Διδακτορικές διατριβές
Τρέχουσα Εγγραφή: 1992 από 2435
|
|
| Κωδικός Πόρου |
uch.biology.phd//2004choulaki |
| Τίτλος |
Μελέτη της ρύθμισης των γονιδίων του συμπλόκου μέγιστης ιστοσυμβατότητας τάξης Ι. |
| Άλλος τίτλος |
A study of major histocompatibility complex class I genes regulation |
|
Συγγραφέας
|
Χουλάκη, Χριστιανή
|
|
Σύμβουλος διατριβής
|
Παπαματθαιάκης, Ι.
|
| Περίληψη |
Οι πρωτεΐνες που κωδικοποιούνται από τα γονίδια του Μέγιστου Συμπλόκου Ιστοσυμβατότητας τάξης Ι και ΙΙ προσδένουν, μεταφέρουν και παρουσιάζουν ολιγοπεπτίδια στα Τ λεμφοκύτταρα παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην ανοσοαπόκριση έναντι παθογόνων οργανισμών, κακοηθών κυττάρων αλλά και στην απόρριψη μοσχευμάτων και στην αιτιοπαθολογία ή/και στη διατήρηση κάποιων αυτοάνοσων ασθενειών. Τα βασικά επίπεδα έκφρασης τους υπόκεινται σε δυναμική ρύθμιση μετά από εξωγενή ερεθίσματα όπως ιϊκοί παράγοντες, μιτογόνα και κυρίως κυτοκίνες όπως ο TNFα και οι IFNα, β και γ. Ο CIITA είναι o κύριος ρυθμιστικός παράγοντας των γονιδίων τάξης ΙΙ. Στην παρούσα μελέτη δείξαμε ότι η πρωτεΐνη αυτή κατέχει βασικό ρόλο και στην έκφραση των γονιδίων τάξης Ι, καθώς η υπερέκφραση της είναι ικανή να αυξήσει την παρουσία των μορίων τάξης Ι και ΙΙ στην κυτταρική μεμβράνη. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτή οφείλεται σε μεταγραφική ενεργοποίηση των υποκινητών η οποία ακολουθείται από όλες τις απαραίτητες διαδικασίες που απαιτούνται για την μετάφραση και παρουσίαση των μορίων αυτών στην κυτταρική μεμβράνη. Η υπερεπαγωγική δράση της IFNγ και του TNFα στην παρουσία των μορίων τάξης Ι σε κύτταρα HeLa και Κ562 δείχνει συνδυασμένη δράση και συνεργατικότητα των κυτοκινών αυτών με τον παράγοντα CIITA. Φαίνεται ότι και οι δύο κυτοκίνες δρουν μέσω διαφορετικού μηχανισμού από αυτόν του CIITA. Στην περίπτωση της κυτταρικής σειράς ΝΤ2, ο CIITA είναι ικανός να επάγει μόνος του τη μεταγραφή των γονιδίων τάξης Ι και μάλιστα σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από το Ρετινοϊκό Οξύ (RΟ). Οι μηχανισμοί δράσης των δύο αυτών επαγωγικών παραγόντων δεν παρουσιάζουν συνέργια, είναι εντελώς ανεξάρτητοι, δεν φαίνεται να χρησιμοποιούν κοινούς παράγοντες και δρουν μέσω διαφορετικών αλληλουχιών, τον ενισχυτή Α και τα στοιχείων ICS-α-Β αντίστοιχα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, ο CIITA διαθέτει μερική συμμετοχή στη βασική και μετά IFNγ ενεργοποίηση των γονιδίων τάξης Ι. Η IFNγ χρησιμοποιεί, εκτός από το στοιχείο ICS του ενισχυτή Α και έναν μηχανισμό στον οποίο ο CIITA εμπλέκεται άμεσα και ευθύνεται για το 50% της επαγωγικής της δράσης. Στον μηχανισμό αυτόν τα στοιχεία α και Β κατέχουν βασικό ρόλο. Αναλυτικά, στον υποκινητή τάξης Ι η επίδραση της IFNγ διαμεσολαβείται από δύο διακριτές περιοχές με