Περίληψη |
Παρουσιάζουμε μια μελέτη των αστρικών πληθυσμών κοντινών γαλαξιών,
εστιάζοντας σε: (α) μια απογραφή της αστρικής μάζας σε γαλαξίες στο κοντινό
Σύμπαν οι οποίοι παρουσιάζουν αστρογέννεση καθώς και τη σχέση της με την
ένταση της αστρογέννεσης, και (β) μια μελέτη των επιπτώσεων της
αλληλεπίδρασης των γαλαξιών σε πληθυσμούς σφαιρικών σμηνών σε έναν
ελλειπτικό γαλαξία.
Αρχικά, παρουσιάζουμε την μελέτη των αστρικών πληθυσμών και των
μορφολογικών παραμέτρων σε ένα δείγμα γαλαξιών επιλεγμένων στο μακρυνό
υπέρυθρο (FIR), και οι οποίοι είναι αντιπροσωπευτικοί της αστρογέννεσης στο
κοντινό Σύμπαν: του Star Formation Reference Survey (SFRS, Ashby et al., 2011).
Πραγματοποιούμε μια λεπτομερή δισδιάστατη προσαρμογή της γαλαξιακής
επιφανειακής φωτεινότητας χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μοντέλων Sersic,
εκθετικού δίσκου, και σημειακής πηγής, με σκοπό τον υπολογισμό των παραμέτρων
του σφαιροειδούς, του δίσκου και του πιθανού Ενεργού Πυρήνα (AGN).
Χρησιμοποιούμε τα προφίλ φωτός των μοντέλων για να υπολογίσουμε αστρικές
λαμπρότητες και μάζες τόσο συνολικά για τον κάθε γαλαξία, όσο και την
επιμέρους συνεισφορά του σφαιροειδούς και του δίσκου. Βασισμένοι σε αυτά τα
αποτελέσματα, υπολογίζουμε τις συναρτήσεις λαμπότητας και μάζας των κοντινών
γαλαξιών που παρουσιάζουν αστρογέννεση και των συνιστωσών τους (δίσκος,
σφαιροειδές), και διερευνούμε τη σχέση μεταξύ του ρυθμού αστρογέννεσης και της
αστρικής μάζας, της μορφολογίας, και της ύπαρξης AGN στο γαλαξία. Από τη
μορφολογική ανάλυση βρίσκουμε ότι: (1) το δείγμα αποτελείται από ~62%
γαλαξίες με κυρίαρχο δίσκο και ~38% γαλαξίες με κυρίαρχο σφαιροειδές, (2) 25%
των γαλαξιών του δείγματος που δεν περιέχουν AGN απαιτούν μια κεντρική
σημειακή πηγή στη μορφολογική μοντελοποίησή τους, η οποία υποδηλώνει είτε ένα
αμυδρό (ή σημειακό) σφαιροειδές, είτε έναν άγνωστο εώς τώρα AGN, (3) δεν
υπάρχει καθαρή συσχέτιση μεταξύ του ειδικού ρυθμού σχηματισμού αστέρων
(specific Star-Formation Rate, sSFR), και μορφολογικών παραμέτρων όπως
περιγράφονται από το λόγο της φωτεινότητας του σφαιροειδούς σε σχέση με τη
συνολική φωτεινότητα ή/και το δείκτη Sersic. Η συνάρτηση αστρικής μάζας που
υπολογίζουμε, και η οποία καλύπτει όλοκληρο το εύρος γαλαξιακών μαζών από
νάνους γαλαξίες εώς μεγάλους σπειροειδείς γαλαξίες, είναι σε γενικότερη
συμφωνία με αυτές που έχουν ήδη υπολογιστεί για γαλαξίες επιλεγμένους στο
μακρυνό υπέρυθρο, ενώ σε μικρές μάζες φαίνεται να έχει μικρότερη κλίση από τις
κατανομές μάζας των γαλαξιών επιλεγμένων στο οπτικό μέρος του φάσματος.
Επιπλέον εισάγουμε τη συνάρτηση του ειδικού ρυθμού αστρογέννεσης (η
πυκνότητα γαλαξιών με δεδομένο sSFR), η οποία εκτείνεται σε 4 τάξεις μεγέθους
και χαρακτηρίζεται από ένα έντονο μέγιστο σε sSFR ~ 5 x 10-10 M⊙ yr -1 / M⊙.
Ως μια μελέτη σε βάθος ενός γαλαξία που είναι υπόλειμμα αλληλεπίδρασης στο
κοντινό Σύμπαν, παρουσιάζουμε την ανάλυση του πληθυσμού σφαιρωτών σμηνών
του ελλειπτικού γαλαξία NGC 4261 βασιζόμενοι σε παρατηρήσεις με το HST WFPC2
στις φασματικές περιοχές B, V, και I. Μελετούμε τη χωρική κατανομή των
σφαιρωτών σμηνών προκειμμένου να δερευνήσουμε την ανισοτροπία στη γωνιακή
κατανομή των διακριτών πηγών ακτίνων-Χ στο γαλαξία αυτό, όπως φαίνεται από
παρατηρήσεις με τον Chandra (Zezas et al, 2003). Η κατανομή λαμπρότητας του
δείγματος γαλαξιακών σμηνών (με 90% πληρότητα για mV = 23.8 mag) έχει ένα
μέγιστο σε mV = 25.1−0.6+1.0 mag το οποίο αντιστοιχεί σε μία απόσταση του γαλαξία
σε συμφωνία με προηγούμενες μετρήσεις. Η κατανομή χρωμάτων μπορεί να
ερμηνευθεί ως η σύνθεση ενός πληθυσμού "μπλέ" και "κόκκινων" σφαιρωτών
σμηνών με μέσα χρώματα V-I = 1.01−0.06+0.06 mag και 1.27−0.08+0.06 mag αντίστοιχα. Αυτό
είναι σε συμφωνία με μια κατανομή χρωμάτων με δύο κορυφές τυπικής αυτών σε ελλειπτικούς γαλαξίες. Το ακτινικό προφίλ των "κόκκινων" σφαιρωτών σμηνών έχει
μεγαλύτερη κλίση από αυτό της επιφανειακής φωτεινότητας του γαλαξία, ενό το
προφίλ του "μπλέ" υπο-πληθυσμού εμφανίζεται πιο σύμφωνο με αυτή. Το πίο
εντυπωσιακό εύρημα είναι η σημαντική ασυμμετρία της γωνιακής κατανομής του
πληθυσμού των σφαιρωτών σμηνών στην κατεύθυνση ΒΑ-ΝΔ. Η έλλειψη
οποιασδήποτε σημαντικής μορφολογικής ανωμαλίας του γαλαξία υποδεικνύει ότι
αυτή η ανωμαλία είναι το αποτέλεσμα μιας προηγούμενης αλληλεπίδρασης, η μιας
"ξηράς συνέννωσης γαλαξιών " (dry merger).
|