| Περίληψη |
Η περιστροφική θρομβοελαστομετρία (ROTEM) εκτιμάει το αιμοστατικό προφίλ των ασθενών αξιολογώντας τις ιξωδοελαστικές ιδιότητες του σχηματιζόμενου θρόμβου. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου αιμορραγίας, όπως σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, στο τραύμα, σε μεταμόσχευση ήπατος, στον τοκετό και σε κληρονομικές και επίκτητες αιμορραγικές διαταραχές και κατευθύνει, βάσει αλγορίθμου, την ανάγκη μεταγγίσεων παραγώγων αίματος ή άλλων αιμοστατικών παραγόντων, στην κατάλληλη δόση και την κατάλληλη χρονική στιγμή. Συντελεί στην μεγαλύτερη ασφάλεια του ασθενή, καθώς γίνεται παρακλίνια, τα αποτελέσματα είναι άμεσα διαθέσιμα και επιτρέπει την ταχεία τροποποίηση της θεραπείας ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες. Οι περιεγχειρητικοί παράγοντες που επηρεάζουν την αιμόσταση στην καρδιοχειρουργική με κύκλωμα εξωσωματικής κυκλοφορίας είναι πολλοί, ενώ η αιμορραγία αποτελεί μία μείζονα αιτία νοσηρότητας και θνητότητας σε αυτούς τους ασθενείς.
Σκοπός
Η παρούσα μελέτη έχει σαν σκοπό να μελετήσει την επίδραση της εφαρμογής Θρομβοελαστομετρίας (ROTEM) στην περιεγχειρητική στρατηγική μετάγγισης αίματος/ παραγώγων και συμπυκνωμάτων σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε προγραμματισμένη καρδιοχειρουργική επέμβαση, καθώς και να συγκρίνει τα αποτελέσματα με την περίοδο πριν τη χρήση της με εφαρμογή παραδοσιακών πρωτοκόλλων μετάγγισης.
Μεθοδολογία
Μονοκεντρική αναδρομική μελέτη παρατήρησης σε ασθενείς άνω των 18 ετών που υποβλήθηκαν σε προγραμματισμένη καρδιοχειρουργική επέμβαση από το 2017-2022 στο ΠΑΓΝΗ. Έγινε σύγκριση δύο ομάδων ασθενών πριν τη χρήση του ROTEM και μετά τη χρήση του. Καταγράφηκαν δημογραφικά στοιχεία των ασθενών, συννοσηρότητα, φαρμακευτική αγωγή, στοιχεία της καρδιοχειρουργικής επέμβασης, όπως το είδος και η διάρκεια. Έγινε καταγραφή των επιπλοκών που προέκυψαν, των εργαστηριακών εξετάσεων, των μεταγγίσεων με παράγωγα αίματος, η χορήγηση εξειδικευμένων σκευασμάτων (τρανεξαμικού, ινωδογόνου, προθρομβίνη, πρωταμίνη κλπ.) και τέλος η έκβαση, όπως η διάρκεια νοσηλείας σε ΜΕΘ, στο νοσοκομείο και τη θνητότητα. Τα δεδομένα επεξεργάστηκαν ποιοτικά και ποσοτικά με τα ανάλογα στατιστικά μοντέλα. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα IBM SPSS Statistics 29.0. Το επίπεδο της στατιστικής σημαντικότητας: p < 0.05
Αποτελέσματα
Συνολικά 100 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, με μέσο όρος ηλικίας 64.1±10.5 έτη, ΒΜΙ 28.5±4.2, άνδρες 83%.50. Οι ασθενείς στη ROTEM ομάδα ήταν 50 και στην pre-ROTEM 50, χωρίς να διαφέρουν οι ομάδες στα βασικά τους χαρακτηριστικά. Όλες οι επεμβάσεις ήταν προγραμματισμένες και πραγματοποιήθηκαν από την ίδια ΚΡΔΧ ομάδα. Η χρήση ROTEM συνοδεύτηκε από μείωση του αριθμού των μονάδων συμπυκνωμένων ερυθρών που χορηγήθηκαν διεγχειρητικά (p<0.001), και μείωση των ασθενών που έλαβαν PLTs (p<0.001) και FFPs (p=0.004) μετεγχειρητικά. Στην ομάδα ROTEM παρατηρήθηκε σημαντική μείωση συμβάματος αιμορραγίας από το θώρακα (p<0.001). Οι ασθενείς που επιβίωσαν και ανήκαν στη ROTEM ομάδα μεταγγίστηκαν με λιγότερες μονάδες RBC διεγχειρητικά και μετεγχειρητικά (p<0.001), λιγότερες μονάδες FFP (p<0.001), ενώ ήταν λιγότεροι αυτοί οι ασθενείς που έλαβαν FFP (p<0.001) και PLTs (p<0.001). Η μέση διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ ήταν 3.75±2.4 ημέρες και στο νοσοκομείο 9.8±3.2 ημέρες. Οι ασθενείς της ομάδας ROTEM είχαν μικρότερη διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ (3 vs 4.5 days, p=0.002) και στο νοσοκομείο (8.7 vs 10.9 days, p<0.001) συγκριτικά με την ομάδα pre-ROTEM. Η θνητότητα στις 30 ημέρες και στους 6 μήνες δεν σχετίστηκε με την εφαρμογή ROTEM. Ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες θνητότητας εντός 30 ημερών από την καρδιοχειρουργική επέμβαση ήταν η μεγαλύτερη ηλικία (p<0.001), ο μεγαλύτερος αριθμός μονάδων μετάγγισης RBC (p=0.011), η θρομβοπενία (p=0.001), η ύπαρξη ιστορικού στεφανιαίας νόσου (p=0.007), καθώς και η εμφάνιση επιπλοκών ARDS (p=0.001) και αιμορραγίας θώρακα (p=0.002) κατά τη νοσηλεία στη ΜΕΘ.
Συμπεράσματα
Οι ασθενείς στους οποίους χρησιμοποιήθηκε η ROTEM-κατευθυνόμενη στρατηγική μεταγγίσεων έλαβαν λιγότερες μεταγγίσεις RBC, FFP και PLT περιεγχειρητικά, είχαν λιγότερες επιπλοκές που αφορούσαν την αιμορραγία από το θώρακα και είχαν μικρότερη διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ και στο νοσοκομείο.
|
