Your browser does not support JavaScript!

Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Τρέχουσα Εγγραφή: 3 από 316

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000460368
Τίτλος Ηθική των ζώων : Peter Singer και Tom Regan
Άλλος τίτλος Animal Ethics : Peter Singer and Tom Regan
Συγγραφέας Ζωζωνάκης, Ευάγγελος-Ραφαήλ
Σύμβουλος διατριβής Σαργέντης Κωνσταντίνος
Μέλος κριτικής επιτροπής Παπαδάκη Ευαγγελία
Κουκουζέλης Κωνσταντίνος
Περίληψη Ο Peter Singer και ο Tom Regan αποτελούν δυο από τους επιφανέστερους φιλοσόφους του 20ου και 21ου αιώνα που έχουν ασχοληθεί εκτενώς με την ηθική των ζώων. Και οι δυο φιλόσοφοι συμφωνούν με την άποψη περί καλής μεταχείρισης των ζώων, παρόλα αυτά, διαφωνούν σε πολλά σημεία στην ηθική τους θεώρηση. Πιο συγκεκριμένα και οι δυο υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να μεταχειριζόμαστε άσκοπα τα ζώα με τρόπο που θα τα ταλαιπωρεί ή θα τους προκαλεί βλάβη, κάνουν εκτενή αναφορά σε πρακτικές που κατά την άποψή τους δε θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται, τέτοιες πρακτικές είναι η μαζική εκτροφή ζώων σε εργοστάσια ή η χρήση τους σε πειράματα. Συνεπώς, ο Peter Singer και ο Tom Regan συμφωνούν με την άποψη που θέλει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται με φροντίδα απέναντι στα ζώα, δίχως να τα βασανίζουν ή να τα θανατώνουν. Από την άλλη, όταν κανείς μελετά τους Tom Regan και Peter Singer και τις απόψεις τους για την ηθική των ζώων ή άλλων παρόμοιων ζητημάτων, θα διαπιστώσει ότι οι θέσεις τους έχουν αρκετές διαφορές οι οποίες συνδέονται με τις διαφορετικές φιλοσοφικές παραδόσεις από τις οποίες προέρχεται καθένας τους. Ο Peter Singer ως υπέρμαχος της ωφελιμιστικής θεωρίας, υποστηρίζει ότι μια πράξη θεμελιώνεται ηθικά όταν μεγιστοποιεί την υφιστάμενη ευτυχία ενώ, ελαχιστοποιεί τον πόνο. Εξετάζοντας το ζήτημα της ηθικής των ζώων ο Singer υποστηρίζει ότι η ικανότητα των ζώων να βιώνουν πόνο ή ευχαρίστηση, καθιστά επιβεβλημένη την ηθική εξέταση του ζητήματος. Ένα από τα κεντρικά επιχειρήματα του Singer σχετίζεται με τον ειδισμό, τον οποίο ορίζει ως την αδικαιολόγητη προτίμηση ενός ανθρώπου για παράδειγμα για το δικό του είδος, αυτή η προτίμηση μοιάζει με άλλες μορφές διακρίσεων, όπως είναι ο ρατσισμός και ο σεξισμός. Υποστηρίζει ότι τα ζώα είναι ικανά να υποφέρουν και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση, όμοια με αυτή που θα δινόταν σε άλλη περίπτωση για τον άνθρωπο, ο μη βασανισμό τους θα πρέπει να αποτελέσει και τον πυρήνα της ηθικής τους αντιμετώπισης. Άρα, εύλογα κανείς θα ισχυριζόταν ότι ο Singer υποστηρίζει την ίση αποτίμηση των συμφερόντων του κάθε είδους συνεπώς, να δίνουμε το ίδιο ηθικό βάρος στα συμφέροντα των ζώων με αυτά των ανθρώπων. Η προσέγγιση του P. Singer οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είναι ηθικά επιτακτική η ανάγκη να ελαχιστοποιηθεί η ταλαιπωρία, ο πόνος ή ο βασανισμός των ζώων. Το παραπάνω σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσει η αλόγιστη εκτροφή τους σε εργοστάσια, η χρήση τους σε πειράματα ακόμη η χρήση τους σε μέσα ψυχαγωγίας κ.ά. Επιπλέον, προωθεί την ιδέα της μείωσης ή ακόμη και της εξάλειψης της κατανάλωσης κρέατος, προωθώντας τη χορτοφαγία και το βιγκανισμό. Ο Tom Regan σε αντίθεση με τον P.Singer έχει ως αφετηρία τη δεοντοκρατική θεωρία. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι τα ζώα έχουν εγγενή αξία και γι’ αυτό πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με σεβασμό και να μην τα χρησιμοποιούμε ως απλά μέσα (εργαλεία) για την επίτευξη των σκοπών μας ενώ, η εγγενής αξία των ζώων τα κάνει φορείς δικαιωμάτων. Η εγγενής αξία τους είναι ανεξάρτητη από τη χρησιμότητά τους ή την ικανότητά τους να προσφέρουν στον άνθρωπο. Τα ζώα δικαιούνται να ζουν δίχως να είναι εκμεταλλευόμενα από τον άνθρωπο ή ακόμη και να θανατώνονται από αυτόν. Ο Regan παρομοιάζει την εγγενή αξία των ζώων με αυτήν των ανθρώπων και τους αναγνωρίζει την ιδιότητα του υποκειμένου της ζωής. Σε αντίθεση με τον Singer ο οποίος υποστηρίζει ότι τα ζώα δεν πρέπει να βλάπτονται, αλλά μπορούν να χρησιμοποιούνται σε ορισμένο βαθμό από τον άνθρωπο, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην απουσία του πόνου. Ο Regan από την άλλη, αντιτίθεται πλήρως στην εκμετάλλευσή τους από τον άνθρωπο και ζητά την κατάργηση όλων των πρακτικών που βλάπτουν τα ζώα όπως είναι η μαζική τους εκτροφή σε φάρμες/εργοστάσια αλλά και η χρήση τους ως αντικείμενα πειραμάτων, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ιδιοκτησία ή ως εμπόρευμα. Συνεπώς, κανείς θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι ο Regan είναι υπέρ της απελευθέρωσης των ζώων ενώ, ο Singer επιμένει στην αποφυγή του πόνου η οποία επιτυγχάνεται με την καλή χρήση τους από τον άνθρωπο. Παρά τις διαφορές τους, ο Singer και η Regan μοιράζονται μια κοινή δέσμευση για τη βελτίωση της μεταχείρισης των ζώων. Και οι δύο υποστηρίζουν ότι τα ζώα δεν πρέπει να υποβάλλονται σε άσκοπη ταλαιπωρία και βλάβη. Και οι δύο επικρίνουν ορισμένες πρακτικές, που βλάπτουν ή ακόμη και βασανίζουν τα ζώα ενώ, τάσσονται υπέρ θεμελιωδών αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία αλληλεπιδρά με τα ζώα. Συμπερασματικά, η συζήτηση μεταξύ του P. Singer και του T. Regan εξακολουθεί να είναι παλλόμενη, γεμάτη με ενδιαφέρουσες απόψεις και προβληματικές. Αν και οι απόψεις τους μπορεί να διαφέρουν θεμελιωδώς και οι δύο μοιράζονται μια δέσμευση για την αντιμετώπιση της ηθικής μεταχείρισης των ζώων ενώ, συμβάλουν σημαντικά στη διαρκή συζήτηση για το παρόν ηθικό ζήτημα. Η επιλογή μεταξύ των δυο φιλοσοφικών προσεγγίσεων του θέματος έγκειται στη σημασία που δίνει κανείς στις συνέπειες των πράξεων (Singer) ή στα εγγενή δικαιώματα (Regan) για να μπορέσει να διαμορφώσει μια ηθική κρίση στο ζήτημα της ηθικής των ζώων. Η μοναδική διαφορά μεταξύ ανθρώπινων και μη ανθρώπινων ζώων εντοπίζεται στην έλλειψη δυνατότητας των δεύτερων να πραγματοποιήσουν πολυσύνθετη νοητική δραστηριότητα, να αναλάβουν την ηθική ευθύνη των αποφάσεων και πράξεών τους και τέλος, στην προέλευσή τους από άλλο είδος. Το παραπάνω οδηγεί στη διαμόρφωση μιας ειδιστικής νοοτροπίας, μιας και η ανάλογη επιζήμια αντιμετώπιση του ανθρώπινου είδους, συλλήβδην θα καταδικαζόταν ως ηθικά μη αποδεκτή. Οι απόψεις υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων φαίνεται να έχουν δύσκολη τεκμηρίωση, καθώς συνδέουν την ύπαρξη δικαιωμάτων με τις υφισταμένες υποχρεώσεις οι οποίες αποτελούν πρωτογενή κατηγορία στην ηθική αξιολόγηση. Πιο συγκεκριμένα, δε συνδέονται όλες οι υποχρεώσεις με δικαιώματα ενώ, οι υποχρεώσεις είναι σε κάθε περίπτωση ανθρώπινες καθώς λειτουργούν δεσμευτικά απέναντι σε όντα που έχουν την ικανότητα αυτοπροσδιορισμού. Συνεπώς, η ηθική δικαιολόγηση είναι αναπόφευκτα ανθρωποκεντρική.
Φυσική περιγραφή 89 σ. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Anthropocentrism
Deontology
Inherent Value
Interests
Moral Judgment
Pain
Speciesism
Subject of Life
Utilitarianism
Ανθρωποκεντρισμός
Δεοντοκρατία
Εγγενής Αξία
Ειδισμός
Ηθική Κρίση
Πόνος
Συμφέροντα
Υποκείμενα Μιας Ζωής
Ωφελιμισμός
Ημερομηνία έκδοσης 2023-11-01
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Φιλοσοφική Σχολή--Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/1/6/b/metadata-dlib-1699952788-715005-13846.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 900

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 4