Your browser does not support JavaScript!

Διδακτορικές διατριβές

Τρέχουσα Εγγραφή: 272 από 331

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου uch.biology.phd//1999batarias
Τίτλος Γενετική της τσιπούρας (Sparus aurata). Μελέτη των μικροδορυφορικών αλληλουχιών και χρήση τους στην εκτίμηση γενετικών παραμέτρων της αύξησης και άλλων ποσοτικών χαρακτήρων
Άλλος τίτλος Genetics of seabream (Sparus aurata). Study of microsatellites and their use for the estimation of genetic parameters of growth and other quantitative characters
Συγγραφέας Μπαταργιάς, Κωνσταντίνος
Σύμβουλος διατριβής Ζούρος, Ε.
Περίληψη Στην παρούσα διατριβή έγινε ανάπτυξη κατάλληλων μικροδορυφορικών γενετικών τόπων ώστε να χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση των γονέων ενός αριθμού ψαριών. Στη συνέχεια, τα άτομα κατατάχτηκαν σε οικογένειες και έγινε η εκτίμηση των γενετικών παραμέτρων διαφόρων ποσοτικών χαρακτήρων του είδους. Για τις ανάγκες των πειραμάτων δημιουργήθηκε ένας πληθυσμός 32 ατόμων τσιπούρας που προήλθαν από δυο διαφορετικούς φυσικούς πληθυσμούς. Η ωοτοκία έλαβε χώρα κάτω από φυσικές συνθήκες θερμοκρασίας και φωτοπεριόδου και ήταν μαζική με την έννοια ότι δεν υπήρξε τεχνητή γονιμοποίηση για το σχηματισμό συγκεκριμένων οικογενειών. Οι παραπάνω γεννήτορες αφέθηκαν να ωοτοκήσουν για δυο διαφορετικές αναπαραγωγικές περιόδους. Κατά την πρώτη περίοδο καταγράφηκε το βάρος 150 απογόνων για κάθε μια από τις ηλικίες των 6 και 10 μηνών. Κατά τη δεύτερη αναπαραγωγική περίοδο καταγράφηκαν 33 ποσοτικοί χαρακτήρες (το βάρος και διάφοροι μορφομετρικοί, ορμονικοί, βιοχημικοί, αναπαραγωγικοί και φυσιολογικοί χαρακτήρες) για 600 απόγονους ηλικίας 22 μηνών. Η εκτίμηση των γενετικών παραμέτρων του πληθυσμού έγινε με την εφαρμογή του ζωικού μοντέλου. Οι συνιστώσες διακυμάνσεις εκτιμήθηκαν με DFREML. Ο έλεγχος των μοντέλων έγινε με τη χρήση του λόγου των πιθανοφανειών. Για την ανάπτυξη των μικροδορυφορικών τόπων, κατασκευάστηκε μερική γονιδιωματική βιβλιοθήκη μετά από πέψη ολικού γενωμικού DNA ενός ατόμου, με 3 περιοριστικές ενδονουκλεάσες. Από την ανάλυση της βιβλιοθήκης εκτιμήθηκε η μέση συχνότητα των μικροδορυφορικών τόπων στο γονιδίωμα της τσιπούρας που αντιστοιχεί σε 1 μικροδορυφορικό (GT)n κάθε 16 Kbp. Μεταξύ των μικροδορυφορικών της τσιπούρας κυριαρχούν τα ατελή έναντι των τέλειων μικροδορυφορικών. Μεταξύ των 50 κλώνων που αναγνώστηκαν, ανιχνεύτηκαν παράπλευρα μικροδορυφορικά σε ποσοστό 26%, δηλαδή στο 1/4 των κλώνων. Από τους παραπάνω κλώνους επιλέχθηκαν 5 μικροδορυφορικοί τόποι για τους οποίους κατασκευάστηκαν εκκινητές και ελέγχθηκαν για τον πολυμορφισμός τους. Τα ποσοστά ετεροζυγωτίας των 5 μικροδορυφορικών τόπων, που ανιχνεύτηκαν στους γεννήτορες, ήταν ιδιαίτερα υψηλά και κυμάνθηκαν από 87.5% έως 100%. Η μέση ετεροζυγωτία για τους 5 μικροδορυφορικούς τόπους ήταν 95%. Δυο μικροδορυφορικοί τόποι ήταν φυσικά συνδεδεμένοι σε απόσταση 75 bp. Από την ανάλυση των διασταυρώσεων βρέθηκαν άλλοι δυο τόποι συνδεδεμένοι σε απόσταση περίπου 12 cM. Τα παραπάνω και συνδιασμό με τα παράπλευρα μικροδορυφορικά μας οδηγούν στην υπόθεση της ανομοιόμορφης κατανομής των μικροδορυφορικών στο γονιδίωμα της τσιπούρας και της ύπαρξης συστοιχιών μικροδορυφορικών. Η συμμετοχή των γεννητόρων και στις δυο αναπαραγωγικές περιόδους ήταν άνιση. Κατά την 1η αναπαραγωγική περίοδο συμμετείχαν 13 αρσενικά και 9 θηλυκά (αναλογία φύλου 1 :1.4 ) ενώ κατά της 2η περίοδο συμμετείχαν 5 αρσενικά και 10 θηλυκά (αναλογία φύλου 2 :1 ). 