| Περίληψη |
Η μικτοτροφία χαρακτηρίζεται ως η ιδιότητα χρήσης πολλαπλών μεθόδων για την πρόσληψη ενέργειας. Συγκεκριμένα, αναφέρεται σε οργανισμούς, οι οποίοι προσλαμβάνουν ενέργεια και θρεπτικά χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα την αυτοτροφία και την ετεροτροφία. Στα μικροβιακά τροφικά πλέγματα συναντάμε πολλούς οργανισμούς που χρησιμοποιούν τη μικτοτροφία για την απόκτηση της τροφής τους, ωστόσο η παρούσα εργασία εστιάζει στο φαγοτροφικό φυτοπλαγκτό. Το φυτοπλαγκτό διαθέτει ένα φωτοσυνθετικό σύστημα και χρησιμοποιεί φως και ανόργανα θρεπτικά συστατικά για τη σύνθεση της βιομάζας του. Παρόλο που το φυτοπλαγκτό έχει χαρακτηριστεί ως πρωταρχικά φωτότροφος οργανισμός, έχει παρατηρηθεί ότι η πλειονότητα της φυτοπλαγκτονικής κοινότητας αποτελείται εν τέλει από φαγοτροφικά πρώτιστα (κατανάλωση οργανικών σωματιδίων). Η φαγοτροφία, όταν εμπεριέχει τη θνησιμότητα άλλων οργανισμών επιφέρει επιπτώσεις στη δυναμική συμπεριφορά των τροφικών πλεγμάτων. Σκοπός αυτής της εργασίας, είναι η κατανόηση και η μελέτη των επιπτώσεων της μικτοτροφίας του φαγοτροφικού φυτοπλαγκτού σε ένα τροφικό πλέγμα. Οι διεργασίες των διάφορων οργανισμών του πλέγματος, το οποίο τίθεται υπό έρευνα, μοντελοποιούνται με τη χρήση της θεωρίας δυναμικού ενεργειακού ισοζυγίου (DEB theory) και των συνθετικών μονάδων (synthesyzing units). Το τροφικό πλέγμα αποτελείται από τρεις ομάδες οργανισμών: τους παραγωγούς (φυτοπλαγκτό), που χρησιμοποιούν κυρίως φως και θρεπτικά για να παράξουν οργανικό υλικό, τους αποικοδομητές (βακτήρια), οι οποίοι κυρίως ελευθερώνουν θρεπτικά και τους καταναλωτές (ζωοπλαγκτό), οι οποίοι καταναλώνουν το φυτοπλαγκτό και τα βακτήρια. Το περιβάλλον περιλαμβάνει τα διαλυμένα ανόργανα θρεπτικά (άζωτο) και τη νεκρή οργανική ύλη (άζωτο και άνθρακα), η οποία αποτελείται από όλους τους νεκρούς οργανισμούς καθώς και από τα περιττώματα και τις απεκκρίσεις των ζωντανών οργανισμών. Για τη μελέτη των επιπτώσεων της μικτοτροφίας στο τροφικό πλέγμα, θεωρούνται δύο μοντέλα: το μοντέλο χωρίς μικτοτροφία, στο οποίο το φυτοπλαγκτό είναι αυτότροφο, και το μοντέλο με μικτοτροφία, στο οποίο το φυτοπλαγκτό συνδυάζει την αυτοτροφία και τη φαγοτροφία ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Η ευαισθησία των μοντέλων μελετήθηκε, ενώ τα συστήματα βρίσκονταν σε κατάσταση ισορροπίας, εξετάζοντας τις ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές της δυναμικής τους σε μεταβολές των τιμών των παραμέτρων. Η ανάλυση ευαισθησίας έδειξε ότι οι παράμετροι, που έχουν σημαντική επίδραση στη δυναμική των μοντέλων, σχετίζονται με το ζωοπλαγκτό. Η ικανότητα αφομοίωσης του ζωοπλαγκτού και ο ρυθμός θήρευσης που έχει για το φυτοπλαγκτό οδηγούν σε περιοδικές λύσεις, με μικρότερη περίοδο στο σύστημα χωρίς τη μικτοτροφία. Οι περιοδικές λύσεις μπορεί να ερμηνευτούν σαν ανθίσεις του φυτοπλαγκτού. Σε ένα φτωχό σε θρεπτικά περιβάλλον το μικτότροφο φυτοπλαγκτό είναι σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με το αυτότροφο. Το ποσοστό της φαγοτροφίας αυξάνεται σε περιβάλλοντα φτωχά σε θρεπτικά. Επιπλέον, το ζωοπλαγκτό στο μικτότροφο σύστημα έχει βιομάζα μικρότερη από αυτή που έχει στο σύστημα χωρίς τη μικτοτροφία. Από αυτό, φαίνεται ο ανταγωνισμός του ζωοπλαγκτού με το φαγότροφο φυτοπλαγτό. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης συμφωνούν με άλλες μελέτες.
|
Συλλογές
