Περίληψη |
Η παρούσα εργασία εξετάζει τις πολιτικοοικονομικές κρίσεις στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις που είχαν στην υγεία και το υγειονομικό σύστημα, από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Η ιστορία, η Υγεία και η Εξέλιξη του ελληνικού Υγειονομικού χάρτη αποτελεί αναμφίβολα φλέγον ζήτημα στις μέρες μας. Ο τρόπος διοίκησης αλλά και η εξέλιξη ενός σωστά οργανωμένου και δομημένου υγειονομικού συστήματος αποτελεί την σημαντικότερη παράμετρο για ένα ισορροπημένο κοινωνικό πλαίσιο. Από τις αρχές του περασμένου αιώνα -και λίγο νωρίτερα- με τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 η Ελλάδα βίωσε πολύ μεγάλες και καθοριστικές, για το μέλλον της, πολιτικοοικονομικές περιόδους με σφοδρότατες συνέπειες σε όλους τους τομείς της, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, γεωγραφικό αλλά και υγειονομικό. Πολλές φορές κλήθηκε να διεκδικήσει και να πολεμήσει για τα συμφέροντα της αλλά και για τον ίδιο της το λαό. Ύστερα από μια μακροχρόνια περίοδο αναταραχών και πολέμων, ύστερα από τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913, ύστερα από 2 παγκόσμιους πολέμους, την Κατοχή του 1940, μια τεράστια μεταναστευτική πρόκληση την οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει η χώρα, εκείνη της Μικρασιατικής Καταστροφής, έναν εμφύλιο και μια Χούντα, η ανάγκη μιας πολιτικής χάραξης, υγειονομικού περιεχομένου, η οποία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τα δεινά των πολέμων, ήταν επιτακτική. Η υγεία των Ελλήνων πολλές φορές άγγιξε πάτο καθώς η υγειονομική πραγματικότητα των εποχών εκείνων ήταν είτε ανύπαρκτη αρχικά, είτε υποβαθμισμένη κατά τη διάρκεια, οι υποδομές
Public Health & Health Care Management
Faculty of Medicine – University of Crete
4
άθλιες, τα χρηματικά κεφάλαια ελάχιστα έως ανύπαρκτα, τα μέσα ακατάλληλα και το ιατρονοσηλευτικό δυναμικό αδύναμο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως και οι οικονομικές κρίσεις, διεθνείς και ελληνικές, δημιούργησαν ανάγκες πολύ μεγάλες, που κατά τη διάρκεια των ετών οι ελληνικές κυβερνήσεις καλέστηκαν να καλύψουν. Χαρακτηριστικές ήταν το οικονομικό κραχ του 1929 και η κρίση των subprimes του 2007 που ξεκίνησε από την Αμερική κι επηρέασε, εν συνεχεία, πολλές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και την Ελλάδα(2009). Η παρούσα κρίση ως επί το πλείστον πλήττει δυσανάλογα τις χώρες χαμηλής και μέσης ανάπτυξης αλλά και τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα στο εσωτερικό των χωρών. Η ανεργία, η ευπρόσβλητη εργασία και η ανασφάλεια έχουν σημαντική αρνητική επίδραση στην υγεία. Η αύξηση των ψυχικών διαταραχών, των προβλημάτων εθισμού και εξάρτησης σε ουσίες και των αυτοκτονιών είναι οι πιο εμφανείς επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία του πληθυσμού. Η οικονομική κρίση δημιουργεί επίσης προβλήματα στη χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας, απειλεί τη βιωσιμότητα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και επιβαρύνει τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων παροχής υπηρεσιών υγείας λόγω αυξημένης ζήτησης. Υπό το πρίσμα αυτό, αναδεικνύεται η σημασία για την θέσπιση σωστών και μελετημένων πρωτοβουλιών, από μέρους του πολιτικού ή καλύτερα του υγειονομικού τομέα με στόχο την καθολική εδραίωση ενός ποιοτικού επιπέδου υγείας για τον κόσμο αλλά και για την αντιμετώπιση, κατάματα, των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων στην υγεία.
|