| Περίληψη |
Εισαγωγή: Σύμφωνα με τον Αμερικάνικο Οργανισμό Παιδιατρικού Καρκίνου (American cancer childhood organization , ACCO), ο καρκίνος αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από νόσο κατά την παιδική ηλικία. Τα παιδιά ως αναπτυσσόμενοι οργανισμοί και λόγω του νεαρού της ηλικίας, ανέχονται περισσότερο τις παρενέργειες της θεραπείας σε σχέση με τους ενήλικες. Παρόλα αυτά, τα άτομα αυτά λόγω της θεραπευτικής αγωγής που ακολούθησαν, τα κάνει πιο ευάλωτα στην εμφάνιση νέων νοσημάτων όπως είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η παχυσαρκία, η υπογονιμότητα και οι ενδοκρινικές διαταραχές. Η διατροφή, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικό παράγοντα αντιμετώπισης και πρόληψης στην εμφάνιση νέων νοσημάτων τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας του καρκίνου.
Σκοπός: Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας ήταν να δούμε μέσω συστηματικής ανασκόπησης, εάν η παρέμβαση στη διατροφή θα μπορούσε να επηρεάσει την ποιότητα ζωής των παιδιών. Επίσης θα δούμε εάν έχει σημασία η χρονική στιγμή που γίνεται η παρέμβαση στη διατροφή από τη στιγμή της διάγνωσης του καρκίνου. Εαν δηλαδή πρέπει να ξεκινάει από την αρχή της θεραπείας ή αφού έχει
Hematology - Oncology of Childhood and Αdolescence
School of Medicine – University of Crete
5
ολοκληρωθεί.Μεθοδολογία: Θα πραγματοποιηθεί βιβλιογραφική ανασκόπηση χρησιμοποιώντας τις βάσεις Medline/Pubmed και Cohrane Library. Κριτήρια επιλογής άρθρων: Θα πραγματοποιηθεί αναζήτηση των άρθρων που δημοσιέυθηκαν από το 2014 εως το 2021 και θα περιλλαμβάνει τυχαιοποιημένες μελέτες, που θα αποτελούνται από μια ομάδα παρέμβασης στη διατροφή και μια ομάδα ελέγχου σε παιδιά ηλικίας 0-18 ετών τα οποία έχουν νοσήσει από τον καρκίνο. Αποτελέσματα: 4 άρθρα φάνηκαν να συμφωνούν με τα κριτήρια ένταξης, μεταξύ των οποίων τα 2 αφορούσαν παιδιά που έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο ALL, ενώ τα άλλα 2 αφορούσαν παιδιά που ακολουθούσαν θεραπευτική αγωγή για την αντιμετώπιση του καρκίνου ALL. Στη μελέτη των Kaste et al., 2014 είδαν οτι τα συμπληρώματα διατροφής πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D3 που χορηγήθηκαν για 2 χρόνια δεν είχαν καμμία επίδραση στην πυκνότητα των οστών στα παιδιά της ομάδας παρέμβασης σε σχέση με τα παιδιά της ομάδας ελέγχου (που πήραν placebo). Στη μελέτη των Huang et al., 2014, παρατηρήθηκε ότι η αλλαγή στη διατροφή και η συχνή παρακολούθηση από επαγγελματίες υγείας σε υπέρβαρα παιδιά που είχαν επιβιώσει από την ALL, φάνηκε να επηρεάζει τόσο τη σωματική κατάσταση (χαμηλότερη αύξηση βάρους p=0.05), να βελτιώνει τη φυσική άσκηση (p<0.01). Επίσης παρατηρήθηκε βελτίωση στην ψυχολογία των παιδιών που ακολουθούσαν το συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής για 4 μήνες. Στη μελέτη των Liang et al., 2018 παρατηρήθηκε μια στατιστικά σημαντική διαφορά στην απώλεια βάρους (p<0.05) μεταξύ των παιδιών της ομάδας ελέγχου και της ομάδας παρέμβασης που έπαιρναν τα συμπληρώματα διατροφής κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Επίσης, παρατηρήθηκε αύξηση των επιπέδων της αιμοσφαιρίνης (p<0.05), της αλβουμίνης και της ολικής πρωτεϊνης (p<0.001) σε σχέση με την ομάδα ελέγχου καθώς και μεγαλύτερη ανοχή στη θεραπεία, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν χαμηλότερα νοσοκομειακά έξοδα. Στη μελέτη των Han et al., 2016 μετά από 3 εβδομάδες παρέμβασης υπήρχε αύξηση στη μέτρηση δερματικών πτυχών τρικεφάλου p<0.05) καθώς και των επιπέδων της αλβουμίνης, CD3+, CD4+, CD4+/CD8+ σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (p<0.05). Συμπεράσματα: Η διατροφή και η καθοδήγηση από επαγγελματίες υγείας φάνηκε να παίζει σημαντικό ρόλο στα παιδιά, τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου όσο και μετά τη θεραπεία. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να γίνουν περισσότερες μελέτες παρέμβασης και μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας στα παιδιά που ακολουθούν θεραπευτική αγωγή ή που έχουν ήδη
Hematology - Oncology of Childhood and Αdolescence
School of Medicine – University of Crete
6
ολοκληρώσει τη θεραπεία τους προκειμένου να μπορέσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την επίδραση της διατροφής στην υγεία των παιδιών.
|
Αναζήτηση
