| Περίληψη |
Σκοπός: Η έρευνα των αυτοαντισωμάτων μη οργανοειδικών (Non-Organ-Specific Autoantibodies: NOSAs) και έναντι των τοιχωματικών κυττάρων (Anti-Parietal Cells Autoantibodies: APCA) σε ασθενείς με Χρόνια Ηπατίτιδα C. Υλικό: Ελέγχθηκαν οροί: 1) 142 ασθενών με Χρόνια Ηπατίτιδα C (HCV), 59 ανδρών ? 83 γυναικών με μέσο όρο ηλικίας 61 έτη (εύρος 27 ? 96 έτη): 75 της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του ΠΕΠΑΓΝΗ., 17 του ΓΝΝΡ, 25 του ΚΥ Περάματος του ΓΝΝΡ, 25 του ΚΥ Σπηλίου του ΓΝΝΡ, 2) 60 υγιών αιμοδοτών του ΓΝΝΡ αρνητικών στον ιό της Ηπατίτιδας C (HCV): 46 ανδρών ? 14 γυναικών με μέσο όρο ηλικίας 35 έτη (εύρος 20 ? 55 έτη). Μέθοδος: Ο έμμεσος ανοσοφθορισμός (I-IFL) με υπόστρωμα ανθρώπινα επιθηλιακά κύτταρα από καρκίνο λάρυγγα (Hep-2), το μαστιγοφόρο Crithidia Luciliae και το τριπλό υπόστρωμα τομών κρυοστάτου (CT3) ήπατος/νεφρού/στομάχου αρουραίου. Ο αρχικός τίτλος στο ανάλογο υπόστρωμα είναι: αντιπυρηνικά αντισώματα (AntiNuclear Antibody: ANA) ? έναντι του σωματιδίου του Golgi (apparatus Golgi) ? έναντι της μιτωτικής ατράκτου (Spindle apparatus) Hep-2 1:80, έναντι ενδιαμέσων ινιδίων (InterMediate Filaments: IMF) ? έναντι μικροϊνιδίων (MicroFilaments: MF) Hep-2 1:40, έναντι διπλής έλικας dsDNA Crithidia Luciliae 1:10, αντιμιτοχονδριακά (AntiMitochondrial Antibodies: AMA) ? αντιριβοσωμιακά (anti ? ribosomal: Riba) ? έναντι μικροσωμιακών αντιγόνων ήπατος/νεφρού (Liver/Kidney Microsomal: LKM) ? έναντι του διαλυτού ηπατικού αντιγόνου (Liver Cytosol: LC) CT3 1:10, έναντι των λείων μυϊκών ινών (Anti-Smooth Muscle Antibodies: ASMA) - έναντι των τοιχωματικών κυττάρων (Anti-Parietal Cells Antibodies: APCA) ? αντιρετικουλίνης (Anti-Reticulin Antibodies: ARA) CT3 1:40. Επί θετικών δειγμάτων για παρουσία αυτοαντισωμάτων γίνεται τιτλοποίηση μέχρι αρνητικοποίησης αυτών. Αποτελέσματα: Από τους 202 συνολικά εξετασθέντες παρουσίασαν αυτοαντισώματα οι 109 (53,96%). Από τους 142 ασθενείς με χρόνια Ηπατίτιδα C οι 104 (73,24%) και από τους 60 υγιείς αιμοδότες οι 5 (8,33%) παρουσίασαν αυτοαντισώματα. Στο σύνολο των 202 εξετασθέντων ορών υπερέχει η παρουσία των ANA 76 (37,62%), ακολουθεί των ASMA 34 (16,83%), των APCA 20 (9,9%), των IMF 13 (6,44%). Από τους 142 ορούς με χρόνια Ηπατίτιδα C υπερέχει η παρουσία των ANA 72 (50,7%), ακολουθεί των ASMA 33 (23,24%), των APCA 20 (14,08%), των IMF 13 (9,15%). Από τους ορούς των 60 υγιών αιμοδοτών υπερέχει η παρουσία των ANA 4 (6,6%) και ακολουθεί των ASMA 1 (1,67%). Ο επικρατούν τίτλος για τα ANA είναι 1:80, ενώ για τα ASMA 1:80 και APCA 1:40 στους ασθενείς, ενώ στους υγιείς αιμοδότες ANA 1:80 και ASMA 1:40. Συμπεράσματα: 1) Ο HCV ιός ενεργοποιεί πιθανώς μηχανισμό αυτοάνοσης απάντησης με παρουσία αυτοαντισωμάτων (73,24%), με μεγαλύτερη συχνότητα των ANA (50,7%) και των ASMA (23,24%) σύμφωνα με την περιγραφική στατιστική μελέτη των δεδομένων μας (descriptive statistics). 2) Υπάρχει οριακή συσχέτιση μεταξύ APCA+ANA με φύλο, υπέρ του γυναικείου φύλου, ASMA+IMF με βιοψία, ASMA+ANA με βιοψία, IMF με βιοψία. Πιθανή συσχέτιση υπάρχει μεταξύ ANA με φύλο, υπέρ του γυναικείου φύλου, ANA με ηλικία, υπέρ των ηλικιών 45 ? 96, ANA+ASMA με ηλικία, υπέρ των ηλικιών 45 ? 96 έτη, ASMA με βιοψία, ASMA+ANA με βιοψία. Ακόμη εμφανίζεται συσχέτιση μεταξύ IMF?βιοψίας. Υψηλή συσχέτιση υπάρχει μεταξύ ASMA και προέλευσης, υπέρ των Κ.Υ. του ΓΝΝΡ, IMF και προέλευσης, υπέρ των ΚΥ του ΓΝΝΡ, ASMA+IMF και προέλευσης, υπέρ των ΚΥ του ΓΝΝΡ, ASMA+IMF και βιοψίας, IMF και βιοψίας. Οι συσχετίσεις αυτές έγιναν μετά από στατιστική μελέτη των δεδομένων μας χρησιμοποιώντας το Pearson X2, Group statistical T-test και το κριτήριο Oneway. 3) Η παρουσία των αυτοαντισωμάτων, με συνεκτίμηση του τύπου και τίτλου αυτών, καθοδηγεί σύμφωνα πάντα και με την κλινική εικόνα του ασθενούς προς διερεύνηση ηπατικών και εξωηπατικών εκδηλώσεων ενδεχόμενης αυτοάνοσης αιτιολογίας.
|
Η έρευνα αυτοαντισωμάτων (ΑΑ) σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C (HCV)
