Περίληψη |
Ο όρος πολυαμίνες περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό οργανικών μορίων, με περισσότερες από μια αμινομάδες, που απαντώνται σε όλους τους οργανισμούς. Κυριότερες είναι οι διαμίνες αγματίνη και πουτρεσίνη, η τριαμίνη σπερμιδίνη και η τετραμίνη σπερμίνη. Έρευνες έχουν δείξει πως οι Put, Spd και Spm υπάρχουν σε άθικτους χλωροπλάστες, συγκεκριμένα σε μεμβράνες θυλακοειδών, σε μεμβράνες του PS II, σε πρωτείνες του LHC ΙΙ και στο σύμπλοκο PS II (Kotzabasis et al., 1993). Επιπρόσθετα, μόνο σπερμίνη ανιχνεύτηκε σε φωτοχημικά ενεργούς πυρήνες PS II και στο κέντρο αντίδρασης του PS II (Kotzabasis et al., 1993).
Μέσα από τη συγκεκριμένη μεταπτυχιακή διατριβή επιχειρήθηκε να εντοπισθεί και να κατανοηθεί ο ρόλος της σπερμίνης στη λειτουργία του φωτοσυστήματος ΙΙ, in vitro, έπειτα από απομόνωση μεμβρανών εμπλουτισμένων σε PSII.
Από τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν παρατηρήθηκε, σε χαμηλές συγκεντρώσεις σπερμίνης (<100μΜ), μικρή αύξηση του επαγωγικού φθορισμού. Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του χρόνου που απαιτείται για να φθάσει ο φθορισμός στο μέγιστο του (Fmax), γεγονός που δείχνει ότι με κάποιο τρόπο η σπερμίνη κρατά την QA οξειδωμένη, λειτουργώντας πιθανότατα ως πρωτονοφόρο.
Αντίθετα, υψηλές συγκεντρώσεις σπερμίνης, πάνω από 100μΜ, προκαλούν σε μεμβράνες πλούσιες σε φωτοσύστημα ΙΙ (~50μg Chl /ml) απελευθέρωση των τριών εξωτερικών πολυπεπτιδίων (17,23 και 33kDa). Η απελευθέρωση αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τόσο τη μείωση του μέγιστου επαγωγικού φθορισμού όσο και τη μείωση της έκλυσης του οξυγόνου.
Επίσης, η σπερμίνη, όπως και πολλές αμίνες που έχουν μελετηθεί στο παρελθόν, σε steady state πειράματα αναστολής του φωτοσυστήματος ΙΙ, ανταγωνίζεται με το χλώριο για μια θέση πρόσδεσης.
Τέλος, μέσω της φασματοσκοπίας EPR πραγματοποιήθηκε μια προσπάθεια για την ανίχνευση της παρουσίας της σπερμίνης στο σύμπλοκο του Mn. Φάνηκε πως παρουσία σπερμίνης εμποδίζεται η μετάβαση στην S3 κατάσταση, πιθανότατα λόγω πρόσδεσης της πολυαμίνης στην S2.
|