Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Συλλογές    Σχολή/Τμήμα    Ιατρική Σχολή    Τμήμα Ιατρικής    Διδακτορικές διατριβές  

Διδακτορικές διατριβές

Τρέχουσα Εγγραφή: 28 από 1059

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000454477
Τίτλος Ex vivo ανάλυση της μετανάστευσης των ενδονευρώνων του φλοιού : ο ρόλος των μικρών GTPασών Rac1 και Rac3 στην οργάνωση του κυτταροσκελετού
Άλλος τίτλος Ex vivo analysis of cortical interneuron migration
Συγγραφέας Κούνουπα, Ζουζάνα
Σύμβουλος διατριβής Καραγωγέως, Δόμνα
Περίληψη σωστή λειτουργία του φλοιού εξαρτάται κατά ένα μέρος, από τους εργικούς ενδονευρώνες που παρέχουν την κύρια πηγή αναστολής. Η μη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων αυτών έχει συσχετιστεί με σοβαρές νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως είναι η σχιζοφρένεια, η επιληψία, η νοητική υστέρηση και οι διαταραχές του φάσματος του αυτισμού. Μια κομβικής σημασίας διαδικασία στην ανάπτυξη των ενδονευρώνων, είναι η μετανάστευσή τους από τον κοιλιακό τελεγκέφαλο, όπου γεννιούνται, προς τον αναπτυσσόμενο φλοιό. Η διαδικασία αυτή καθορίζεται από τις εγγενείς ιδιότητες των ενδονευρώνων καθώς και από εξωκυτταρικούς παράγοντες, που τροποποιούν την καθοδηγητική τους απόφυση ως απόκριση στους παράγοντες αυτούς, μέσω της ενεργοποίησης ενδοκυττάριων μονοπατιών. Οι πρωτεΐνες αποτελούν τους ενδοκυτταρικούς μεσολαβητές για πολυάριθμες αναπτυξιακές διεργασίες, όπως η οργάνωση του κυτταροσκελετού, η μετακίνηση των κυστιδίων, η μεταγραφή, η εξέλιξη του κυτταρικού κύκλου, σε διάφορους τύπους κυττάρων. Στην παρούσα μελέτη επικεντρωθήκαμε στον ρόλο της 1 η οποία εκφράζεται σε όλους τους ιστούς και της νευροειδικής 3, στους ενδονευρώνες που προέρχονται από την έσω γαγγλιακή προεξοχή ( ). Από την περιοχή αυτή προέρχεται η πλειοψηφία των ενδονευρώνων του φλοιού. Προηγούμενη εργασία από το εργαστήριό μας αποκάλυψε, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία / , ότι η Rac1 GTPάση είναι απαραίτητη σε ένα πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης των ενδονευρώνων, στα προγονικά τους κύτταρα (Vidaki et al., 2012). Οι ελλειμματικοί για τη Rac1 ενδονευρώνες βρέθηκαν να συσσωρεύονται στον κοιλιακό τελεγκέφαλο λόγω επιπτώσεων στην οργάνωση του κυτταροσκελετού της ακτίνης στις καθοδηγητικές τους αποφύσεις και λόγω καθυστέρησης στην εξέλιξη του κυτταρικού κύκλου των πρόδρομων κυττάρων τους. Σαν αποτέλεσμα μόνο το 50% των ενδονευρώνων εντοπίζονται στο φλοιό μεταγεννητικά. Τα ποντίκια με έλλειψη στη 3, δεν αντιμετωπίζουν εμφανή προβλήματα κατά την ανάπτυξή τους, ενώ με δοκιμές συμπεριφοράς προέκυψε ότι παρουσιάζουν υπερκινητική συμπεριφορά, υπεραντιδραστικότητα στην παρουσίαση νέων ερεθισμάτων και κάποιες διαφορές στον κινητικό συντονισμό και την κινητική μάθηση (Corbetta et al., 2005; Corbetta et al., 2008). Το γεγονός ότι η αφαίρεση της 3 δεν επηρέασε σοβαρά την ανάπτυξη του φλοιού, παρόλο που η ίδια είναι μια νευρο-ειδική άση καθώς και το ότι, η αφαίρεση της 1 από τα πρoγονικά κύτταρα των ενδονευρώνων του είχε ως αποτέλεσμα μια σοβαρή μεν, αλλά μερική μείωση των ΜGE-προερχόμενων ενδονευρώνων, οδήγησε στην υπόθεση ότι οι δύο μπορεί να αντισταθμίζουν η μία την απώλεια της άλλης. Για να διερευνηθεί η ορθότητα της υπόθεσης αυτής και ταυτόχρονα να ξεπεραστεί η δυσκολία που προκύπτει στην μελέτη του ρόλου των , η προσέγγιση που ακολουθήθηκε σε αυτή την εργασία, ήταν να εξεταστούν οι ενδονευρώνες απουσία των δύο GTPασών. Για να επιτευχθεί αυτό, δημιουργήθηκαν 1/ 3 διπλά ελλειμματικοί μύες. Tα ζώα αυτά προέκυψαν από διασταύρωση μυών στα οποία η Rac1 απαλείφονταν μόνο από τους ενδονευρώνες που προέρχονται από το MGE με ζώα που δεν εξέφραζαν καθόλου τη Rac3 πρωτεΐνη. Στο πρώτο μέρος αυτής της εργασίας περιγράφηκε ο φαινότυπος των 