Your browser does not support JavaScript!

Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Παυλίδης"  Και Συγγραφέας="Μιχάλης"

Τρέχουσα Εγγραφή: 599 από 800

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου uch.biology.msc//2004troullinaki
Τίτλος Μελέτη της επίδρασης των ενδοκυτταρικών μηχανισμών μεταφοράς και του ρόλου των ανταλλακτών Na+/Ca+2 (NCX1,2,3,4&5) κατά την νέκρωση στο C. elegans
Συγγραφέας Τρουλλινάκη, Κωστούλα
Περίληψη Οι δυο κύριοι τύποι κυτταρικού θανάτου είναι η απόπτωση και η νέκρωση. Η απόπτωση είναι ο «προγραμματισμένος» θάνατος. Συμβαίνει κυρίως κατά την ανάπτυξη ενός οργανισμού και είναι απαραίτητη για την σωστή δημιουργία των οργάνων και των ιστών. Η νέκρωση, αντίθεση, λαμβάνει χώρα όταν το κύτταρο βρεθεί σε πολύ αντίξοες συνθήκες, όπως έλλειψη οξυγόνου ή αυξημένη θερμοκρασία. Συναντάται σε περιπτώσεις ισχαιμίας και τραύματος, και θεωρείται η κύρια μορφή θανάτου των νευρικών κυττάρων σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες. Σε μοριακό επίπεδο, η νέκρωση είναι ελάχιστα μελετημένη, σε σχέση με την απόπτωση. Για την εκτέλεση της δεν φαίνεται να υπάρχουν εξειδικευμένοι μηχανισμοί ή πρωτεΐνες. Οι τελευταίες μελέτες έχουν δείξει ότι σε συνθήκες έντονου στρες, διάφοροι μηχανισμοί που εξυπηρετούν την φυσιολογική λειτουργία του κυττάρου, μπορούν να στραφούν εναντίον του και να αποβούν καταστροφικοί. Η πρώτη ανωμαλία που εμφανίζει ένα κύτταρο που πεθαίνει με νέκρωση είναι ο σχηματισμός μικρών δακτυλίων ή «δυνών». Οι δακτύλιοι αυτοί φαίνεται να προκύπτουν από την κυτταρική μεμβράνη. Στα επόμενα στάδια εσωτερικεύονται και μοιάζει να σχηματίζουν μεγάλες ηλεκτρονικά πυκνές δομές. Με βάση τα παραπάνω μορφολογικά χαρακτηριστικά, καθώς επίσης και το γεγονός ότι διακοπτόμενη ενδοκυτταρική μεταφορά έχει συσχετιστεί και με νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως Alzheimer, Huntington και ALS (Syntichaki and Tavernarakis, 2003), αποφασίσαμε να μελετήσουμε την επίδραση των ενδοκυτταρικών μηχανισμών μεταφοράς στη νέκρωση. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε το νηματώδη C. elegans. Ο οργανισμός αυτός έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε μελέτες κυτταρικού θανάτου. Τοξικές μεταλλάξεις σε διάφορα γνωστά γονίδια επάγουν εκφυλισμό διάφορων τύπων νευρώνων ή άλλων κυττάρων. Η μορφή της νέκρωσης αυτών των κυττάρων είναι αντίστοιχη με κύτταρα θηλαστικών. Επιλέχθηκαν αρχικά διάφορα γονίδια θηλαστικών, τα προϊόντα των οποίων παίζουν σημαντικό ρόλο στα μονοπάτια της ενδοκυτταρικής μεταφοράς. Βρέθηκαν, έπειτα τα ορθόλογα τους στο νηματώδη και τα μεταλλάγματα αυτών χρησιμοποιήθηκαν σε μελέτες για την νέκρωση. Έγινε, έτσι, μια πρώτη εκτίμηση για το αν οι εν λόγω μηχανισμοί μπορεί να έχουν κάποιο ρόλο στη νέκρωση.
Ημερομηνία έκδοσης 2004-11-01
Ημερομηνία διάθεσης 2004-12-06
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/7/6/7/metadata-dlib-2004troullinaki.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 204

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 3