| Περίληψη |
Θεωρητικό Υπόβαθρο: Η ανθρώπινη καταλυτική υπομονάδα της τελομεράσης (hTERT) έχει βρεθεί ότι είναι ένα αντιγόνο των όγκων που εκφράζεται σε πάνω από το 85% των καρκίνων του ανθρώπου. To Vx-001, είναι ένα θεραπευτικό εμβόλιο της Τελομεράσης που αποτελείται από το 9μερές κρυπτικό-φυσικό πεπτίδιο hTERT572 και την τροποποιημένη-βελτιστοποιημένη μορφή του, hTERT572Υ . Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, το Vx-001 είναι μη τοξικό, ισχυρά αντιγονικό και η ανοσολογική απάντηση που επάγει συσχετίζεται με την παράταση επιβίωσης σε εμβολιασμένους ασθενείς με NSCLC. Έτσι, χρησιμοποιήσαμε για τον εμβολιασμό, δόσεις με το τροποποιημένο πεπτίδιο hTERT572Υ και κατόπιν με το φυσικό πεπτίδιο hTERT572 σε 77 ασθενείς με διάφορα προχωρημένα κακοήθη νεοπλάσματατα, οι οποίοι έχουν απλότυπο Αντιγόνων Ιστοσυμβατότητας (HLA)-A0201, για να εκτιμήσουμε την δυνατότητα πρόκλησης ειδικής ανοσολογικής αντίδρασης ενάντια στο «κρυπτικό» πεπτίδιο της τελομεράσης (hTERT572) και δευτερευόντως την πιθανή αντινεοπλασματική δράση του θεραπευτικού εμβολίου. Η ανοσολογική ανταπόκριση αξιολογείται με την ανίχνευση της συχνότητας των TERT572 –ειδικών CD8+ κυτταροτοξικών Τ λεμφοκυττάρων (CTLs) στα μονοπύρηνα κύτταρα του αίματος (PBMC) των εμβολιασμένων ασθενών μετά από in vitro διέγερση των PBMC με το φυσικό πεπτίδιο TERT572.
Μέθοδοι: Όλοι οι HLA-A*0201 ασθενείς εμβολιάσθηκαν ανά τρεις εβδομάδες με δύο υποδόριες χορηγήσεις των 2mg του hTERT572Υ τροποποιημένου πεπτιδίου ακολουθούμενες από τέσσερις χορηγήσεις των 2mg του hTERT572 φυσικού πεπτιδίου σε απουσία προόδου νόσου. Τα πεπτίδια αραιώνονται με Montanide (ISA51) ακριβώς πριν τον εμβολιασμό. Στους ασθενείς που δεν παρατηρήθηκε πρόοδος νόσου μετά τη συμπλήρωση των 6 εμβολιασμών, χορηγήθηκαν αναμνηστικές δόσεις με 2mg hTERT572 ανά τρεις μήνες μέχρι εμφάνισης προόδου νόσου. Απομονώθηκαν μονοπύρηνα κύτταρα από το περιφερικό αίμα (PBMCs) των εμβολιασμένων ασθενών, το οποίο συλλέχθηκε πριν την πρώτη και μετά τη δεύτερη και έκτη χορήγηση του εμβολίου καθώς επίσης και πριν από κάθε αναμνηστική χορήγηση. Η απόκριση των PBMCs στα πεπτίδια, προσδιορίστηκε μετρώντας την παραγωγή της IFN-γ με τι μέθοδο ELISpot, πριν την πρώτη, μετά τη δεύτερη και μετά την έκτη χορήγηση του πεπτιδίου. Επίσης, προσδιορίστηκαν τα κύτταρα που παράγουν IFN-γ και IL-10 μέσω ενδοκυττάριας χρώσης, με τη χρήση του Κυτταρομετρητή Ροής.
