| Περίληψη |
Εισαγωγή: Οι φροντιστές ασθενών με ουρολογικό καρκίνο διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη φροντίδα των ασθενών, ωστόσο η ποιότητα ζωής τους συχνά παραμένει ανεξερεύνητη. Αυτή η συγχρονική μελέτη διερευνά την ποιότητα ζωής των φροντιστών στην Κρήτη, με στόχο να εντοπίσει τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ευημερία τους.
Μέθοδοι: Το δείγμα μας ήταν φροντιστές ασθενών με ουρολογικό καρκίνο από το Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω του ερωτηματολογίου CareGiver Oncology Quality of Life το οποίο αξιολογεί ποικίλους τομείς της ποιότητας ζωής, όπως η ψυχολογική ευημερία, η σωματική ευημερία και η προσωπική ζωή. Η βαθμολογία κάθε τομέα λαμβάνεται με τον υπολογισμό του μέσου όρου των βαθμολογιών των στοιχείων για αυτόν τον τομέα. Ένας δείκτης υπολογίζεται ως ο μέσος όρος των βαθμολογιών τομέα. Όλες οι βαθμολογίες τομέα και ο δείκτης μετασχηματίζονται γραμμικά και τυποποιούνται σε μια κλίμακα από0-100. Συγκεντρώθηκαν επίσης δημογραφικά δεδομένα όπως: ηλικία, φύλο, σχέση με τον ασθενή, είδος καρκίνου. Εξετάστηκαν οι σχέσεις μεταξύ των βαθμολογιών κάθε τομέα της ποιότητας ζωής των φροντιστών με τα δημογραφικά στοιχεία τους καθώς και με διάφορα στοιχεία νόσου των ασθενών όπως το είδος της νόσου.
Αποτελέσματα: Το δείγμα αποτελούνταν από 106 φροντιστές εκ των οποίων το οι 86 ήταν γυναίκες (81,1%) και οι 47 ήταν φροντιστές ηλικίας μεταξύ 56-75 ετών (44,4%). Από το σύνολο των φροντιστών οι 65 (61,3%) αποτελούσαν σύζυγοι και οι 30 (28,3%) παιδί του ασθενούς. Οι περισσότεροι ασθενείς δηλαδή οι 55 είχαν καρκίνο της ουροδόχου κύστεως (51.9%), οι 25 του προστάτη (23.6%) και οι 17 του νεφρού (16%). Η συνολική βαθμολογία ποιότητας ζωής ήταν 59,7 (±12,8), με τις χαμηλότερες βαθμολογίες να σημειώνονται στην αναψυχή (39,7 ±23,8), στην ψυχολογική ευημερία (43,4 ±23,0) και στην προσωπική ζωή (45,6 ±24,8). Συγκεκριμένα, οι γυναίκες-φροντιστές είχαν χαμηλότερη βαθμολογία στην ψυχολογική ευημερία (p-value=0,035) και στην προσωπική ζωή (p-value=0,008) με 41,1 (±23.0) και 42,6 (±24.2) σε σχέση με τους άντρες που κατείχαν βαθμολογίες 53,1 (±21.0) και 58,8 (±24.4) αντίστοιχα. Ακόμα, οι νεότεροι φροντιστές της ηλικιακής ομάδας 18-35 συγκριτικά με τους πιο ηλικιωμένους κατείχαν τη χαμηλότερη βαθμολογία στην αυτοεκτίμηση (p-value 0,031) με 45.3 (±25.8). Οι φροντιστές με χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης έχουν μικρότερες τιμές στον τομέα της αναψυχής (p-value=0.015). Παρομοίως, οι φροντιστές με χειρότερη οικονομική κατάσταση, εν αντιθέσει με αυτούς με μέτρια και καλή οικονομική κατάσταση, σημειώνουν τις χαμηλότερες βαθμολογίες στην ποιότητα σχέσης με την υγειονομική περίθαλψη (p-value=0.001), στα διοικητικά και οικονομικά θέματα (p-value=0.015) και στην αυτοεκτίμηση (p-value=0.013). Επίσης, από όλες τις σχέσεις μεταξύ ασθενή και φροντιστή, οι φροντιστές-σύζυγοι είχαν τη χαμηλότερη βαθμολογία στην προσωπική ζωή (p-value=0,001) και αναψυχή (p-value=0,032) με 39,0 (±23.1) και 35.0 (±24.4) αντίστοιχα. Ομοίως, η διαμονή μαζί με τον ασθενή, συγκριτικά με τους φροντιστές που δεν διέμεναν μαζί με τον ασθενή, σημείωνε χαμηλότερες βαθμολογίες με 34,9 (±24.6) στην αναψυχή (p-value=0,002) και 40,8 (±24.2) στην προσωπική ζωή (p-value=0,003).
Συμπέρασμα: Οι φροντιστές ασθενών με ουρολογικό καρκίνο αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις που επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις και πολιτικές υποστήριξης για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών των φροντιστών ασθενών ουρολογικού καρκίνου.
|
Συλλογές
