Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Συλλογές    Τύπος Εργασίας    Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης  

Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Μαυρομούστακου"  Και Συγγραφέας="Ήβη"

Τρέχουσα Εγγραφή: 5160 από 6553

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Τίτλος Μοριακή μελέτη της χρωμοσωμικής περιοχής 15q11-q13 Μελέτη του προτύπου μεθυλίωσης Μελέτη μεταλλάξεων στο γονίδιο UBE3A
Συγγραφέας Tsagkaraki, Eumorfia
Περίληψη Στα θηλαστικά, και οι δύο γονείς συνεισφέρουν ισότιμα στην μεταβίβαση της γενετικής πληροφορίας στους απογόνους. Τα περισσότερα αυτοσωμικά γονίδια εκφράζονται από το μητρικό και από το πατρικό αλληλόμορφο. Υπάρχει όμως μια κατηγορία γονιδίων που εκφράζονται από το ένα μόνο αλληλόμορφο (μητρικό ή πατρικό) με έναν γονεϊκό εξαρτώμενο τρόπο.Τα γονίδια αυτά ονομάζονται αποτυπωμένα γονίδια (imprinted genes) και αποκτούν την γονιδιακή αποτύπωση κατά τη διάρκεια της γαμετογένεσης. Κύριο ρόλο στην διαδικασία της γονιδιακής αποτύπωσης παίζει η μεθυλίωση του DNA. Διαταραχή στην εδραίωση (establishment) ή την διαρήρηση (maintenance) του γονιδιακού αποτυπώματος έχει σοβαρές συνέπειες στην γονιδιακή έκφραση και ευθύνεται για έναν αριθμό γενετικών διαταραχών (Mellissa et al., 1999). Τα σύνδρομα Prader Willi και Angelman αποτελούν δύο, κλινικά, διαφορετικές αναπτυξιακές και νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες προκύπτουν από την απώλεια έκφρασης αποτυπωμένων γονιδίων της χρωμοσωμικής περιοχής 15q11-q13. Τα κλινικά χαρακτηριστικά των δύο συνδρόμων διαφοροποιούνται ανάλογα με την γονεϊκή προέλευση του αλλοιωμένου αλληλομόρφου. Απώλεια της γονιδιακής έκφρασης της περιοχής 15q11-q13 του πατρικού αλληλομόρφου οδηγεί στην εκδήλωση του συνδρόμου Prader Willi, ενώ αντίστοιχα απώλεια των αποτυπωμένων γονιδίων της συγκεκριμένης χρωμοσωμικής περιοχής στο μητρικό αλληλόμορφο, αποτελεί την αιτία εμφάνισης του συνδρόμου Angelman. Οι μοριακοί μηχανισμοί που ευθύνονται για την απώλεια της έκφρασης των αποτυπωμένων γονιδίων στην περιοχή 15q11-q13, είναι σχεδόν πανομοιότυποι στα δύο σύνδρομα και αφορούν μεγάλα χρωμοσωμικά ελλέιμματα (70% των ασθενών με σύνδρομο Prader Willi και 65- 70% των ασθενών με σύνδρομο Angeman), μονογονεϊκή δισωμία (μητρική μονογονεϊκή δισωμία 15- mUPD15- σε 25-30% ασθενών με Prader Willi, και πατρική μονογονεϊκή δισωμία 15 - pUPD15- σε 3- 5% ασθενών με Angelman), μεταλλάξεις ή μικρά χρωμοσωμικά ελλείμματα στην περιοχή του κέντρου γονιδιακής αποτύπωσης (1- 3% σε ασθενείς με Prader Willi, και 7- 9% σε ασθενείς με Angelman) και χρωμοσωμικές ανακατατάξεις (<1% σε ασθενείς με Prader Willi και Angelman). Τελευταία έχουν βρεθεί μεταλλάξεις στο αποτυπωμένο γονίδιο UBE3A οι οποίες φαίνεται να συσχετίζονται άμεσα με την κλινική εικόνα του συνδρόμου Angelman, και ευθύνονται για ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών (4-6%). Αντίστοιχες μεταλλάξεις που να αφορούν το σύνδρομο Prader Willi δεν έχουν βρεθεί. H μοριακή διάγνωση των συνδρόμων βασίζεται στην μελέτη πολυμορφικών δινουκλεοτιδικών επαναλήψεων (DNRPs)- μέθοδος με την οποία αποκαλύπτονται ελλείμματα και μονογονεϊκή δισωμία- στην ανίχνευση χρωμοσωμικών ανακατάξεων και μικρών ελλειμμάτων με την μεθοδο FISH , και στην μελέτη του προτύπου μεθυλίωσης με την μέθοδο της χημικής τροποποίησης του DNA και του methylation specific PRC (MSPCR).Όπως προκύπτει από την μοριακή ανάλυση των δύο συνδρόμων, η ανάλυση του προτύπου μεθυλίωσης μπορεί να ανιχνεύσει όλες τις περιπτώσεις του συνδρόμουPrader Willi και το 80% περίπου των ασθενών με σύνδρομο Angelman, ενώ μπορεί να παρέχει ασφαλή μοριακή διάγνωση στις περιπτώσεις που οι υπόλοιπες μέθοδοι αδυνατούν. Στην παρούσα μελέτη, βρέθηκε μία αντικατάσταη βάσης στο ιντρόνιο 12 του UBE3A γονιδίου σε έναν ασθενή με σύνδρομο Angelman, χωρίς έλλειμα, μονογονεϊκή δισωμία ή άλλη χρωμοσωμική διαταραχή. H αλλαγή IVS2650- 13T > G, αφορά αντικατάσταση θυμίνης (Τ) από γουανίνη (G) στην θέση 13 του ιντρονίου 12. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία τέτοιες μεταλλάξεις έχουν βρεθεί για διάφορα γονίδια, και προκαλούν την παραγωγή ενός μη φυσιολογικού ώριμου mRNA , το οποίο συχνά οδηγεί στο σχηματισμό μη λειτουργικού πρωτεϊνικού προϊόντος (Antonarakis S. and Cooper D.) Περαιτέρω μελέτη απαιτείται γύρω από την αλλαγή IVS2650- 13T > G, προκειμένου να αποκλεισθεί η περίπτωση να πρόκειται για κάποιον γενετικό πολυμορφισμό,ενώ μελέτες έκφρασης θα δώσουν πληροφορίες για το πρωτεϊνικό προϊόν που προκύπτει και πιθανόν είναι υπεύθυνο για την εκδήλωση του συνδρόμου Angelman.
Γλώσσα Ελληνικά
Ημερομηνία έκδοσης 2005-12-01
Ημερομηνία διάθεσης 2006-10-20
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
  Τύπος Εργασίας--Μεταπτυχιακές εργασίες ειδίκευσης
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/f/b/5/metadata-dlib-2005tsagkaraki.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 500

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 42