Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Κακώσεις κάμψεις-διάτασης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (εξάρθρημα). Σταθεροποίηση μετά από πρόσθια διστεκτομή και σπονδυλοδεσία με σύστημα άκαμπτης πλάκας και αστικό μόσχευμα  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000364511
Τίτλος Κακώσεις κάμψεις-διάτασης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (εξάρθρημα). Σταθεροποίηση μετά από πρόσθια διστεκτομή και σπονδυλοδεσία με σύστημα άκαμπτης πλάκας και αστικό μόσχευμα
Άλλος τίτλος Plexion -distraction injuries of the cervical spine.Anterior discectomy and fusion with locking plate.Biomechanic study.
Συγγραφέας Παξινός, Οδυσσέας
Σύμβουλος διατριβής Χατζηπαύλου, Αλέξανδρος
Μέλος κριτικής επιτροπής Καραντάνας, Απόστολος
Κοντάκης, Γεώργιος
Χαλκιαδάκης, Γεώργιος
Μελισσάς, Ιωάννης
Καρκαβίτσας, Νικόλαος
Βάκης, Αντώνης
Περίληψη Υπόθεση Η πρόσθια αυχενική σπονδυλοδεσία με κλειδούμενη πλάκα και σφηνοειδές οστικό μόσχευμα σταθεροποιεί επαρκώς την πλήρως ασταθή κατώτερη αυχενική σπονδυλική στήλη μετά από κάκωση ελκυσμού κάμψης (εξάρθρημα). Κλινικό Πρόβλημα Οι κακώσεις ελκυσμού κάμψης του αυχένα συνήθως αντιμετωπίζονται με κλειστή ανάταξη με κρανιακή έλξη χωρίς νάρκωση. Στις περιπτώσεις που διαγνωστεί μια τραυματική δισκοκήλη η βιβλιογραφία προτείνει την πραγματοποίηση πρόσθιας δισκεκτομής και σπονδυλοδεσίας (ACDF) σε συνδυασμό με οπίσθια σταθεροποίηση στον ίδιο ή σε δεύτερο χρόνο για την αντιμετώπιση της αστάθειας. Πρόσφατα όμως άρχισαν να εμφανίζονται στην βιβλιογραφία δημοσιεύσεις αντιμετώπισης αυτών των πολύ ασταθών κακώσεων μόνο με πρόσθια σπονδυλοδεσία. Παρά τα καλά κλινικά αποτελέσματα η τεχνική αυτή είναι ενάντια στις επικρατούσες απόψεις από παλαιότερες εμβιομηχανικές μελέτες που έκαναν σύγκριση της πρόσθιας με την οπίσθια σπονδυλοδεσία. Είναι όμως σημαντικό να τονιστεί ότι όλες αυτές οι μελέτες έγιναν χωρίς συνθήκες φυσιολογικού προφόρτιου λόγω αδυναμίας εφαρμογής τέτοιων φορτίων σε πτωματικά παρασκευάσματα. Δεδομένου ότι η πρόσθια προσπέλαση έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την οπίσθια (λιγότερος πόνος, σημαντικά λιγότερος κίνδυνος φλεγμονής και νευρολογικής βλάβης) είναι ενδιαφέρον να μελετηθεί εμβιομηχανικά η σταθερότητα που προσφέρει μία πρόσθια αυχενική πλάκα κάτω από συνθήκες φυσιολογικού προφόρτιου. Μέθοδος ‐Υλικό. Σε αυτή την ερευνητική εργασία ακολουθήθηκε ένα πρωτόκολλο τριών βημάτων. ΦΑΣΗ A: Αρχικά έγινε μία μελέτη εφικτότητας κινηματικής μελέτης κάτω από εφαρμογή προφόρτιου σε πτωματικές οσφυϊκές μοίρες σπονδυλικής στήλης. Μελετήθηκε η επίδραση του τρόπου εφαρμογής του προφόρτιου καθώς και η απόλυτη τιμή του στην κάμψη έκταση των πτωματικών παρασκευασμάτων. Μελετήθηκαν συνολικά 21 οσφυϊκά ανθρώπινα παρασκευάσματα κατά την διάρκεια άλλων πειραματικών εργασιών με εφαρμογή ροπής κάμψης 8 Nm και έκτασης 6 Nm με προφόρτιο μέχρι 1200Ν. Η μέθοδος εφαρμογής του προφόρτιου ήταν η τεχνική Follower Load που περιέγραψε ο Patwardhan και συνεργάτες το 1999. ΦΑΣΗ B: Οι εμπειρίες από την πρώτη φάση αξιοποιήθηκαν για την κινηματική μελέτη της κατώτερης αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης υπό προφόρτιο. Σε αυτή την φάση χρησιμοποιήθηκαν έξι ανθρώπινες πτωματικές αυχενικές σπονδυλικές στήλες. Δοκιμάστηκαν τρείς διαφορετικές τιμές προφόρτιου (0N, 150N, 250N) και τρείς διαφορετικές ροπές (0.8, 1.5, 2.5Nm) ενώ εξετάστηκε η κινητικότητα και στα 3 επίπεδα (κάμψη –έκταση, πλάγια κάμψη και αξονική στροφή). ΦΑΣΗ Γ: Στην τελική και πιο κύρια φάση του πειράματος χρησιμοποιήθηκαν οκτώ ανθρώπινες πτωματικές αυχενικές μοίρες σπονδυλικής στήλης από νεαρούς δωρητές (μέση ηλικία 44.5). Έγινε τρισδιάστατη κινηματική μελέτη με εφαρμογή ροπών 0.8 Nm χωρίς προφόρτιο. Στην κάμψη έκλταση έγινε μελέτη και με εφαρμογή ροπής 1.5 Nm κάτω από προφόρτιο 0N και 150N από διάταξη follower load. Οι σπονδυλικές στήλες δοκιμάσθηκαν πρώτα ακέραιες και μετά από δισκεκτομή και πρόσθια σπονδυλοδεσία με κλειδούμενη πλάκα στο Α5‐Α6 με διατομή του οπίσθιου επιμήκη συνδέσμου.Η κινηματική μελέτη επαναλήφθηκε μετα την πλήρη διατομή όλων των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων σε αυτό το επίπεδο. Αποτελέσματα. 10 ΦΑΣΗ A: Το προφόρτιο επηρεάζει σημαντικά την κάμψη και έκταση, ιδιαίτερα αν δεν έχει βελτιστοποιημένη διαδρομή. ΦΑΣΗ B: Η εφαρμογή προφόρτιου στην ΑΜΣΣ δημιουργεί μεγάλες παρασιτικές διατμητικές δυνάμεις στην πλάγια κάμψη και στην αξονική στροφή λόγω της τεχνικής εφαρμογής. ΦΑΣΗ Γ: Η πλήρης διατομή των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων δεν επηρέασε την σταθερότητα της πρόσθιας σπονδυλοδεσίας και στα τρία επίπεδα κίνησης με εφαρμογή ροπής 0.8 Nm χωρίς προφόρτιο (p>0.05). Με μεγαλύτερη ροπή 1.5 Nm χωρίς προφόρτιο παρατηρήθηκε αύξηση της παθολογικής κινητικότητας η οποία σταθεροποιήθηκε με εφαρμογή προφόρτιου φυσιολογικού μεγέθους. Συμπεράσματα. Το προφόρτιο (αποτέλεσμα της μυϊκής δράσης) είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των ζωντανών ιστών και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στα εμβιομηχανικά πειράματα για να βγαίνουν κλινικά χρήσιμα συμπεράσματα. Η πρόσθια αυχενική σπονδυλοδεσία με μία πλάκα με κλειδούμενους κοχλίες μπορεί να σταθεροποιήσει την ασταθή αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης μετά από κακώσεις ελκυσμού κάμψης (εξαρθρήματα) σε νεαρής ηλικίας ασθενείς εφόσον αποφεύγεται η υπερβολική κίνηση (πχ χρήση μετεγχειρητικού κολάρου).Η οστεοπόρωση και η έλλειψη νευρομυικού ελέγχου (π.χ τετραπληγία) μπορεί να καταστήσουν την πρόσθια μόνο σπονδυλοδεσία ανεπαρκή για την αντιμετώπιση αυτής της κάκωσης.
Φυσική περιγραφή 152 σ : πιν. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Biomechanics
Cervical spine
Dislocation
Fusion
Injury
Musculoskeletal system
Αυχένας
Εκβιομηχανική
Εξάρθρημα
Κακώσεις
Μυοσκελετικό σύστημα
Σπονδυλοδεσία
Ημερομηνία έκδοσης 2009-12-14
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Εμφανίσεις 352

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 1

No preview available