S72,2 και ηλικίας >=65έτη. Οι ασθενείς αυτοί υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης κατάγματος ισχίου στο Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου, από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως και την 31η Δεκεμβρίου 2014. Τα δεδομένα συλλέχτηκαν από τα αρχεία του νοσοκομείου και ακολούθησε ανάλογη στατιστική ανάλυση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η πλειοψηφία των ασθενών που χειρουργήθηκαν με κάταγμα ισχίου ήταν γυναίκες (81,1%) έναντι των ανδρών (18,9%), με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να συγκεντρώνεται στην ηλικιακή ομάδα των 80-90 ετών (54 %), με μέσο όρο ηλικίας 84 ±7,4 έτη. Η διάγνωση κατάγματος με την μεγαλύτερη συχνότητα ήταν το διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου με κωδικό S72,1 σε ποσοστό 57,2% των ασθενών. Για τα έτη 2013 και 2014 εντοπίστηκαν συνολικά 537 ασθενείς. Ο μέσος όρος κόστους κυμάνθηκε σε 2.846 ευρώ (±1.177) σε σύνολο 537 ασθενών, και να παρατηρείται διαφορά μεταξύ κόστους νοσηλείας βάση ΚΕΝ. Ο μέσος όρος προεγχειρητικής διάρκειας νοσηλείας (ΠΔΝ) και για τα δυο έτη ήταν 2,4 (± 2,0) ημέρες για το σύνολο των ασθενών. Η συνολική διάρκεια νοσηλείας(ΣΔΝ) στο νοσοκομείο κυμάνθηκε σε 10,1 (±4,3) ημέρες και για τα δύο έτη, με πτωτική τάση από το 2013 από 11,1 (±4,8) ημέρες σε 9 (±3,4) κατά το έτος 2014.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Στο Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου χειρουργήθηκε ένας σημαντικός αριθμός ηλικιωμένων ασθενών με κάταγμα ισχίου κατά τα έτη 2013 - 2014. Οι συνολική διάρκεια νοσηλείας (ΣΔΝ) στο νοσοκομείο, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα υπολογισμού του κόστους. Η επίτευξη της μείωσης της προεγχειρητικής διάρκειας νοσηλείας (ΠΔΝ) αλλά και της συνολικής διάρκειας νοσηλείας (ΣΔΝ), μπορεί να περιορίσει το κόστος. Επίσης, η σωστή επιλογή της χειρουργικής μεθόδου συμφώνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες μπορεί να εξοικονομήσει πόρους για τα νοσηλευτικά ιδρύματα.
Φαίνεται ότι είναι σημαντική η ύπαρξη διεπιστημονικής ομάδας διαχείρισης των γηριατρικών ασθενών για την ταχύτερη και ασφαλέστερη διεκπεραίωση τους σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία.
|