| Περίληψη |
Η μεγάλη σημασία των πορφυρινικών ενώσεων έγκειται, τόσο στον καίριο ρόλο που αυτές διαδραματίζουν στα βιολογικά συστήματα, όσο και στην ικανότητά τους να μιμούνται τη φυσική φωτοσύνθεση. Ακόμη, η μελέτη των φυσικοχημικών και ηλεκτροχημικών ιδιοτήτων τους τους προσδίδει ιδιαίτερο συνθετικό ενδιαφέρον. Το εκτενές συζυγιακό π σύστημά τους είναι ιδανικό για τη χρήση τους, ως δότες ηλεκτρονίων, σε διαδικασίες φωτοεπαγώμενης μεταφοράς ηλεκτρονίων. Οι πορφυρίνες και τα παράγωγά τους δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως φωτοευαισθητοποιητές, λόγω της χημικής σταθερότητάς τους και της απορρόφησής τους στην ορατή περιοχή και τελικά να λειτουργήσουν ως φωτοβολταϊκά κέντρα, όταν ενωθούν με έναν αποδέκτη ηλεκτρονίων.
Στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής εργασίας συντέθηκαν δύο πορφυρινικά παράγωγα, κατάλληλα τροποποιημένα, για να χρησιμοποιηθούν ως φωτοευαισθητοποιητές σε φωτοβολταϊκά συστήματα. Οι δύο πορφυρίνες περιέχουν μακριές αλκόξυ αλυσίδες στην περιφέρειά τους και είναι μεταλλωμένες με ψευδάργυρο. Ως ομάδα πρόσδεσης, και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει το καρβοξυλικό οξύ, μέσω του οποίου γίνεται η προσκόλληση των πορφυρινών στην επιφάνεια ενός ημιαγωγού (TiO2). Τα δύο αυτά χρωμοφόρα διαφέρουν στην απόσταση του πορφυρινικού δακτυλίου από την ομάδα πρόσδεσης, λόγω της εισαγωγής μιας γέφυρας τριαζόλης. Η ταυτοποίηση κι ο χαρακτηρισμός των τελικών ενώσεων, όπως και των ενδιάμεσων παραγώγων, έγινε με φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) 1H και 13C, υπεριώδους-ορατού (UV-Vis) φθορισμού (Fluorescence), φασματομετρία μάζας (MALDI) και ηλεκτροχημείας.
|
Σύνθεση και χαρακτηρισμός πορφυρινικών παραγώγων για εφαρμογή σε φωτοβολταικές διατάξεις τύπου DSSC
