| Περίληψη |
οικοσυστημάτων. Για να διευκρινιστούν οι μηχανισμοί που καθορίζουν τέτοιες κοινότητες είναι καθοριστικής σημασίας η αναγνώριση των τάξων που τις απαρτίζουν (ποιος)
καθώς και των διεργασιών που πραγματοποιούνται (τι) στους διάφορους τύπους περιβαλλόντων (που). Χάρη σε μια σειρά τεχνολογικών επιτευγμάτων, ιδιαίτερα μεγάλες
ποσότητες πληροφορίας/δεδομένων από όλα τα επίπεδα οργάνωσης της ζωής έχουν
σωρευτεί τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι μελέτες μικροβιακής οικολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και βασίζονται σε βιοπληροφορικές μεθόδους και
αναλύσεις. Ωστόσο, έχει προκύψει ένας σημαντικός αριθμός προκλήσεων τόσο από
την βιολογική σκοπιά όσο και από αυτήν την επιστήμης υπολογιστών. Μεταξύ αυτών,
καθοριστικό ερώτημα αποτελεί το τι μπορούμε να κάνουμε με όλα αυτά τα επιμέρους
κομμάτια πληροφορίας·. Το παράδειγμα της Βιολογίας Συστημάτων απαντά σε αυτό το
ερώτημα περνώντας από πιο αναγωγικές σε πιο ολιστικές προσεγγίσεις προσπαθώντας
να ερμηνεύσει το πως προκύπτουν και συνδέονται οι ιδιότητες ενός συστήματος.
Στόχος αυτής της διδακτορικής διατριβής ήταν να ενισχύσει την ανάλυση δεδομένων
από μικροβιώματα αναπτύσσοντας λογισμικά εργαλεία που να απαντούν σε τρέχουσες
υπολογιστικές προκλήσεις για την μελέτη μικροβιακών κοινοτήτων. Επιπλέον, να μελετήσει μικροβιακές κοινότητες σε ακραία περιβάλλοντα εφαρμόζοντας σύγχρονες μεθόδους για την αναγνώριση τάξων και διεργασιών. Για την επίτευξη αυτού του στόχου,
το έλος Τριστόμου στο νησί της Καρπάθου, επιλέχθηκε ως περιοχή μελέτης.
Το περιβαλλοντικό DNA και η μέθοδος της μετακωδικοποίησης έχουν χρησιμοποιηθεί σημαντικά για την εκτίμηση της βιοποικιλότητας (ποιος) και τη δομή των κοινοτήτων. Σημαντικός αριθμός αλληλουχικών δεδομένων που στοχεύουν σε ορισμένα γονίδια δείκτες και που εξαρτώνται από τις ταξινομικές ομάδες στόχους, είναι διαθέσιμα
χάρη στις τεχνικές αλληλούχισης υψηλής απόδοσης HTS. Ωστόσο, η βιοπληροφορική
ανάλυση τέτοιων δεδομένων απαιτούν μεγάλο αριθμό βημάτων και παραμέτρων καθώς
και σημαντικούς υπολογιστικούς πόρους. Οι ροές εργασιών σε συνδυασμό με υπολογιστικές υποδομές μπορούν να απαντήσουν σε αυτές τις απαιτήσεις σε σημαντικό βαθμό.
Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύχθηκε η ροή εργασίας PEMA με στόχο την ανάλυση δεδομένων μετακωδικοποίησης από περιβαλλοντικό DNA. Κεφάλαιο 2.1. Ωστόσο, η μέθοδος
μετακωδικοποίησης χαρακτηρίζεται από σειρά περιορισμών. Η υπομονάδα I της κυτοχρωμικής οξειδάσης c (COI), αποτελεί έναν δείκτη που χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά
στην περίπτωση ευκαρυωτικών τάξων - στόχων. Είναι γνωστό πως σε μελέτες όπου ο
δείκτης αυτός χρησιμοποιείται, ένας μεγάλος αριθμός των λειτουργικών ταξινομικών μονάδων (OTUs) που προκύπτουν, δεν καταφέρνουν να ταυτοποιηθούν. Η παρουσία τόσο ψευδογονιδίων όσο όμως και μη-ευκαρυωτικών τάξων ανάμεσα σε τέτοια αλληλουχικά
δεδομένα, με την ταυτόχρονη απουσία των τελευταίων από τις βάσεις αναφοράς, εξηγεί
την μη ταυτοποίησή τους σε σημαντικό βαθμό. Για την αναγνώριση τέτοιων περιπτώσεων, αναπτύχθηκε το υπολογιστικό εργαλείο DARN το οποίο αξιοποιεί ένα φυλογενετικό
δέντρο που καλύπτει και τις 3 επικράτειες του δέντρου της ζωής, βασισμένο σε αλληλουχίες του δείκτη Κεφάλαιο COI, Κεφάλαιο 2.2.