1/ 3 διπλά ελλειμματικών ζώων. Η ταυτόχρονη αφαίρεση των 1/ 3 οδηγεί σε ακόμη πιο σοβαρή μείωση των ενδονευρώνων στο φλοιό μεταγεννητικά. Το 80% των MGE-προερχόμενων ενδονευρώνων αποτυγχάνουν να μεταναστεύσουν προς τον φλοιό λόγω καθυστέρησης στην έξοδο από τον κυτταρικό κύκλο – καθυστέρηση ίδιας έκτασης με αυτή που περιγράφεται στο 1 ελλειμματικά ζώα- και ανωμαλιών στον κυτταροσκελετό τους. Στην πραγματικότητα, οι ενδονευρώνες με έλλειψη 1/ 3 εμφανίζουν μεγάλες κυτταροσκελετικές αλλαγές, λόγω διαταραχών στη δυναμική της ακτίνης και των μικροσωληνίσκων. Οι βασικές αλλαγές που παρατηρούνται στη μορφολογία τους είναι: μείωση του μήκους του άξονα, καθοδηγητική απόφυση έντονα διακλαδισμένη, μη φυσιολογικός σχηματισμός του αυξητικού κώνου και μείωσης της σταθερότητας των μικροσωληνίσκων (Tivodar et al., 2015). Παρουσία taxol, ενός αντιδραστηρίου που σταθεροποιεί τους μικροσωληνίσκους, τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν βελτιώνονται σημαντικά και ο φαινότυπος των κυττάρων διασώζεται τουλάχιστον εν μέρει. Καθώς η μετανάστευση των διπλά ελλειμματικών για τις Rac ενδονευρώνων βρέθηκε να επηρεάζεται και η μετανάστευση είναι μια διαδικασία στην οποία απαιτείται η συνεχής κυτταροσκελετική αναδιοργάνωση, στο δεύτερο μέρος αυτής της εργασίας αναλύθηκε η μεταναστευτική συμπεριφορά των ενδονευρώνων, καταγράφοντας με μικροσκοπία την κίνηση των ζωντανών κυττάρων. Αρκετές πτυχές της κίνησής τους, όπως η ταχύτητα, η συχνότητα μετατόπισης, το πλάτος της μετατόπισης και άλλες, βρέθηκαν να μειώνονται. Ο υποκυτταρικός εντοπισμός του κεντροσώματος και του συμπλέγματος , που είναι και τα δύο βασικά στοιχεία, απαραίτητα για τη σωστή μετανάστευση, άλλαξαν, απουσία 1/ 3. Επίσης η δυναμική της ακτομυοσίνης διαταράχθηκε, εξηγώντας τα ελλείμματα που παρατηρήθηκαν στη μεταναστευτική συμπεριφορά των ενδονευρώνων. Επιπλέον, η ανάπτυξη του άξονα, η έναρξη της επιμήκυνσής του και η αξονική μεταφορά, όπως δείχθηκε καταγράφοντας την κίνηση των λυσοσωμάτων, επηρεάστηκαν επίσης σημαντικά. Η τοποθέτηση των λυσοσωμάτων κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης των ενδονευρώνων βρέθηκε να διαφοροποιείται απουσία των δύο Rac. Πραγματοποιήθηκε -αλληλούχηση και αποκαλύφθηκε ένας αριθμός γονιδίων των οποίων η έκφραση στους ΜGE-προερχόμενους ενδονευρώνες τροποποιείται μετά την απομάκρυνση των 1 και 3. Ανάμεσά τους το γονίδιο TPCN2 που κωδικοποιεί το δίαυλο TPC2, έναν τασεο-ελεγχόμενο δίαυλο ιόντων, που βρίσκεται κυρίως στα όψιμα ενδοσώματα και στα λυσοσώματα και επιτρέπει την απελευθέρωση 2+ (Marchant and Patel, 2015; Patel and Kilpatrick, 2018). Τα επίπεδα πρωτεϊνών του 2 βρέθηκαν μειωμένα και ο υποκυτταρικός εντοπισμός του βρέθηκε επίσης να τροποποιείται. Τέλος, η φαρμακολογική αναστολή του 2 σε ενδονευρώνες άγριου τύπου επηρέασε σοβαρά την ανάπτυξη των νευραξόνων τους και την έναρξη αυτής της διαδικασίας, παρόμοια με ότι παρατηρείται στους ενδονευρώνες απουσία των 1/3. Η φαρμακολογική αναστολή του 2 επηρέασε επίσης τη μετανάστευση των ενδονευρώνων με την ταχύτητα και η συχνότητα της μετατόπισης να μειώνονται. Συνολικά τα δεδομένα αυτά υποστηρίζουν την ιδέα ότι η μείωση του 2 κατά την αφαίρεση των 1 και 3 στους ενδονευρώνες του φλοιού θα μπορούσε να συμβάλει στον φαινότυπο που παρατηρήθηκε όσον αφορά την επιμήκυνση του άξονα, την έναρξη της ανάπτυξής του και τη μετανάστευσης των ενδονευρώνων.
Φυσική περιγραφή 182 σ. : σχεδ., πιν., εικ.(μερ. εγχρ.) ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά, Αγγλικά
Θέμα Two pore channel 2(TPC2)
Ενδονευρώνες
Ημερομηνία έκδοσης 2023-04-05
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/7/3/3/metadata-dlib-1683707764-263317-13050.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 655

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 0