Περίληψη |
Η οικογένεια των Νευροτροφινών αποτελείται στα θηλαστικά από 4
πολυπεπτιδικά μόρια, τα NGF (Nerve Growth Factor), BDNF (Brain Derived Growth
Factor), NT-3 (Neurotrophin-3) και Neurotrophin-4/5 (Neurotrophin-4/5). Οι πρωτεϊνες
αυτές ταυτοποιήθηκαν αρχικά σαν παράγοντες επιβίωσης των συμπαθητικών κι
αισθητικών νευρώνων κι έκτοτε έχει δειχθεί πως ελέγχουν μια σειρά προ-επιβιωτικών
λειτουργιών, ανάπτυξης και κυτταρικής λειτουργίας τόσο στον νευρικό ιστό όσο και
σε άλλα συστήματα του οργανισμού.
Οι βιολογικές δράσεις κάθε νευροτροφικού παράγοντα διαμεσολαβούνται
μέσω ειδικών κυτταρικών υποδοχέων που ανήκουν σε ένα ή περισσότερα μέλη της
οικογένειας των κινασών τυροσίνης (Trk, Tropomyocin-related Kinase) TrkA, TrkB ή
TrkC. Επιπροσθέτως, όλες οι νευροτροφίνες προσδένονται και ενεργοποιούν τον
παν-υποδοχέα p75NTR, που ανήκει στην υπεροικογένεια των υποδοχέων του TNF
(Tumor Necrosis Factor). Εκτός των κλασσικών ενδογενών Νευροτροφινών,
πρόσφατα δεδομένα κατέδειξαν για πρώτη φορά ότι και μια άλλη κατηγορία
ενδογενών νευροπροστατευτικών μορίων, όπως το Νευροστεροειδές
Διϋδροεπιανδροστερόνη (DHEA) διαθέτει την ικανότητα να αλληλεπιδρά άμεσα με
τους υποδοχείς TrkA και p75NTR, ενεργοποιώντας τα σηματοδοτικά μονοπάτια που
εκκινούν από τους υποδοχείς αυτούς.
Το Νευροστεροειδές DHEA παράγεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, εκτός
της βασικής θέσης παραγωγής τους στη περιφέρεια, το φλοιό των επινεφριδίων. Έχει
προταθεί η πιθανή θεραπευτική χρησιμότητα του στην αντιμετώπιση των
νευροεκφυλιστικών διαδικασιών, όπως οι νόσοι του Parkinson και Alzheimer αλλά και
το εγκεφαλικό τραύμα και η ισχαιμία, και η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, διαδικασίες στις
οποίες παρατηρείται έντονη αποπτωτική απώλεια νευρώνων. Εν τούτοις η in vivo
βιομετατροπή τους σε οιστρογόνα και ανδρογόνα καθιστά την κλινική τους χρήση
προβληματική. Η ανάπτυξη συνθετικών αναλόγων της DHEA, που στερούνται
ενδοκρινών δράσεων και διαπερνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, παρέχει την
δυνατότητα ανάπτυξης νέων μορίων ως μικρομοριακοί αγωνιστές των υποδοχέων
των νευροτροφινών, και παρέχουν την δυνατότητα για την ανάπτυξη νέων
θεραπευτικών ουσιών με νευροπροστατευτικές και πιθανές νευροαναγεννητικές
ιδιότητες.
Η παρούσα εργασία στόχευσε κατ’ αρχάς την μελέτη της ικανότητας του
νευροστεροειδούς DHEA να αλληλεπιδρά και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας
των υποδοχέων νευροτροφινών (TrkB και TrkC), αλλά και με τα αρχέγονα ανάλογά
τους, Ltrk, ApTrk και AmphiTrk. Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας ανέδειξαν
την ικανότητα της DHEA να λειτουργεί ως ένας πιθανός αρχέγονος νευροτροφικος
παράγοντας προάγοντας την νευρωνική επιβίωση σε είδη με λιγότερο σύνθετα
νευρικά συστήματα.
Σημαντικός αριθμός πειραματικών και κλινικών μελετών υποστηρίζει την
συμμετοχή των ενδογενών νευροτροφινών στην παθοφυσιολογία των
νευροεκφυλιστικών νόσων και την πιθανή τους χρησιμότητα στην θεραπευτική τους.
Εν τούτοις η κλινική θεραπευτική χρησιμότητα των νευροτροφινών περιορίεται από
την πρωτεϊνική τους φύση και την αδυναμία τους να διέλθουν τον αιματεγκεφαικό
φραγμό. Η προσπάθεια διεθνώς έχει εστιασθεί στην ανάπτυξη συνθετικών αναλόγων
των Νευροτροφινών με νευροτροφικές, νευροπροστατευτικές δράσεις. Η ικανότητα
της DHEA να συνδέεται και να ενεργοποιεί τους υποδοχέις των νευροτροφινών
αποκτά ιδιαίτερη φαρμακολογικό ενδιαφέρον, ιδιαίτερα αυτή συνθετικών της
αναλόγων, στα οποία απουσιάζουν οι ενδοκρινικές δράσεις.
Η παρούσα εργασία εστίασε κυρίως στην μελέτη της ικανότητας ενός
πρότυπου συνθετικού αναλόγου της DHEA, του BNN27 να αλληλεπιδρά και να
ενεργοποιεί εκλεκτικά τους υποδοχείς του Νευρικού Αυξητικού Παράγοντα (NGF).
