Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Συλλογές    Τύπος Εργασίας    Πτυχιακές εργασίες  

Πτυχιακές εργασίες

Τρέχουσα Εγγραφή: 1329 από 1622

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Τίτλος Μελέτη της νευροπροστατευτικής δράσης του συνθετικού spiro-epoxy αναλόγου της δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA), BNN27, σε in vivo μοντέλο διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας μετά από ενδοφθάλμια χορήγησή του με τη μορφή σταγόνων.
Συγγραφέας Πουλάκη, Σμαράγδα
Σύμβουλος διατριβής Αλεξανδράκη, Δέσποινα
Θερμού. Κ.
Περίληψη Ο διαβήτης θεωρείται ως μία από τις ασθένειες που σχετίζονται με το μεταβολισμό, καθώς χαρακτηρίζεται από διαταραχές στο μεταβολισμό της γλυκόζης, με αποτέλεσμα την αυξημένη συγκέντρωσή της στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Ο αριθμός των ατόμων που πλήττονται παγκοσμίως ξεπερνά τα 170 εκατομμύρια, αριθμός που αναμένεται να διπλασιαστεί μέσα στην επόμενη εικοσαετία. Μια από τις πιο συχνά εμφανιζόμενες επιπλοκές του διαβήτη είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχή απώλεια νευρώνων, και εκτεταμένη ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδή. Τα αγγεία αυτά είναι πιθανό να αιμορραγήσουν, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν σε αποκόλληση του αμφιβληστροειδή και τύφλωση. Κύριος στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η νευροπροστατευτική δράση του συνθετικού spiro-epoxy αναλόγου της δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA), BNN27, σε ένα μοντέλο επαγόμενης από στρεπτοζοτοκίνη (STZ) διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας σε αρουραίους μετά από ενδοφθάλμια χορήγησή του με τη μορφή σταγόνων. Η νευροπροστατευτική δράση των νευροστεροειδών σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος έχει μελετηθεί στο παρελθόν, ενώ για τον αμφιβληστροειδή συγκεκριμένα η δεϋδροεπιανδροστερόνη (DHEA) έχει δειχθεί να έχει νευροπροστατευτικό ρόλο σε μοντέλο διεγερσιρτοτοξικότητας (Kokona και συν, 2012), και στο μοντέλο διαβητικής αμφιβληστροειοπάθειας (Κουλάκης και συν., αδημοσίευτα δεδομένα). Λόγω όμως της αυξημένης πιθανότητας εμφάνισης ορμονοεξαρτώμενων νεοπλασιών από τη χρήση της DHEA, δημιουργήθηκε το ανάλογό της BNN27 που δεν παρουσιάζει τις συγκεκριμένες παρενέργειες. Πρόσφατες μελέτες στο εργαστήριο της Κ. Θερμού, υποστηρίζουν ότι το χορηγούμενο ενδοπεριτοναϊκά ανάλογο φαίνεται να προστατεύει τον ιστό από την νευροεκφύλιση στο μοντέλο διαβητικής αμφιβληστροειοπάθειας (Ιορδανίδου και συν., αδημοσίευτα αποτελέσματα). Για την επαγωγή του διαβήτη στους αρουραίους πραγματοποιήθηκε ενδοπεριτοναϊκή ένεση με στρεπτοζοτοκίνη (STZ, 70mg/kg), η οποία καταστρέφει τα β-κύτταρα του παγκρέατος που είναι υπεύθυνα για την έκκριση ινσουλίνης. Τέσσερεις εβδομάδες μετά χορηγήθηκε η ουσία BNN27 (10mg/kg) με τη μορφή σταγόνων (4,75 mM) εντός του οφθαλμού επί επτά συνεχόμενες ημέρες. Έπειτα, για τη μελέτη της νευροπροστατευτικής δράσης της ουσίας, χρησιμοποιήθηκαν ανοσοϊστοχημικοί δείκτες κατάλληλοι για τους διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους που εντοπίζονται στον αμφιβληστροειδή. Για τη μελέτη των γαγγλιακών κυττάρων χρησιμοποιήθηκε μονοκλωνικό αντίσωμα ανεπτυγμένο σε μύες ενάντια στα νευροϊνίδια (NFL 1:500) για τη σήμανση των αξόνων των γαγγλιακών κυττάρων. Πολυκλωνικό αντίσωμα ενάντια στη συνθάση του νιτρικού οξειδίου (NO) ανεπτυγμένο σε λαγό, (bNOS 1:2000), χρησιμοποιήθηκε για τη σήμανση των βραχύινων κυττάρων που εκφράζουν τη συνθάση του μονοξειδίου του αζώτου. Ένας ακόμη πολυκλωνικός δείκτης ανεπτυγμένος σε λαγό ενάντια στην υδροξυλάση τυροσύνης, χρησιμοποιήθηκε για τα ντοπαμινεργικά βραχύινα κύτταρα (TH 1:200), και τέλος, χρησιμοποιήθηκε μονοκλωνικό αντίσωμα ανεπτυγμένο σε μύες ενάντια στην ακετυλοτρανσφεράση χολίνης (ChAT 1:300), ως δείκτης για τα χολινεργικά βραχύινα κύτταρα. Για τη μελέτη της απόπτωσης χρησιμοποιήθηκε αντίσωμα της οικογένειας των κασπασών (Cleaved Caspase-3 1:500) ανεπτυγμένο σε λαγό. Στα διαβητικά ζώα η χορήγηση της στρεπτοζοτοκίνης οδήγησε σε μια μείωση περίπου 35-45% στον αριθμό των βραχύινων κυττάρων που εντοπίζονται στην έσω κοκκώδη στοιβάδα του αμφιβληστροειδή, ντοπαμινεργικά, χολινεργικά, και στα κύτταρα που εκφράζουν τη συνθάση του μονοξειδίου, σε σχέση με τα φυσιολογικά ζώα. Η ενδοφθάλμια χορήγηση του BNN27 έδειξε να αναστρέφει την απώλεια των νευρώνων αυτών σε ποσοστό 90% των επιπέδων του φυσιολογικού για τα κύτταρα που εκκρίνουν τη συνθάση του μονοξειδίου και τα ντοπαμινεργικά κύτταρα, ενώ για τα χολινεργικά κύτταρα η επανάκαμψη του ιστού αγγίζει το 60% των επιπέδων του φυσιολογικού. Σε αντίθεση με τα βραχύινα κύτταρα, οι άξονες των γαγγλιακών κυττάρων δεν φάνηκε να παρουσιάζουν σημαντικά ποσοστά νευροεκφύλισης, και κατ’ επέκταση επαναφοράς στις τέσσερεις εβδομάδες του διαβήτη σε σχέση με τα υγιή ζώα. Όσο αφορά την απόπτωση, τα διαβητικά ζώα φάνηκε να εμφανίζουν αυξημένη ένταση του σήματος της caspase-3 σε σχέση με τα υγιή ζώα, ενώ το σήμα φάνηκε να μειώνεται στα ζώα που έλαβαν το BNN27. Τα δεδομένα της παρούσης μελέτης παρουσιάζουν μια νέα οδό χορήγησης της ουσίας αυτής (ενδοφθάλμιες σταγόνες) που φαίνεται να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα, και μπορεί να δώσει έναυσμα για μια νέα θεραπευτική προσέγγιση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Αμφιβληστροειδής
Διαβήτης
Ημερομηνία έκδοσης 2012-11-16
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Πτυχιακές εργασίες
  Τύπος Εργασίας--Πτυχιακές εργασίες
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/8/9/8/metadata-dlib-1364385731-761148-6375.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 163

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 14