Your browser does not support JavaScript!

Πτυχιακές εργασίες

Τρέχουσα Εγγραφή: 7 από 82

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Τίτλος Βιοενεργητική στρατηγική βιοαποικοδόμησης χλωριωμένων φαινολικών ενώσεων από το μονοκύτταρο χλωροφύκος Scenedesmus obliquus
Άλλος τίτλος Bioenergetic strategy of biodegradation of chlorinated phenolic compounds by the single celled green alga Scenedesmus obliquus
Συγγραφέας Καραμανλή, Μαρία
Σύμβουλος διατριβής Κοτζαμπάσης, Κυριάκος
Περίληψη Στη παρούσα εργασία μελετήθηκε η ικανότητα του μικροφύκους Scenedesmus obliquus να βιοαποικοδομεί χλωριωμένες φαινολικές ενώσεις. Μελετήθηκαν όλες οι χλωροφαινόλες (2-mCP, 3-mCP, 4-mCP, 2,3-dCP, 2,4-dCP, 2,5-dCP, 2,6-dCP, 3,4-dCP, 3,5-dCP, 2,3,4-trCP, 2,3,5-trCP, 2,3,6-trCP, 2,4,5-trCP, 2,4,6-trCP, 3,4,5-trCP, 2,3,4,5-teCP, 2,3,5,6-teCP, 2,3,4,6-teCP, pCP) και διαπιστώθηκε ότι η βιοαποικοδόμηση των χλωροφαινολών είναι μια βιοενεργητική διαδικασία. Το μικροφύκος διαχειρίζεται τα ενεργειακά του αποθέματα επενδύοντας τα ανάλογα με τη τοξικότητα του περιβάλλοντος του, είτε στη ανάπτυξη (αύξηση βιομάζας), είτε στη βιοαποικοδόμηση της τοξικής ένωσης. Σε όλους τους χειρισμούς η τοξικότητα όλων των επιμέρους χλωροφαινολών καταγράφηκε (1) με μετρήσεις επαγωγικού φθορισμού που αφορούν τη μοριακή δομή και λειτουργία του φωτοσυνθετικού μηχανισμού και καταγράφουν το επίπεδο της καταπόνησης, (2) με τη διαφοροποίηση του επιπέδου του Ο2 (μιας και πρόκειται για χειρισμούς σε κλειστά συστήματα) που υποδεικνύει τη σχέση της φωτοσυνθετικής διαδικασίας με αυτή της αναπνευστικής διαδικασίας και (3) την αύξηση της βιομάζας της καλλιέργειας ως έκφραση της ανάπτυξης. Το μικροφύκος τελικά φαίνεται να ακολουθεί δύο διαφορετικές στρατηγικές αποτοξικοποίησης. Σε συνθήκες σχετικά μειωμένης τοξικότητας (mCPs, 2,6-dCP, 2,4-dCP) το μικροφύκος χρησιμοποιεί όλα ή τουλάχιστον περισσότερα απο τα ενεργειακά του αποθέματα στη αύξηση της βιομάζας του. Με αυτό το τρόπο ο αυξημένος αριθμός των κυττάρων του έχει να αντιμετωπίσει μικρότερο αριθμό φαινολικών ενώσεων. Η αποτοξικοποίηση, ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική, επέρχεται χωρίς τη δαπάνη επιπλέον ενέργειας (έμμεση αποτοξικοποίηση). Σε συνθήκες αυξημένης τοξικότητας (2,3-dCP, 2,5-dCP, 3,4-dCP, 3,5-dCP, trCPs, teCPs, pCP) φαίνεται να επενδύει περισσότερη ή και όλη τη ενέργεια του στη βιοαποικοδόμηση των ενώσεων, ενώ λιγότερη ή καθόλου ενέργεια επενδύει για τη ανάπτυξη του (άμεση αποτοξικοποίηση). Λαμβάνοντας υπόψη ότι μπορούμε να επεμβούμε στα ενεργειακά αποθέματα του μικροφύκους που καθορίζουν τα πλαίσια αντοχής του στο τοξικό περιβάλλον και γνωρίζοντας τη βιοενεργητική στρατηγική του μικροφύκους μπορούμε εύκολα και στοχευμένα να χρησιμοποιήσουμε τα μικροφύκη για τη βιοαποικοδόμηση τοξικών αποβλήτων στα πλαίσια μιας «έξυπνης» βιοτεχνολογικής προσέγγισης (smart biotechnology) στο άμεσο μέλλον.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Chlorophenols
Βιοαποικοδόμηση
Χλωροφαινόλες
Ημερομηνία έκδοσης 2017-07-21
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Πτυχιακές εργασίες
  Τύπος Εργασίας--Πτυχιακές εργασίες
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/a/6/a/metadata-dlib-1501659277-819950-27976.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 375

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 17