4 από τα 13 αρσενικά της 1ης περιόδου άλλαξαν φύλο και συμμετείχαν ως θηλυκά στη 2η περίοδο. Τα αρσενικά που άλλαξαν φύλο είχαν μέτρια συνεισφορά κατά την 1η αναπαραγωγική περίοδο. Η άνιση συμμετοχή και η αλλαγή της αναλογίας φύλου των γεννητόρων είχε ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του δραστικού μεγέθους του πληθυσμού. Ο ομομεικτικός ρυθμός εκτιμήθηκε στο 4.2% για την πρώτη περίοδο και 5.5% για τη 2η περίοδο. Η χρήση του μικροδορυφορικού DNA μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην παρακολούθηση των αποθεμάτων των γεννητόρων καθώς επίσης και σε άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αναπαραγωγική συμπεριφορά του είδους Οι εκτιμήσεις της κληρονομησιμότητας για τα βάρη στις τρεις διαφορετικές ηλικίες ήταν υψηλές. Για την ηλικία των 6 μηνών η κληρονομησιμότητα εκτιμήθηκε στο 0.44 ± 0.20. Για αυτή την ηλικία ανιχνεύτηκαν μη προσθετικές πατρικές επιδράσεις. Για τις ηλικίες των 10 και 22 μηνών οι κληρονομησιμότητες ήταν 0.52 ± 0.22 και 0.55 ± 0.18, αντίστοιχα. Σ' αυτές τις ηλικίες δεν ανιχνεύτηκαν σημαντικές μη προσθετικές επιδράσεις. Οι γενετικές συσχετίσεις των βαρών στις τρεις ηλικίες ήταν μέτριες, της τάξης του 50%. Οι γενετικές παράμετροι των υπολοίπων χαρακτήρων αφορούν άτομα ηλικίας 22 μηνών. Η κληρονομησιμότητα του καθαρού βάρους ήταν υψηλή (0.51) ενώ η της απόδοσης σε καθαρό βάρος ήταν χαμηλότερη (0.31). Οι κληρονομησιμότητες των μορφομετρικών χαρακτήρων παρουσίασαν μεγάλο εύρος. Οι κληρονομησιμότητες των μηκών κυμάνθηκαν από 0.11 έως 0.36. Αντίθετα, οι κληρονομησιμότητες των υψών ήταν υψηλότερες και κυμάνθηκαν από 0.32 έως 0.54. Οι γενετικές τους συσχετίσεις καθώς και οι συσχετίσεις τους με το βάρος ήταν πολύ υψηλές. Οι θυρεοειδικές ορμόνες παρουσίασαν χαμηλές κληρονομησιμότητες μαζί με τη γλυκόζη και τις ολικές πρωτεΐνες. Αντίθετα, τα λιποειδή παρουσίασαν πολύ υψηλές τιμές. Οι γενετικές συσχετίσεις μεταξύ των ορμονών και μεταβολιτών κυμάνθηκαν σε χαμηλά έως μέτρια επίπεδα εκτός των γενετικών συσχετίσεων των λιποειδών που ήταν υψηλές. Η προσθετική διακύμανση του σταδίου αναστροφής είναι της τάξης του 31% ενώ του γοναδοσωματικού δείκτη της τάξης του 54%. Υψηλές ήταν και οι κληρονομησιμότητες των φυσιολογικών χαρακτήρων (HSI, FSI, VSI) εκτός του δείκτη ευρωστίας που κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα (0.23). Οι γενετικές συσχετίσεις του βάρους με τις ορμόνες και τους μεταβολίτες ήταν σχετικά χαμηλές έως μέτριες εκτός αυτής με τις ολικές πρωτεΐνες που ήταν υψηλή (0.66). Η γενετική συσχέτιση με το στάδιο αναστροφής ήταν πολύ υψηλή (0.90). Σε χαμηλότερα αλλά υψηλά επίπεδα κυμάνθηκαν και οι γενετικές συσχετίσεις του βάρους με τους φυσιολογικούς χαρακτήρες. Τα αποτελέσματα που αφορούν τα μικροδορυφορικά συζητούνται ως προς τη χρήση τους σε προγράμματα επιλογής και στη μελέτη της αναπαραγωγικής συμπεριφοράς της τσιπούρας. Οι γενετικές συσχετίσεις της αλλαγής του φύλου με άλλους χαρακτήρες μας παρακίνησαν για μια συζήτηση πάνω στη φύση του φαινομένου αυτού. Τέλος, οι εκτιμήσεις των γενετικών παραμέτρων συζητούνται σε σχέση με τον καθορισμό ενός αποτελεσματικού προγράμματος επιλογής. Οι αναμενόμενες αποκρίσεις ως προς το βάρος είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές για την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Γενετικές παράμετροι; Γενετική βελτίωση; Μικροδορυφορικά
Ημερομηνία έκδοσης 1999-03-31
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/0/c/b/metadata-dlib-1999batarias.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 253

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 6