11
Αποτελέσματα: Με τη χρήση της μεθόδου ELISpot υπολογίσθηκε ότι το 21% των ασθενών
εμφάνισαν ειδική-TERT572Υ ανοσολογική απόκριση πριν τον πρώτο εμβολιασμό, αντίστοιχα το 27%
μετά τον δεύτερο εμβολιασμό και το 32% μετά τον έκτο εμβολιασμό. Όσον αφορά στο TERT572
φυσικό πεπτίδιο, το 25% των ασθενών εμφάνισαν ειδική-TERT572 ανοσολογική απόκριση πριν τον
πρώτο εμβολιασμό, το 41% μετά τον δεύτερο εμβολιασμό και το 51% μετά τον έκτο εμβολιασμό. Τα
αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν μέσω ενδοκυττάριας χρώσης για την IFN-γ. Επιπλέον
παρατηρήθηκε ότι το 45% των ασθενών που εμφάνισαν ειδική -TERT572Υ ανοσολογική απόκριση
μετά τον δεύτερο εμβολιασμό, ανέπτυξαν ειδική - TERT572 απάντηση μετά τον έκτο εμβολιασμό. Το
γεγονός αυτό, πιθανόν αποτελεί επιβεβαίωση της αρχικής υπόθεσης ότι το TERT572Υ τροποποιημένο
πεπτίδιο επάγει πρώτα τη δημιουργία ειδικών-Τ λεμφοκυττάρων και στη συνέχει το TERT572 φυσικό
πεπτίδιο επιλέγει ανάμεσα στα διεγερμένα Τ κύτταρα αυτά με την υψηλότερη ειδικότητα για το
φυσικό πεπτίδιο, το οποίο είναι παρόν στα καρκινικά κύτταρα
Επιπλέον παρατηρήθηκε ότι η πλειοψηφία των ασθενών που έλαβαν αναμνηστικές χορηγήσεις, διατήρησε την ανοσολογική απάντηση. Μια σημαντική παρατήρηση ήταν ότι, οι ασθενείς οι οποίοι δεν εμφάνισαν TERT572Υ ή TERT572- ειδική ανοσολογική απάντηση πριν τον πρώτο εμβολιασμό, παρουσίασαν πιο συχνή απόκριση μετά τον δεύτερο εμβολιασμό, σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν είχαν αναπτύξει πρόωρη TERT572Υ ή TERT572- ειδική ανοσολογική απάντηση.
Επιπλέον, τα αποτελέσματα αυτά συσχετίστηκαν με τα αποτελέσματα που δόθηκαν από τη χρώση με IL-10 και παρατηρήθηκε ότι η ύπαρξη των ειδικών-CD8+ T-λεμφοκυττάρων που παράγουν IL-10 ήταν αντιστρόφως ανάλογη με τη ύπαρξη των ειδικών-CD8+ T-λεμφοκυττάρων που παράγουν IFN-γ, Τέλος, για να προσδιοριστεί εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της TERT-ειδικής-IFN-γ ανοσολογικής απόκρισης και της συνολικής επιβίωσης των ασθενών (OS), αναλύθηκε η κλινική έκβαση των ασθενών που εμφάνησαν πρόοδο νόσου (PD) ή σταθεροποίηση νόσου (SD) κατά την ένταξή τους στο πρωτόκολλο εμβολιασμού. Παρατηρήθηκε ότι οι ασθενέις με πρόοδου νόσου που ανέπτυξαν TERT572- ειδική ανοσολογική απάντηση μετά τον έκτο εμβολιασμό (late responders) είχαν μεγαλύτερη επιβίωση και το αποτελέσμα ήταν στατιστικά σημαντικό.
12
Συμπεράσματα: Η μελέτη αυτή απέδειξε την ικανότητα του Vx-001 να προκαλεί hTERT ειδική ανοσολογική απάντηση σε εμβολιασμένους HLA-A*0201 ασθενείς με διάφορα προχωρημένα κακοήθη νεοπλάσματατα. Ωστόσο, χρειάζονται επιπρόσθετες κλινικές μελέτες για να εξαχθούν ασφαλή συμπερασμάτα για το εάν βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας και πολλά υποσχόμενης εποχής στον τομέα της Ανοσοθεραπείας του καρκίνου.
|
Συλλογές
