| Περίληψη |
Εισαγωγή Η σήψη ορίζεται ως ένα απειλητικό για τη ζωή σύνδρομο δυσλειτουργίας οργάνων που προκαλείται από απορυθμισμένη απόκριση του ξενιστή στη μόλυνση. Η νεκρόπτωση, που αποτελεί έναν προγραμματισμένο μηχανισμό κυτταρικού θανάτου, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο κατά την σηπτική διαδικασία. Η διαδικασία αυτή ελέγχεται από τις Receptor-Interacting Protein Kinases 1 και 3 που αλληλοεπιδρούν με τον υποδοχέα (RIPK1 και RIPK3) και από την Mixed-Lineage Kinase Domain-Like Pseudokinase (MLKL).
Σκοπός
Κύριος σκοπός της μελέτης είναι να ερευνήσει την έκφραση των πρωτεϊνών της νεκρόπτωσης και της αποπτωτικής κασπάσης 8, σε ασθενείς με σήψη, συγκριτικά με ασθενείς με τραύμα ή καρδιακή νόσο και υγιείς μάρτυρες. Δευτερεύοντες στόχοι της έρευνας είναι να συγκριθούν τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών με κλινικούς και εργαστηριακούς δείκτες βαρύτητας νόσου και έκβασης καθώς και να συγκριθούν τα αποτελέσματα των μετρήσεων και αναλύσεων μεταξύ παιδιών και ενηλίκων .
Μεθοδολογία
Πρόκειται για μία προοπτική μονοκεντρική μελέτη μέτρησης των πρωτεϊνών της νεκρόπτωσης σε παιδιατρικούς και ενήλικες ασθενείς με σήψη ( 32 παιδιά και 56 ενήλικες) οι οποίοι νοσηλεύονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Καταγράφηκε αν οι ασθενείς πληρούσαν τα κριτήρια της σήψης ή του SIRS καθώς και λοιποί εργαστηριακοί δείκτες που επιβεβαιώνουν στοιχεία φλεγμονής και λοίμωξης. Η έκφραση των πρωτεϊνών της νεκρόπτωσης RIPK-1, RIPK-3, MLKL, A20, IL-1b, IL-11 και της αποπτωτικής κασπάσης 8 έγινε με την μέθοδο της ενζυμικής ανοσοπροσρόφησης (ELISA). Ως ομάδες ελέγχου επιλέχθηκαν υγιείς ενήλικες και παιδιά (controls). Αποκλείστηκαν ασθενείς με χρόνια νοσήματα, ανοσοανεπάρκειες, κακοήθειες και όσοι λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική και ανοσοτροποποιητική αγωγή. Για την στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν οι ενδεδειγμένες στατιστικές δοκιμασίες του στατιστικού πακέτου SPSS 29.
Αποτελέσματα
Αναλύθηκαν δεδομένα από 88 ασθενείς, οι οποίοι κατανεμήθηκαν ως εξής όσον αφορά τις ομάδες μελέτης: με σήψη 26.1%, με τραύμα ή χειρουργείο (SIRS) 33%, με καρδιοπάθεια 21.6%, και υγιείς 19.3%. Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 56 ενήλικες (63.6%) και 32 παιδιά (36.4%). Οι κύριες πρωτεΐνες εκφραστές της νεκρόπτωσης RIPK-1 και RIPK-3 ήταν αυξημένες σε ασθενείς με σήψη συγκριτικά με τις άλλες ομάδες, αν και μόνο η RIPK-1 έφθασε σε στατιστική σημαντικότητα. Αντίθετα, το MLKL δεν εμφάνισε σημαντική διαφορά είτε παιδιατρικούς είτε ενήλικες ασθενείς. Η κασπάση 8 ήταν μειωμένη σε ασθενείς με σήψη σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες (p<0,001). Οι κύριες φλεγμονώδεις ιντερλευκίνες που διεγείρονται μέσα από το μονοπάτι της νεκρόπτωσης IL-1b και IL-18 ήταν σημαντικά αυξημένες σε ασθενείς συγκριτικά με τους υγιείς, ιδιαίτερα στην ομάδα της σήψης όσον αφορά την IL-18. Με τη διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ σχετίζονταν σημαντικά οι ακόλουθοι σχετιζόμενοι με τη νεκρόπτωση βιοδείκτες: RIPK-1 (rs=0.5, p<0.001), IL-1b (rs=0.43, p<0.001), (rs=0.48, p<0.001) και αρνητικά η Caspase-8 (rs=-0.24, p=0.028). Η πρωτεΐνη MLKL δεν κατέγραψε σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των ομάδων σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς. Oι βιοδείκτες RIPK-1, IL-18 και A20 προέβλεπαν καλύτερα την πιθανότητα της διάγνωσης σήψης ή σηπτικού shock στη ΜΕΘ και καταστολή της κασπάσης 8.
Συμπεράσματα
Η έκφραση των πρωτεϊνών RIPK1, RIPK3, IL-1b, IL-18 και A20 παρατηρείται αυξημένη σε ασθενείς με σήψη. Αυτό το γεγονός καταδεικνύει την άμεση συσχέτιση των βιοδεικτών της νεκρόπτωσης με την σήψη. Η IL-1β αυξημένη στη σήψη στα παιδιά, σε έμφραγμα ή μετεγχειρητικά σε ενήλικες. Επιβεβαιώνεται με αυτόν τον τρόπο ότι οι φλεγμονώδεις ιντερλευκίνες, IL-1b και IL-18 διεγείρονται μέσα από το μονοπάτι της νεκρόπτωσης. Η κασπάση 8 είναι μειωμένη σε ασθενείς με σήψη και έτσι επιβεβαιώνεται η αναστολή της και ενεργοποίηση της νεκρόπτωσης σε ασθενείς με σήψη. Σημαντική προβλεπτική ικανότητα για τη διάγνωση της σήψης ή του σηπτικού σοκ αποδεικνύεται πως εκφράζουν οι RIPK-1, IL-18 και A20 ενώ με τη διάρκεια νοσηλείας συσχετίζεται θετικά η RIPK-1 και αρνητικά η Caspase-8. Συλλογικά, αυτά τα αποτελέσματα μας οδηγούν να συμπεράνουμε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η νεκρόπτωση ως μηχανισμός κυτταρικού θανάτου στην σήψη ενώ η περαιτέρω έρευνα του ενδέχεται να προσθέσει πιθανές θεραπευτικές παρεμβάσεις στην σήψη .
|
Συλλογές
