| Περίληψη |
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί η δυναμική της έννοιας του εξευρωπαϊσμού μέσα από την ανάδειξη της επιρροής της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός των συνόρων της. Εξετάζεται έτσι, η διάσταση της διαδικασίας του εξευρωπαϊσμού, κατά την οποία η Ε.Ε. επιχειρεί να εξάγει το αξιακό της σύστημα στο περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον. Επιδίωξη της εξωτερικής δράσης της Ε.Ε. αποτελεί η εγκαθίδρυση ενός κόσμου συνεργαζόμενων περιφερειών με τη διάδοση των ευρωπαϊκών αξιών -του κοινοτικού κεκτημένου, ήτοι η κωδικοποίηση των νορμών που διαχέονται στην Ε.Ε- μέσω πολυμερών ανθρωπιστικών, αναπτυξιακών και εμπορικών δραστηριοτήτων της. Για τις ανάγκες της παρούσας εργασίας, αναλύεται αρχικά η έννοια και το περιεχόμενο του φαινομένου του εξευρωπαϊσμού, όπως έχει αποτυπωθεί μέχρι σήμερα στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία, ακολούθως οι διαστάσεις και οι μηχανισμοί αυτού, ενώ διακρίνεται η έννοια του εξευρωπαϊσμού από αυτή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της παγκοσμιοποίησης.
Αφού πρώτα αναζητείται η επιρροή των νορμών και η πολιτική σημασία τους, διακρίνονται στη συνέχεια οι νόρμες που διέπουν την Ε.Ε., τις οποίες επιδιώκει να εμπνεύσει και να εξαπλώσει στο εξωτερικό διεθνές περιβάλλον της. Αναλύονται έπειτα οι κυριότερες ευρωπαϊκές νόρμες που συνθέτουν το αξιακό της σύστημα και οι πολιτικές δράσης βάσει των οποίων προωθεί τη διάδοσή τους. Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ αποσκοπεί στη διατήρηση της ειρήνης και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας, στην προστασία και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, στον εκδημοκρατισμό μέσα από την ενίσχυση δημοκρατικών διαδικασιών, στην ανάπτυξη κράτους δικαίου και την προώθηση της διεθνούς συνεργασίας. Οι ευρωπαϊκές αυτές αξίες προωθούνται με την εξωτερική δράση της Ε.Ε. κυρίως μέσω της εμπορικής και αναπτυξιακής -ανθρωπιστικής της πολιτικής.
Εν συνεχεία, διερευνάται η συμβολή και η δράση της Ε.Ε. για την προώθηση του εκδημοκρατισμού, της χρηστής διακυβέρνησης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στο περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον και συγκεκριμένα στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες προς ένταξη χώρες, στις χώρες ΕΟΧ/ΕΖΕΣ, στη Μεσόγειο, στη Ρωσία και την Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στην Αραβική Χερσόνησο, στη Ασία, στον Ειρηνικό και την Ωκεανία, στη Λατινική Αμερική και Καραϊβική και στις Η.Π.Α. και τον Καναδά .
Καταλήγοντας, συμπεραίνουμε ότι η Ε.Ε. ως μία εκ των πλέον εξωστρεφών οικονομιών παγκοσμίως, στηρίζεται σε αυτήν ακριβώς την εξωστρέφεια για να προωθήσει τη δράση της με ιδεολογικό πρόσημο. Σχέσεις συνεργασίας σε πολιτικό, οικονομικό και εμπορικό επίπεδο με άλλες χώρες και περιοχές του πλανήτη υποστηρίζουν την περιφερειακή σταθερότητα, την ανάπτυξη, τη θεμελίωση κράτους δικαίου μέσα από την προώθηση δημοκρατικών διαδικασιών, μεταρρυθμίσεων χρηστής διακυβέρνησης και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη βάση εμπορικών και αναπτυξιακών συμφωνιών με οφέλη για αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη. Έμφαση δίδεται στη θέσπιση κοινών λειτουργικών προγραμμάτων μεταξύ των εταίρων που οδηγούν σε μια αμοιβαία αποδεκτή δέσμη αρχών για έναν κοινό προορισμό. Ενώ όμως η περιφερειακή συνεργασία και ο κεντρικός ρόλος που διαδραματίζει η Ε.Ε. έχει ενισχυθεί σε πολλές χώρες, οι στόχοι της προώθησης του εκδημοκρατισμού, της χρηστής διακυβέρνησης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποδεικνύονται εξαιρετικά δύσκολα εγχειρήματα. Σε πολλές χώρες η επίδραση της Ε.Ε. είναι μεγάλης σημασίας και σημειώνονται μεταρρυθμίσεις υιοθέτησης του ευρωπαϊκού αξιακού συστήματος. Εντούτοις, σημειώνεται ότι σε σημαντικούς εταίρους, ακόμη και όταν οι βασικές ως άνω ευρωπαϊκές απαιτήσεις αναγνωρίζονται, δύσκολα συμμερίζονται καθώς προέχει για τις χώρες αυτές να διατηρήσουν την απόλυτη κυριαρχία τους σε εθνικά ζητήματα.
|
Συλλογές
