| Περίληψη |
Εισαγωγή
H μικροβιακή αντοχή αποτελεί τώρα πια ένα χρόνιο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία με παγκόσμιες διαστάσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη της χαρακτήρισαν το 2022 τη μικροβιακή αντοχή ως μία από τις τρεις κορυφαίες απειλές για την υγεία. Η AMR είναι ένα φαινόμενο που αφορά σε όλες τις χώρες, ανεξάρτητα από την γεωγραφική τους θέση και την οικονομική τους ανάπτυξη.
Σκοπός
Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να μελετήσει τις αλλαγές και τα χαρακτηριστικά των μικροβιακών αντοχών στα δείγματα που στάλθηκαν από το ΤΕΠ ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου, σε βάθος πενταετίας (2018-2022), με απώτερο σκοπό να αναγνωριστούν οι τοπικές αντοχές και να εντοπιστεί η κατάλληλη εμπειρική θεραπεία των λοιμώξεων στο ΤΕΠ.
Μεθοδολογία
Πρόκειται για μία μονοκεντρική αναδρομική μελέτη παρατήρησης. Έγινε συλλογή όλων των καλλιέργειών που παραγγέλθηκαν από το ΤΕΠ του ΠΑΓΝΗ για τα έτη 2018 έως 2022. Επιλέχθηκαν τα ούρα και τα κόπρανα για την παρούσα μελέτη Στη συνέχεια εκτιμήθηκε ο συνολικός αριθμός των καλλιεργειών για κάθε είδος που επιλέξαμε, για κάθε έτος, το ποσοστό αυτών που ήταν θετικές, τα είδη των μικροοργανισμών που απομονώθηκαν, οι τύποι των αντοχών που εμφάνισαν και η αλλαγή στους τύπους των αντοχών κατά τη διάρκεια της πενταετίας της μελέτης,. Στη μελέτη αυτή συμπεριλήφθηκαν όλες οι θετικές καλλιέργειες, ανεξάρτητα από επιδημιολογικά χαρακτηριστικά. Η συλλογή των δεδομένων έγινε από το μικροβιολογικό εργαστήριο του ΠΑΓΝΗ μέσω του συστήματος καταγραφής του δικτύου WHONET.
Αποτελέσματα
Ούρα: από τις καλλιέργειες ούρων που συλλέχθηκαν 6,180 ήταν θετικές. Οι πιο συχνοί μικροοργανισμοί που απομονώθηκαν διέφεραν ανάλογα με την ηλικία. Στην ηλικιακή ομάδα >35 ετών απομονώθηκαν με σειρά συχνότητας E.coli (53.47), K.pneumoniae (11.63%), P.mirabilis (6.09%), E.faecalis (4.84%) και P.aeruginosa (3.97%), ενώ στην ομάδα <35 ετών E.coli (63.23%), St.saprophyticus (10.30%), P.mirabilis (7.98%), K.pneumoniae (6.48%), E.faecalis (3.54%). Για την E.coli, στατιστικά σημαντική διαχρονική διακύμανση στην αντοχή είχαμε σε δύο αντιβιοτικά: αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό οξύ και νιτροφουραντοίνη. Αντοχή μικρότερη από 8% φάνηκε να έχει η E.coli στην πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη, αμικασίνη, καρβαπενέμες, φωσφομυκίνη και νιτροφουραντοίνη (με εξαίρεση το 2018 για τη νιτροφουραντοίνη). Στατιστικά σημαντικές διαφορές στην αντοχή, ανάμεσα στις δύο ηλικιακές ομάδες είχαμε στα περισσότερα αντιβιοτικά: αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό οξύ, πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη, κεφαλοσπορίνες 2ης και 3ης γενιάς, κινολόνες, αμινογλυκο-σίδες και τριμεθοπρίμη/Σουλφαμεθοξαζόλη. Η K.pneumoniae ήταν το μικρόβιο με τις μεγαλύτερες αντοχές. Η μικρότερη αντοχή της Klebsiella ήταν στις καρβαπενέμες (7,61%-16,11%) και ακολούθησε η αμικασίνη (15,06%-23,33%). Στατιστικά σημαντική διαχρονική διακύμανση είχαμε στην πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη και στην αμικασίνη. Για τον P.mirabilis στατιστικά σημαντική διαχρονική διακύμανση είχαμε στην πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη, αμικασίνη, και καρβαπνενέμες. Τη μικρότερη αντοχή φάνηκε να έχει ο Proteus στην πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη, αμικασίνη και καρβαπενέμες. Στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δύο ηλικιακές ομάδες είχαμε στα περισσότερα αντιβιοτικά για τον Proteus: αμουκιλλίνη/κλαβουλανικό, πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη, κεφαλοσπορίνες 2ης και 3ης γενιάς, κινολόνες, αμινογλυκο-σίδες και τριμεθοπρίμη/ σουλφαμεθοξαζόλη. Κόπρανα: τα πιο συχνά μικρόβια που απομονώθηκαν ήταν Campylobacter spp (60.08%) Salmonella spp (23.24), C.difficile (11.4), E.coli (2.19%). Ακραία υψηλά ποσοστά αντοχής είχαν τα είδη Campylobacter στη σιπροφλοξασίνη ενώ η αντοχή τους στις μακρολίδες κυμάνθηκε κάτω από 5%. Τα είδη Salmonella αντίθετα, φάνηκε να έχουν μεγάλη ευαισθησία στις κινολόνες. Ελλιπή δεδομένα είχαμε για την ευαισθησία τους στις μακρολίδες.
Συμπεράσματα
Ούρα: υψηλά ποσοστά αντοχής καταγράφηκαν για τα συνήθως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά, ιδιαίτερα στους μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς και όταν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για αποικισμό από πολυανθεκτικά μικρόβια. Αυτή η διαπίστωση θέτει το ερώτημα αν μπορούμε να συνεχίσουμε να θεραπεύουμε τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, στους μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς, με τις ήδη υπάρχουσες κατευθυντήριες οδηγίες. Κόπρανα: Η αντοχές στις κινολόνες των Cambylobacter ταυτόχρονα με την ευαισθησία αυτών των ειδών στις μακρολίδες δείχνουν την ανάγκη για μια αλλαγή στον τρόπο θεραπείας της βακτηριακής γαστρεντερίτιδας.
|
Συλλογές
