Διδακτορικές διατριβές
Τρέχουσα Εγγραφή: 1980 από 2440
|
|
| Κωδικός Πόρου |
uch.med.phd//2002xirouchaki |
| Τίτλος |
Μελέτη των κυτταροκινών του πλευριτικού υγρού |
| Συγγραφέας |
Ξηρουχάκη, Νεκταρία Ι
|
| Περίληψη |
Στην πρώτη μελέτη ερευνήθηκε ο ρόλος και η διαγνωστική αξία των πρωτεϊνών οξείας φάσης στο πλευριτικό υγρό. Οι πρωτεΐνες οξείας φάσης που μελετήθηκαν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικά αυξημένες στο πλευριτικό υγρό, ιδιαίτερα στις νεοπλασματικές υπεζωκοτικές συλλογές σε σχέση με τις μη-νεοπλασματικές υπεζωκοτικές συλλογές και τις διϊδρωματικές συλλογές. Η φερριτίνη έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνεται στον ορό του αίματος στις κακοήθεις υπεζωκοτικές συλλογές. Αυτό συμβαίνει πιθανώς λόγω της ενεργοποίησης της σύνθεσης της φερριτίνης από τα νεοπλασματικά κύτταρα ιδιαίτερα, σε μεταστατική νόσο στο ήπαρ88-100. Στην παρούσα μελέτη η φερριτίνη βρέθηκε ιδιαίτερα αυξημένη στις εξιδρωματικές υπεζωκοτικές συλλογές και ιδιαίτερα στις κακοήθεις υπεζωκοτικές συλλογές. Τιμή φερριτίνης πλευριτικού υγρού >1000ng/ml αποκλείει την διϊδρωματική υπεζωκοτική συλλογή. Η ευαισθησία, η ειδικότητα και η θετική προγνωστική αξία στο διαχωρισμό εξιδρωματικής από τη διϊδρωματική υπεζωκοτική συλλογή ήταν αντίστοιχα 73% 90% και 100% αντίστοιχα για το διαχωριστικό σημείο των 340ng/ml στο πλευριτικό υγρό. Ενώ, για το διαχωρισμό των νεοπλασματικών από τις μη-νεοπλασματικές συλλογές η ευαισθησία της φερριτίνης ήταν 63% και η ειδικότητα 88% και η θετική προγνωστική αξία ήταν 83%, για τοδιαχωριστικό σημείο των 1300ng/ml. Οι μέσες τιμές των παραγόντων του συμπληρώματος βρέθηκαν στατιστικά σημαντικά αυξημένες στις εξιδρωματικές σε σχέση με τις διϊδρωματικές συλλογές, ενώ τιμές C3>458mg/dL και C4>78mg/dL, βρέθηκαν ότι αποκλείουν την διϊδρωματική συλλογή. Στατιστικά σημαντικά αυξημένες βρέθηκαν στις εξιδρωματικές υπεζωκοτικές συλλογές και οι μέσες τιμές της α1-αντιθρυψίνης και της απτοσφαιρίνης σε σχέση με τις διϊδρωματικές υπεζωκοτικές συλλογές. Στη δεύτερη μελέτη ερευνήθηκε ο ρόλος και η διαγνωστική αξία της ιντερλευκίνης-1α, της ιντερλευκίνης-6 και του παράγοντα νέκρωσης όγκου TNF-a, στην υπεζωκοτική συλλογή. Από τα αποτελέσματα φαίνεται ότι οι μέσες τιμές των κυτταροκινών που μετρήθηκαν ήταν στατιστικά σημαντικά αυξημένες στο πλευριτικό υγρό σε σχέση με τον ορό του αίματος. Αυτό πιθανώς να οφείλεται στην τοπική παραγωγή των κυτταροκινών λόγω της συσσώρευσης των φλεγμονωδών κυττάρων στην υπεζωκοτική κοιλότητα100-118. Βρέθηκε επίσης, ότι τα επίπεδα της ιντερλευκίνης-6 μπορούν να ανιχνευθούν στον ορό του αίματος και να διαχωρίσουν τις διϊδρωματικές συλλογές. Η παρατήρηση αυτή έχει μεγάλη κλινική σημασία, γιατί σημαίνει ότι σε ασθενείς με διϊδρωματική υπεζωκοτική συλλογή δε θα είναι απαραίτητη η διαδικασία της θωρακοκέντησης. Παρατηρήθηκε επίσης μελετώντας τους τρεις τύπους των εξιδρωμάτων ότι τα επίπεδα της ιντερλευκίνης-6 ήταν στατιστικά σημαντικά αυξημένα στο πλευριτικό υγρό στη φυματιώδη πλευρίτιδα σε σχέση με την παραπνευμονική και την κακοήθη υπεζωκοτική συλλογή. Αυτή είναι και η μοναδική μελέτη που ερευνά τα επίπεδα της ιντερλευκίνης-6 στην παραπνευμονική υπεζωκοτική συλλογή. Η αύξηση των επιπέδων της ιντερλευκίνης-6 στο πλευριτικό υγρό ιδιαίτερα στις φυματιώδεις πλευρίτιδες αντιπροσωπεύει την έντονη αντίδραση του υπεζωκοτικού χώρου στο φλεγμονώδες ερέθισμα και την ενεργοποίηση κυττάρων και ειδικότερα, Τ ενεργοποιημένων λεμφοκυττάρων που επάγουν την παραγωγή της. Η ιντερευκίνη-6 θα μπορούσε επομένως, να αποτελέσει συμπληρωματικό δείκτη διαφορικής διάγνωσης των συχνότερων τύπων εξιδρωμάτων. Ο παράγοντας νέκρωσης όγκου παρουσίασε στατιστικά σημαντικά αυξημένες τιμές στις νεοπλασματικές και φλεγμονώδεις συλλογές σε σχέση με τις διϊδρωματικές. Παρατηρήθηκε αλληλοεπικάληψη (overlap) στις τιμές μεταξύ των τριών ομάδων εξιδρωμάτων. Στη μελέτη αυτή βρέθηκε ότι αυξάνεται σε παρόμοια επίπεδα και στις τρεις κατηγορίες εξιδρωμάτων. Αυτό μπορεί να σημαίνει τον σπουδαίο ρόλο του στην ανοσολογική απάντηση του υπεζωκότα στο φλεγμονώδες ερέθιοσμα. Η ιντερλευκίνη-1α τέλος, παρατηρήθηκε ότι αυξήθηκε και στους τρεις τύπους εξιδρωμάτων σε σχέση με τα διϊδρώματα. Η ιντερλευκίνη-1α έχει μελετηθεί σε πολλά νοσήματα του πνεύμονα είναι όμως, η πρώτη φορά που μελετήθηκε σε παραπνευμονική υπεζωκοτική συλλογή. Η μεγάλη αύξηση των επιπέδων της στο πλευριτικό υγρό μπορεί να εξηγηθεί από την έντονη συνοδό φλεγμονή του πνευμονικού παρεγχύματος.
|
| Ημερομηνία έκδοσης |
2002-05-01 |
| Ημερομηνία διάθεσης |
2003-02-20 |
| Συλλογή
|
Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
|
|
|
Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
|
| Μόνιμη Σύνδεση |
https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/a/d/a/metadata-dlib-2002xirouchaki.tkl
|
| Εμφανίσεις |
280 |
Συλλογές
