Πτυχιακές εργασίες
Τρέχουσα Εγγραφή: 167 από 233
|
|
| Τίτλος |
Κινητική της κρυστάλλωσης σε νανοσύνθετα υλικά πολυαιθυλενοξειδίου (PEO) / νανοσωματιδίων πυριτίας (SiO2) |
|
Συγγραφέας
|
Λάις, Στέφανος
|
|
Σύμβουλος διατριβής
|
Αναστασιάδης, Σπύρος
|
| Περίληψη |
Ένα οργανικό πολυμερές, συνδυασμένο με ένα ή και περισσότερα είδη πρόσθετων
ανόργανων ενώσεων ανήκει στην κατηγορία των σύνθετων υλικών. Τα σύνθετα υλικά έχουν τις
συνδυασμένες ιδιότητες των συστατικών που τα απαρτίζουν, κάποιες βελτιωμένες και κάποιες
υποτιμημένες. Η βελτιστοποίηση των επιθυμητών ιδιοτήτων μπορεί να επιτευχθεί όταν το
ανόργανο πρόσθετο έχει τουλάχιστον μία διάσταση της τάξεως του νανομέτρου, δημιουργώντας
έτσι ένα νανοϋβριδικό ή νανοσύνθετο υλικό.
Ένα τέτοιο νανοσύνθετο υλικό μπορεί να προκύψει από την ανάμειξη ενός πολυμερούς
με κάποιο είδος νανοσωματιδίων. Τα υλικά αυτά ανάλογα με την ποσοστιαία σύστασή τους σε
πολυμερές ή ανόργανο υλικό παρουσιάζουν διαφορετικές θερμικές και μηχανικές ιδιότητες.
Ένας παράγοντας που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις ιδιότητες αυτές είναι, η κρυσταλλικότητα
του πολυμερούς. Η κρυστάλλωση των πολυμερών παρουσία ανόργανου υλικού αποτελεί
αντικείμενο μεγάλης έρευνας καθώς διαφέρει από αυτήν του καθαρού πολυμερούς. Επιπλέον, η
όλη συμπεριφορά των πολυμερών διαφοροποιείται της αρχικής (bulk), όταν αυτά βρίσκονται
κοντά σε επιφάνειες ή υπό χωρικό περιορισμό.
Στην παρούσα εργασία, η οποία αποτελεί συνέχεια της αντίστοιχης στατικής και
θερμοδυναμικής μελέτης, μελετήθηκε με πολωμένη οπτική μικροσκοπία (POM), η κινητική της
κρυστάλλωσης ενός υδρόφιλου, ημικρυσταλλικού πολυμερούς, του Πολυαιθυλενοξειδίου
(PEO), όταν αυτό αναμιγνύεται με νανοσωματίδια πυριτίας (SiO2). Παρασκευάστηκαν δείγματα
σε μεγάλο εύρος συστάσεων κατα βάρος ,εκτεινόμενων από καθαρό πολυμερές (100% PEO)
έως και 30%wt PEO-70%wt νανοσωματιδίων. Χρησιμοποιήθηκαν δύο είδη νανοσωματιδίων τα
οποία διαφέρουν στο μέγεθος κατά μια τάξη μεγέθους (~7nm και ~70nm) για την κατανόηση
της επίδρασης του μεγέθους των νανοσωματιδίων στην κρυστάλλωση του υλικού. Οι συστάσεις
όλων των δειγμάτων επιβεβαιώθηκαν με τη μέθοδο της Θερμοσταθμικής Ανάλυσης (TGA).
Μετά από την ανάλυση των μετρήσεων POM εξήχθησαν αποτελέσματα για τον χρόνο
κρυστάλλωσης και την θερμοκρασία τήξης (για κάθε θερμοκρασία κρυστάλλωσης), καθώς και
για αριθμό, ακτίνα, και ρυθμό ανάπτυξης των σφαιρουλιτών.
|
| Γλώσσα |
Ελληνικά |
| Ημερομηνία έκδοσης |
2017-03-17 |
| Συλλογή
|
Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Χημείας--Πτυχιακές εργασίες
|
|
|
Τύπος Εργασίας--Πτυχιακές εργασίες
|
| Μόνιμη Σύνδεση |
https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/e/9/a/metadata-dlib-1495088066-884783-8683.tkl
|
| Εμφανίσεις |
1230 |
Συλλογές
