| Περίληψη |
Από την εποχή της εμφάνισής τους στο προσκήνιο της διαγνωστικής ακτινολογίας, η υπερηχοτομογραφία και οι υπέρηχοι Doppler έχουν εξελιχθεί εντυπωσιακά και σήμερα έχουν πια καθιερωθεί σαν μέθοδοι διαγνωστικής απεικόνισης και ποιοτικού ή ποσοτικού χαρακτηρισμού της λειτουργίας του κυκλοφορικού συστήματος. Οι ποικίλοι υπερηχογραφικοί μέθοδοι, που έχουν αναπτυχθεί ανά τα χρόνια, τίθενται σε καθημερινή κλινική εφαρμογή, για την μελέτη και τη θεραπεία πολλών ασθενειών. Ένας από τους πολλούς ιατρικούς κλάδους στους οποίους έχουν εισχωρήσει οι υπέρηχοι είναι και ο οφθαλμολογικός, με την οφθαλμική υπερηχογραφική εξέταση να αποτελεί μία πρωταρχική, μη-επεμβατική επιλογή, όταν πρόκειται για την αξιολόγηση πιθανής οφθαλμολογικής ασθένειας. Οι εξελίξεις στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών και των υπολογιστικών συστημάτων των τελευταίων ετών έχουν δράσει σαν καταλύτες σε ανάλογες εξελίξεις στην τεχνολογία των συστημάτων υπερηχοτομογραφίας και των υπερήχων Doppler και είναι υπεύθυνες για την ποικιλομορφία των τρόπων απεικόνισης που βρίσκονται στην διακριτική ευχέρεια των ερευνητών. Οι ακουστικοί ενισχυτικοί παράγοντες («σκιαγραφικά υπερήχων») ενισχύουν τα υπερηχητικά σήματα Doppler και έχουν επεκτείνει τις κλινικές και ερευνητικές εφαρμογές των υπερήχων. Επιτρέπουν την απεικόνιση της μικροκυκλοφορίας και παρέχουν λειτουργικά στοιχεία για αυτή, χωρίς να μεταβάλουν την αιμοδυναμική κατάσταση της αγγειακής λειτουργίας του ασθενή, όντας αληθινοί ανιχνευτές αίματος. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να αναγνωριστούν και να αποτιμηθούν οι πιθανές διαφορές μεταξύ δύο διαφορετικών καταστάσεων στο βολβικό αγγειακό τοίχωμα καθώς και στο οπισθοβολβικό αγγειακό σύστημα μιας ομάδας ασθενών, κάνοντας συνδυασμένη χρήση υπερήχων Doppler και παραγόντων αντίθεσης. Για την ολοκληρωμένη κατανόηση του πρακτικού μέρους της έρευνάς μας πραγματοποιείται πριν από αυτή, μία ενδεδειγμένη παρουσίαση των θεμελιωδών αρχών των υπερήχων καθώς και το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο των υπερήχων Doppler και των παραγόντων αντίθεσης, που σχετίζονται άμεσα με το αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Οι ασθενείς που μελετήθηκαν είχαν υποβληθεί σε εγχείρηση υαλοειδεκτομής για διάφορες παθολογικές καταστάσεις. Στην υαλοειδική κοιλότητα του καθενός παθολογικού οφθαλμού είχαμε ενθέσει κατάλληλο αέριο για την θεραπεία τους. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε όταν η υαλοειδική κοιλότητα πληρούνταν από ποσοστό αερίου 20-30% και επαναλήφθηκε όταν είχε απορροφηθεί εντελώς το αέριο. Κατά την ανάλυση του έγχρωμου Doppler δεν βρέθηκε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αιμοδυναμικών δεικτών PI και RI των αγγείων που μελετήθηκαν, ούτε μεταξύ των παθολογικών, ούτε μεταξύ των φυσιολογικών οφθαλμών. Αντίθετα, οι ρυθμοί αιμάτωσης της βολβικής περιοχής που μελετήθηκαν με Doppler ισχύος βρέθηκαν να διαφοροποιούνται στατιστικά σημαντικά (p=0.0145), όταν συγκρίθηκαν οι δύο καταστάσεις των οφθαλμών, με και χωρίς το αέριο στην υαλοειδική κοιλότητα, ενώ οι ρυθμοί αιμάτωσης της οπισθοβολβικής περιοχής δεν διαφοροποιούνται στατιστικά σημαντικά (p=0.759).
|
Χρήση παραγόντων αντίθεσης για την απεικόνιση της αιματικής ροής στον οφθαλμό με τη βοήθεια υπέρηχων Doppler
