| Περίληψη |
Σκοπός: Στην καθημερινή κλινική πράξη, η διακριτική ικανότητα του συστήματος όρασης αξιολογείται με τη μέθοδο της οπτικής οξύτητας και την χρήση οπτότυπων. Τα οπτότυπα αποτελούνται από σειρές συμβόλων σταθερής αντίθεσης φωτεινότητας που μειώνονται σταδιακά σε μέγεθος με αποτέλεσμα η οπτική οξύτητα να μην αποτελεί αξιολόγηση της λειτουργικής όρασης. Για αυτόν τον σκοπό έχουν δημιουργηθεί οπτότυπα που αξιολογούν την ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης, δηλαδή την αξιολόγηση της ποιότητας της όρασης με την χρήση ερεθισμάτων [π.χ. πλεγμάτων (gratings)] διαφορετικής χωρικής συχνότητας, φωτεινότητας και ευαισθησίας αντίθεσης. Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν να αξιολογηθεί η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης μετά από διαθλαστική χειρουργική. Επιπλέον αξιολογήθηκε η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης σε διαφορετικές συνθήκες φωτισμού και για τεχνητές κόρες διαφορετικής διαμέτρου με σκοπό τη διερεύνηση της επίδρασης των εκτροπών υψηλής τάξης στην ποιότητα όρασης. Μέθοδος: Στη μελέτη έλαβαν μέρος 23 συμμετέχοντες οι οποίοι υπεβλήθησαν σε επέμβαση (10 με LASIK 13 με PRK) προκειμένου να διορθώσουν το διαθλαστικό τους σφάλμα. Οι μετρήσεις (οπτική οξύτητα, σφαιρο-κυλινδρικό σφάλμα, ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης) πραγματοποιήθηκαν προ-εγχειρητικά, ένα και τρεις μήνες μετά την επέμβαση. ’λλοι 9 συμμετέχοντες αποτέλεσαν την ομάδα "ελέγχου", στους οποίους αξιολογήθηκε η σημασία της εκμάθησης. Η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας Gabor gratings που παρουσιάζονταν σε μια οθόνη Sony GDM F-520 CRT (με ρυθμό ανανέωσης 120 Ηz) με τη βοήθεια κάρτας γραφικών VSG 2/5 (CRS, Rochester, UK). Έξι χωρικές συχνότητας εξετάστηκαν: 1, 2, 4, 8, 12, 16 c/deg (σε κάθετο προσανατολισμό - 90deg), ενώ καταγραφόταν η μέση τιμή τριών μετρήσεων. Η ευαισθησίας καθορίστηκε χρησιμοποιώντας τη ψυχοφυσική μέθοδο binary-search. Τεχνητή κόρη 3 και 6mm χρησιμοποιήθηκε με σκοπό να απομονωθεί η επίδραση των εκτροπών υψηλής τάξης στη αξιολόγηση της ευαισθησίας φωτεινής αντίθεσης. Η φωτεινότητα της οθόνης ρυθμίστηκε σε 30 και 7.5 cd/m2, αντίστοιχα ώστε η αμφιβληστροειδική φωτεινότητα να είναι σταθερή. Επίσης πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις και για φωτεινότητα 30 cd/m2 και κόρη 6mm ώστε να αξιολογηθεί η επίδραση της φωτεινότητας. Οι εκτροπές υψηλής τάξης μετρήθηκαν με το COAS (Complete Ophthalmic Analysis System, Wavefront Sciences, Ltd) εκτροπόμετρο και εκφράστηκαν σε συμβολισμό κατά OSA (Optical Society of America). Αποτελέσματα: Όταν η αμφιβληστροειδική φωτεινότητα είναι σταθερή, μεγαλύτερη ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης παρουσιάζεται σε κόρη διαμέτρου 3mm σε σχέση με τα 6mm. Η ευαισθησία σε υψηλές συχνότητες μειώνεται περισσότερο. Με τη μείωση