Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Αναζήτηση  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Εντολή Αναζήτησης : Συγγραφέας="Θερμού"  Και Συγγραφέας="Κ"

Τρέχουσα Εγγραφή: 4 από 11

Πίσω στα Αποτελέσματα Προηγούμενη σελίδα
Επόμενη σελίδα
Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000384117
Τίτλος Χειρουργική αντιμετώπιση αδενωμάτων της υπόφυσης : έλεγχος χειρουργικού αποτελέσματος και συσχετισμός της λειτουργίας του αδένα προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά με μαγνητική τομογραφία
Άλλος τίτλος Surgical treatment of pituitary adenomas:
Συγγραφέας Λαμπρόπουλος, Κωνσταντίνος
Σύμβουλος διατριβής Σαμώνης, Γεώργιος
Μέλος κριτικής επιτροπής Μαργιωρής, Α.
Καραντάνας, Α.
Ζώρας, Ο.
Θερμού, Κ.
Βάκης, Α.
Κοφτερίδης, Δ.
Περίληψη Εισαγωγή και σκοπός της μελέτης: Παρά τις τρέχουσες προόδους στη φαρμακευτική αντιμετώπιση των όγκων υπόφυσης, η χειρουργική επέμβαση παραμένει η θεραπεία εκλογής για τη μεγάλη πλειοψηφία των αδενωμάτων και η αποτελεσματικότητα της κρίνεται με συνεχώς αυστηρότερα τεχνικά πρότυπα και ενδοκρινολογικά κριτήρια. Η αυστηροποίηση αυτή οδήγησε στην ενίσχυση του καθοριστικού ρόλου που παίζει το χειρουργείο στην αντιμετώπιση των αδενωμάτων. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση και ο καθορισμός των παραγόντων που επηρεάζουν το αποτέλεσμα της μικροχειρουργικής διασφηνοειδικής επέμβασης σε μία σειρά ασθενών με αδένωμα, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με τυποποιημένη τεχνική, καθώς και η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας της μεθόδου. Συγκρίθηκαν τα απεικονιστικά δεδομένα με μαγνητική τομογραφία πριν και μετά το χειρουργείο και συσχετίστηκαν τα μετεγχειρητικά ακτινολογικά ευρήματα με την επιτυχία της επέμβασης, βάσει της αποκατάστασης της λειτουργίας του αδένα. Παραλλήλως, σκοπός ήταν η προοπτική καταγραφή επιπλοκών ή/και λοιμώξεων συνδεδεμένων με την προσπέλαση, η έκβασή τους και η σύγκριση με ότι αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία. Ασθενείς και μέθοδοι: Μεταξύ Μαρτίου 2004 και Ιουνίου 2011, 184 ασθενείς με αδένωμα υπόφυσης υποβλήθηκαν σε μικροχειρουργική διασφηνοειδική επέμβαση, από την ίδια χειρουργική ομάδα, στο Διαγνωστικό και Θεραπευτικό Κέντρο Αθηνών «Υγεία». Σε όλους έγιναν κλινικές ή/και εργαστηριακές, νευρολογικές, οφθαλμολογικές και ενδοκρινολογικές εξετάσεις. Η έκταση εξαίρεσης του όγκου και η ενδοκρινολογική ύφεση εκτιμήθηκαν με βάση προσφάτως καθορισμένα απεικονιστικά και ορμονολογικά κριτήρια. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ήταν 3.6 ± 2 έτη. Αποτελέσματα: Μη λειτουργικά αδενώματα: Σύμφωνα με τον πρώτο μετεγχειρητικό απεικονιστικό έλεγχο, μακροσκοπικά ολική εξαίρεση επιτεύχθηκε σε 61 (62.9%) από τους 97 ασθενείς και 36 (37.1%) είχαν υπολειμματικό όγκο. Ασθενείς με ευνοϊκό χειρουργικό αποτέλεσμα είχαν στατιστικά σημαντικά μικρότερα αδενώματα, σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς πλήρες χειρουργικό αποτέλεσμα (διάμεση τιμή μεγίστης διαμέτρου του όγκου 24 mm έναντι 31 mm, αντίστοιχα, p < 0.001). Πολυπαραγοντική στατιστική ανάλυση έδειξε ότι διήθηση του σηραγγώδους κόλπου (ρ < 0.001), σχετικά μεγάλη διάμετρος (> 25 mm) (p < 0.05) και επανεπέμβαση (ρ < 0.05), σχετίζονται με μη πλήρες χειρουργικό αποτέλεσμα, ενώ υπερεφιππιακή επέκταση, διήθηση του σφηνοειδούς κόλπου και αποπληξία υποφύσεως, δεν έχουν στατιστικά σημαντική σχέση με το χειρουργικό αποτέλεσμα. Λειτουργικά αδενώματα: Σύμφωνα με τον πρώτο μετεγχειρητικό απεικονιστικό έλεγχο, μακροσκοπικά ολική εξαίρεση επιτεύχθηκε σε 63 (72.4%) από τους 87 ασθενείς και το ποσοστό ήταν 88.9% για τα μίκρο- και 65% για τα μακροαδενώματα. Ασθενείς με ευνοϊκό χειρουργικό αποτέλεσμα είχαν στατιστικά σημαντικά μικρότερα αδενώματα, σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς πλήρες χειρουργικό αποτέλεσμα (διάμεση τιμή μεγίστης διαμέτρου του όγκου 12 mm έναντι 25 mm, αντίστοιχα, p < 0.001). Πολυπαραγοντική στατιστική ανάλυση έδειξε ότι διήθηση του σηραγγώδους κόλπου (ρ < 0.001), καθώς και σχετικά μεγάλη διάμετρος (> 25 mm) (ρ < 0.001), σχετίζονται με μη πλήρες χειρουργικό αποτέλεσμα, ενώ υπερεφιππιακή επέκταση όχι. Ασθενείς με ενδοκρινολογική ύφεση είχαν στατιστικά σημαντικά μικρότερα αδενώματα, σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς ύφεση (11 mm έναντι 15 mm, αντίστοιχα, p < 0.05). Πολυπαραγοντική στατιστική ανάλυση έδειξε ότι ενδοκρινολογική ύφεση ήταν εφικτή σε ασθενείς με αδενώματα μικρότερης διαμέτρου (< 20 mm) (p < 0.05) και η επανεπέμβαση ήταν ο μοναδικός αρνητικός προγνωστικός παράγοντας ύφεσης (ρ < 0.05). Συμπεράσματα: 1. Η μαγνητική τομογραφία παρέχει ικανοποιητική απεικόνιση των προεγχειρητικών χαρακτηριστικών και της μετεγχειρητικής κατάστασης των αδενωμάτων υπόφυσης. Απεικονίζονται ακόμα και όγκοι ή υπολείμματα τους μερικών μόνο χιλιοστών. 2. Η απεικονιστικά ολική εξαίρεση σχετίζεται στατιστικά, σε σημαντικό βαθμό, με την ενδοκρινολογική ύφεση ασθενών με λειτουργικά αδενώματα. 3. Η έκβαση της χειρουργικής επέμβασης επηρεάζεται, στατιστικά σημαντικά, από το μέγεθος του αδενώματος, τη διήθηση του σηραγγώδους κόλπου και αν πρόκειται για επανεπέμβαση. 4. Σε ασθενείς με μετεγχειρητική επιδείνωση της υποφυσιακής λειτουργίας παρατηρούνται απεικονιστικά ανατομικές αλλοιώσεις (διατομή του μίσχου της υπόφυσης ή χαμηλού σήματος απεικόνιση του οπισθίου λοβού). 5. Η μικροχειρουργική διασφηνοειδική επέμβαση θεωρείται η θεραπεία εκλογής για όλους τους ασθενείς με αδένωμα υπόφυσης, εκτός των προλακτινωμάτων που ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική θεραπεία με αγωνιστές ντοπαμίνης.
Φυσική περιγραφή 129 σ : πιν. ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Ptuitary adenoma
Surgical outcome
Transsphenoidal microsurgery
Αδένωμα υπόφυσης
Μικροχειρουργική διασφηνοειδική επέμβαση
Χειρουργικό αποτέλεσμα
Ημερομηνία έκδοσης 2014-07-24
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Μόνιμη Σύνδεση https://elocus.lib.uoc.gr//dlib/9/9/7/metadata-dlib-1399970540-422138-22149.tkl Bookmark and Share
Εμφανίσεις 496

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 11