Αρχικά, μελετήθηκε η ικανότητα πρόσδεσης του BNN27 στους υποδοχείς των
Νευροτροφινών (Trk και p75NTR). Δεδομένα που προέκυψαν από πειράματα
ανταγωνισμού σύνδεσης ([3Η]-DHEA displacement experiments) ανέδειξαν το
BNN27 ως πιθανό αγωνιστή των υποδοχέων TrkA και p75NTR με Ki της τάξης του
1.86±0.4nM και 3.9±1.2nM για TrkA και p75NTR αντίστοιχα. Σε αντίθεση με την DHEA,
το BNN27 δεν έδειξε χημική συγγένεια με τους υποδοχείς TrkB, TrkC,
υποστηρίζοντας ότι η σύνδεση του ΒΝΝ27 είναι εκλεκτική. Επιπλέον, μελετήθηκε η
ικανότητα του ΒΝΝ27 να επάγει συγκεκριμένα ενδοκυττάρια σηματοδοτικά
μονοπάτια ευαίσθητα στον φυσιολογικό προσδέτη, τον NGF. Συγκεκριμένα,
εξετάστηκε η ικανότητα του ΒΝΝ27 να επάγει τη φωσφορυλίωση του υποδοχέα TrkA
σε κύτταρα που τον εκφράζουν ενδογενώς (όπως οι συμπαθητικοί νευρώνες σε
πρωτογενή καλλιέργεια ή η κυτταρική σειρά PC12) ή μετά από παροδική
διαμόλυνση CHO κυττάρων με το cDNA του TrkA. Η επίδραση του BNN27 (100 nΜ)
ήταν τόσο αποτελεσματική όσο και του NGF (100ng/ml) στην επαγωγή της
φωσφορυλίωσης των TrkA υποδοχέων σε χρόνο 20 λεπτών, υποδηλώνοντας ότι η
σύνδεση του BNN27 στους TrkA υποδοχείς είναι λειτουργική. Αντιθέτως, το BNN27
απέτυχε να επάγει τη φωσφορυλίωση του TrkB και TrkC υποδοχέα.
Επίσης, με μελέτες ανοσοκατακρήμνισης διαπιστώθηκε η ικανότητα του
BNN27 να ενεργοποιεί σηματοδοτικά μονοπάτια που σχετίζονται με τον υποδοχέα
p75NTR. Μια από τις πρωτεΐνες που προσδένονται με τον p75NTR είναι η πρωτεϊνική
κινάση RIP2, η οποία μπορεί να προσδένεται στην Death Domain (DD) του p75NTR
μέσω της CARD περιοχής του. Μια επιπλέον πρωτεΐνη που έχει τη δυνατότητα να
προσδένεται στην DD του p75NTR είναι ο αναστολέας της απόσπασης του GDP από
την Rho (RhoGDP Dissociation Inhibitor, RhoGDI). Έχει δειχθεί ότι η αλληλεπίδραση
του p75NTR με την RhoGDI επάγει την ενεργοποίηση της Rho, γεγονός που φαίνεται
να συμβαίνει μέσω της απελευθέρωσης της Rho από την RhoGDI που οφείλεται στην
αναδιαμόρφωση της στερεοδιάταξης της RhoGDI από την πρόσδεση στον p75NTR.
Πειράματα σε πρωτογενείς καλλιέργειες γλοιακών κυττάρων Schwann που
εκφράζουν ενδογενώς τον p75NTR ή κύτταρα που δεν εκφράζουν τον p75NTR (MEF,
ΗΕΚ, CHO) παρά μόνο μετά από διαμόλυνση τους με το cDNA του p75NTR ανέδειξαν
την ικανότητα του BNN27 (100nM) να στρατολογεί την RIP2 και τον TRAF6 στον
p75NTR (20 λεπτά), ενώ διευκόλυνε την απομάκρυνση της RhoGDI από τον p75NTR
(30 λεπτά).
Πειραματικά δεδομένα ανέδειξαν την ικανότητα του ΒΝΝ27 να αναστρέψει
στατιστικά σημαντικά την απόπτωση που προκαλείται λόγω στέρησης του
νευροτροφικού παράγοντα (NGF) σε πρωτογενείς καλλιέργειες συμπαθητικών
νευρώνων απομονωθέντων από τα ανώτερα θωρακικά συμπαθητικά γάγγλια (SCGs)
νεογέννητων αρουραίων. Επίσης, χορήγηση του ΒΝΝ27 κατά την διάρκεια τις
κύησης οδήγησε σε μείωση τις αποπτωτικής απώλειας των TrkA θετικών αισθητικών
νευρώνων των νωτιαίων γαγγλίων που παρατηρείται κατά την 14η εμβρυική μέρα
(Ε14) στους διαγονιδιάκους ngf-/- ποντικούς. Σε αντίθεση με τον NGF, το ΒΝΝ27 δεν
ήταν ικανό να προκαλέσει τη διαφοροποίηση των PC12 κυττάρων σε νευρώνες. Οι
διαφορές στα ευρήματα που παρατηρήθηκαν ίσως να οφείλονται σε διαφορετική
σενσχέση με τον NGF διαδικασία της ενδοκυττάρωσης του υποδοχέα TrkA.
Συμπερασματικά, η ανάπτυξη μικρομοριακών αναλόγων της DHEA, όπως του
ΒΝΝ27 που στερούνται ενδοκρινών δράσεων και διαπερνούν τον αιματοεγκεφαλικό
φραγμό, παρέχει την δυνατότητα ανάπτυξης νέων συνθετικών μορίων (lead
molecules) ως αγωνιστές των υποδοχέων των νευροτροφινών, στοχεύοντας στην
ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων των νευροεκφυλιστικών νόσων και του
εγκεφαλικού τραύματος.
|