της φωτεινότητας ελαττώνεται σημαντικά η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης κυρίως για τις χαμηλές και μεσαίες χωρικές συχνότητες. Ο μέσος όρος της οπτικής οξύτητας σε δεκαδική κλίμακα (με την καλύτερη διορθωμένη όραση) προ-εγχειρητικά, ένα και τρεις μήνες μετά την επέμβαση ήταν 1.06 ± 0.21 (SD), 1.06 ± 0.10 και 1.09 ± 0.21 αντίστοιχα για την ομάδα LASIK και 1.15 ± 0.23 (SD), 1.02 ± 0.13 and 1.15 ± 0.13 για την ομάδα PRK. Η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης παρουσιάζει βελτίωση ένα και τρεις μήνες μετά την διαθλαστική επέμβαση, ενώ όταν οι μετρήσεις τον τρίτο μήνα πραγματοποιούνται χωρίς την καλύτερη διόρθωση παρατηρείται μείωση, ιδιαίτερα στη συνθήκη χρήσης διαμέτρου κόρης 6mm. Όμως, βελτίωση στη ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης παρατηρήθηκε και στην ομάδα ελέγχου. Τη δεύτερη φορά εξέτασης παρουσιάστηκε σημαντική βελτίωση της ευαισθησίας όχι τόσο για τις χαμηλές, όσο για τις μεσαίες και υψηλές χωρικές συχνότητες (περίπου 2-5 dB), καθώς και για την μέγιστη διακριτική ικανότητα (3.0 c/deg). Αυτή η διαφορά ήταν περισσότερο εμφανής για 6mm διάμετρο κόρης και για 7.5 cd/m2 φωτεινότητα grating). Όσον αφορά τις εκτροπές υψηλής τάξης, παρατηρείται αύξησή τους κυρίως ένα μήνα μετά την επέμβαση (λόγω της αύξησης της σφαιρικής εκτροπής), ενώ τρεις μήνες μετά παρουσιάζουν μια μικρή μείωση, χωρίς όμως να πλησιάζουν τις προ-εγχειρητικές τιμές. Δεν παρουσιάστηκε όμως σημαντική συσχέτιση μεταξύ των συνολικών εκτροπών και της ευαισθησίας φωτεινής αντίθεσης. Συμπεράσματα: Αν και η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης βελτιώνεται μετά από διαθλαστική χειρουργική είναι πολύ πιθανόν αυτό να οφείλεται στον παράγοντα της εκμάθησης μιας και διαπιστώθηκε σημαντική βελτίωση σε αυτήν τη δεύτερη φορά των μετρήσεων στην ομάδα ελέγχου. Όταν συνυπολογιστεί η εκμάθηση τότε τα αποτελέσματα οδηγούν σε μείωση της ευαισθησίας και επαναφορά αυτής τον τρίτο μήνα. Όταν η αμφιβληστροειδική φωτεινότητα είναι σταθερή, μεγαλύτερη ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης παρουσιάζεται σε κόρη διαμέτρου 3mm σε σχέση με τα 6mm. Αυτό είναι αναμενόμενο αφού έχει διαπιστωθεί ότι όσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρος της κόρης, τόσο πιο σημαντική είναι η επίδραση των οφθαλμικών εκτροπών στην ποιότητα του αμφιβληστροειδικού ειδώλου. Επίσης, η ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης ελαττώνεται σημαντικά σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού και ιδιαίτερα για τις υψηλές χωρικές συχνότητες. Είναι περίπου ίση και για τις δύο ομάδες, αν και μεγαλύτερες εκτροπές παρουσιάζονται για την ομάδα LASIK. Όταν οι μετρήσεις τρεις μήνες μετά την επέμβαση πραγματοποιούνται χωρίς την καλύτερη διορθωμένη όραση παρατηρείται μείωση στην ευαισθησία, ιδιαίτερα για τα 6mm διάμετρο κόρης.
|
Αναζήτηση
