| Περίληψη |
Σκοπός: Σκοπός αυτής της τυφλής, προοπτικής, ελεγχόμενης με placebo μελέτης ήταν η διερεύνηση των κυκλοφορικών επιδράσεων της σωματοστατίνης (SMS) και του παραγώγου αυτής σαντοστατίνης (SDS), κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο σε καρκινοπαθείς ασθενείς. Με την χρήση αντίστοιχου πρωτοκόλλου περιέλαβε και τις αιμοδυναμικές επιπτώσεις κατά την διεγχειρητική περίοδο καθώς και τις διαφοροποιήσεις που θα μπορούσαν να εμφανιστούν μετά από προηγούμενη χορήγηση κλονιδίνης. Μέθοδος: Το πρωτόκολλο περιελάμβανε τα εξής: ¨ Διεγχειρητική περίοδος: · Την χορήγηση της SMS σε μία ομάδα ασθενών κατά την διάρκεια αναισθησίας με προποφόλη και σουφεντανίλη σε εφ' άπαξ δόση 3,5 μg/kg και συνεχή έγχυση 3,5 μg/kg/min. Στη δεύτερη ομάδα, χορηγήθηκε SDS σε εφ' άπαξ δόση 3 μg/kg και συνεχή έγχυση φυσιολογικού ορού και σε μία τρίτη ομάδα φυσιολογικός ορός σε εφ' άπαξ δόση 20 ml και συνεχή έγχυση. (Μελέτες 1& 2) · Μια άλλη ομάδα ασθενών έλαβε κατά την διάρκεια αναισθησίας SDS για την παρακολούθηση των επιπτώσεων στην μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού (Μελέτη 3) ¨ Μετεγχειρητική περίοδος: · Αντίστοιχο τροποποιημένο σχήμα εφαρμόστηκε κατά την διάρκεια της άμεσης μετεγχειρητικής περιόδου, σε μια άλλη διαφορετική ομάδα ασθενών οι οποίοι με τυχαία επιλογή έλαβαν διαδοχικά (με τα απαραίτητα ενδιάμεσα διαλείμματα) τους παραπάνω φαρμακευτικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου και του φυσιολογικού ορού. Η σειρά χορήγησης ήταν είτε φυσιολογικός ορός - SMS - SDS είτε SMS - φυσιολογικός ορός - SDS. (Μελέτες 4& 5) · Το ίδιο πρωτόκολλο εφαρμόστηκε και σε μετεγχειρητικούς ασθενείς με σκοπό τον προσδιορισμό πιθανών ηλεκτροκαρδιογραφικών μεταβολών και των επιπτώσεων στα αέρια αίματος. (Μελέτες 6 & 7) · Τέλος άλλες τρείς ομάδες μετεγχειρητικών ασθενών έλαβαν το σχήμα των μελετών 1 & 2 αφού όμως είχε προηγηθεί η χορήγηση κλονιδίνης.(Συνοδός μελέτη 8). Οι παράμετροι που μετρήθηκαν στις διάφορες ομάδες ήταν: αρτηριακή πίεση, καρδιακή συχνότητα, κεντρική φλεβική πίεση και όπου ήταν εφικτό παρακολουθήθηκαν επίσης: η πίεση της πνευμονικής αρτηρίας, η πίεση εξ ενσφηνώσεων των πνευμονικών τριχοειδών, η καρδιακή παροχή, δείκτες μεταφοράς και κατανάλωσης οξυγόνου και η ηλεκτροκαρδιογραφική καταγραφή της απαγωγής ΙΙ και η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού (Heart Rate Variability - HRV). Αποτελέσματα: Συνολικά μελετήθηκαν 111 ασθενείς. Από αυτούς οι 42 έλαβαν μόνο SMS, οι 32 μόνο SDS, οι 20 έλαβαν και τους δύο παράγοντες και 17 ασθενείς έλαβαν μόνο φυσιολογικό ορό. Σε όλες τις ομάδες αμέσως μετά την χορήγηση τόσο της SMS όσο και της SDS παρατηρήθηκε επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού, ορισμένες φορές κλινικά σημαντική, που ακολουθήθηκε από αύξηση της αρτηριακής πίεσης, της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας και της κεντρικής φλεβικής πίεσης. Δεν διαπιστώθηκαν μεταβολές της καρδιακής παροχής, της πίεσης εξ ενσφηνώσεων των πνευμονικών τριχοειδών, των δεικτών μεταφοράς και κατανάλωσης οξυγόνου, του HRV και των αερίων αίματος. Τα επάρματα του συμπλέγματος QRS δεν παρουσίασαν μεταβολές και οι λίγες αρρυθμίες που παρατηρήθηκαν ήταν βραδυαρρυθμίες πολύ περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Στις ομάδες όπου είχε προηγηθεί η χορήγηση κλονιδίνης εμφανίστηκαν παρόμοιες μεταβολές των αιμοδυναμικών παραγόντων, περιορισμένης όμως ισχύος. Συμπέρασμα: Τα πεπτίδια σωματοστατίνη και σαντοστατίνη, τόσο κατά την διάρκεια της αναισθησίας όσο και κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο, εμφάνισαν αγγειοσυσπαστική δράση τόσο στην συστηματική όσο και στην πνευμονική κυκλοφορία χωρίς όμως να μεταβάλουν την συμπαθητική εκροή του αυτόνομου νευρικού συστήματος προς το καρδιαγγειακό σύστημα. Η δράση αυτή μετριάζεται αλλά δεν εξαλείφεται από την προχορήγηση κλονιδίνης και πιθανότατα οφείλεται σε άμεση δράση στους φυσικούς υποδοχείς της σωματοστατίνης στο μυοκάρδιο και τα περιφερικά αγγεία. Η χρήση των παραγόντων αυτών, στις δόσεις που χρησιμοποιήθηκαν, αποδεικνύεται ασφαλής σε καρκινοπαθείς ασθενείς.
|
Συλλογές