ίση συμμετοχή στη συνολική επαγωγική ικανότητα της κυτοκίνης: το στοιχείο ICS και την περιοχή 121-116. Και οι δύο περιοχές απαιτούν την ύπαρξη λειτουργικών 111-105, α και Β στοιχείων. Η αναγκαιότητα της περιοχής 111-105 αποτελεί νέο στοιχείο στη ρύθμιση των τάξης Ι. Αποδείξαμε επίσης ότι ο ενισχυτής Β αποτελεί σημαντικό ρυθμιστικό στοιχείο στη συστατική και επαγόμενη από IFNγ και CIITA έκφραση και ότι ένας κοινός παράγοντας που προσδένεται στο στοιχείο Υ και Β είναι ο NFY-A. Έτσι, τα αποτελέσματα μας συγκλίνουν στην υπόθεση ύπαρξης κοινού μονοπατιού ενεργοποίησης από τον CIITA που δρα μέσω των α-Β και Χ-Υ στοιχείων στους υποκινητές τάξης Ι και ΙΙ αντίστοιχα. Συμπερασματικά, η μεταγραφική ρύθμιση των γονιδίων τάξης Ι γίνεται μέσω δύο ενοτήτων στοιχείων του εγγύς υποκινητή : αφ ενός τον ενισχυτή Α μέσω του οποίου δρουν το RO, ο TNFα και η IFNγ μέσω μηχανισμών ανεξάρτητων από το CIITA και αφ΄ ετέρου τον ενισχυτή Β και το στοιχείο ICS μέσω των οποίων δρουν η IFNγ και ο CIITA. Αποδείξαμε εδώ το σημαντικό ρόλο του στοιχείου α στην απάντηση του υποκινητή τάξης Ι Η2-Κb σε IFNγ και CIITA. Εντοπίσαμε δύο τύπους ενεργοτήτων που προσδένονται στο στοιχείο αυτό: μία με Tre-like και μια με X2BF συμπεριφορά. Δείξαμε ότι η πρώτη ενεργότητα αποτελείται από ένα ετεροδιμερές CREB/ATF1 ενώ η δεύτερη είναι ένα νέο μέλος της ομάδας των πρωτεϊνών που προσδένονται στο Χ2 στοιχείο και η πρόσδεση της απαιτεί συνέργια με την πρώτη. Επίσης, παρατηρήσαμε ότι ο παράγοντας RFX5 φαίνεται να απαιτεί συνεργατική πρόσδεση όπως και στα τάξης ΙΙ και η στρατολόγηση του in vivo προαπαιτεί την παρουσία CIITA Όλες οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι σύμφωνες με την επικρατούσα άποψη ότι η ρύθμιση της έκφρασης των μορίων ΜΣΙ γίνεται κατά κύριο λόγο σε μεταγραφικό επίπεδο και επαληθεύει το ρόλο του CIITA ως κύριου ρυθμιστικού παράγοντα (master control) στην έκφραση των πρωτεϊνών του ΜΣΙ και των μορίων που απαιτούνται για την παρουσίαση τους στην κυτταρική μεμβράνη. Επιπλέον, ο CIITA φαίνεται να έχει ενεργό ρόλο στη διαδικασία σχηματισμού του συμπλόκου που οδηγεί στη μεταγραφική ενεργοποίηση των γονιδίων τάξης σταθεροποιώντας άλλους απαραίτητους παράγοντες όπως ο RFX5.
|
| Γλώσσα |
Ελληνικά |
| Θέμα |
Γονίδια μεγίστου συμπλόκου ιστοσυσμβατότητας τάξης Ι; Μεταγραφικές ρυθμίσεις; Trans ενεργοποιητικοί παράγοντες; Πρωτείνη προσδενόμενη στο CRE στοιχείο |
| Ημερομηνία έκδοσης |
2004-03-11 |
| Συλλογή
|
Σχολή/Τμήμα--Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών--Τμήμα Βιολογίας--Διδακτορικές διατριβές
|
|
|
Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
|
| Μόνιμη Σύνδεση |
https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/b/0/d/metadata-dlib-2004choulaki.tkl
|
| Εμφανίσεις |
269 |
Συλλογές