Μέθοδοι γονιδίων δεικτών και μεταγονιδιωματικής καθώς και το σύνολο των μεθόδων αλληλούχισης υψηλή απόδοσης, έχουν οδηγήσει στην σώρευση σημαντικά μεγάλου αριθμού δεδομένων και μεταδεδομένων καταγράφοντας τάξα και διεργασίες σε
σειρά τύπους περιβαλλόντων. Για να επιτρέψουν την βέλτιστη προσβασιμότητα και αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας, έχουν δημιουργηθεί σειρά βάσεων δεδομένων, οντολογιών αλλά και προτύπων - κανόνων για να ακολουθεί η κοινότητα για την καταχώρηση
τους. Αξιοποιώντας μεθόδους ενσωμάτωσης/ολοκλήρωσης δεδομένων data integration
για την εύρεση των διάφορων κομματιών πληροφορίας και την συσχέτισή τους, καθώς και τεχνικών εξόρυξης κειμένου text mining για την ανάκτηση γνώσης από το σύνολο της δημόσια διαθέσιμης βιβλιογραφίας αναπτύχθηκε η βάση-γνώσης PREGO,
Κεφάλαιο 3. η οποία επιστρέφει χιλιάδες σχέσεις μεταξύ τάξων, περιβαλλόντων και
διεργασιών.
Καθοριστικό ερώτημα ωστόσο σε ότι αφορά τις μικροβιακές κοινότητες, αποτελεί
το ¨πώς’ τα διάφορα μικροβιακά τάξα εξασφαλίζουν την θέση τους ως μέλη της κοινότητας. Μεταβολικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των διάφορων τάξων παίζουν καθοριστικό
ρόλο για την συγκρότηση τέτοιων κοινοτήτων. Μεταβολικά δίκτυα στην κλίμακα του
γονιδιώματος (GEMs) επιτρέπουν την αναγνώριση τέτοιων αλληλεπιδράσεων. Η τυχαία
δειγματοληψία στον χώρο που ορίζεται από τις πιθανές τιμές που μπορεί να πάρουν οι
ροές των αντιδράσεων (flux sampling) επιτρέπει την αναπαράσταση των τιμών που μπορεί να λάβουν αυτές οι ροές κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ωστόσο η μέθοδος flux
sampling είναι ιδιαίτερα απαιτητική από υπολογιστική σκοπιά, ιδιαίτερα όσο η διάσταση
του μεταβολικού μοντέλου αυξάνει. Για τον σκοπό αυτό αναπτύχθηκε η βιβλιοθήκη
dingo η οποία κάνει χρήση ενός πολυφασικού αλγορίθμου Monte Carlo, Κεφάλαιο 4.
Τέλος, αναλύθηκαν δείγματα ιζήματος από το έλος Τριστόμου Καρπάθου, καθώς
επίσης δείγματα από μικροβιακούς τάπητες mat και από μικροβιακά συσσωματώματα (aggregates).
Για τον σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκε τόσο η μέθοδος μετακωδικοποίησης
με γονίδιο-δείκτη το 16S όσο και η μέθοδος μεταγονιδιωματικής shotgun. Επίσης
μετρήθηκαν περιβαλλοντικές παράμετροι (όπως αλατότητα, συγκέντρωση οξυγόνου).
Βασικές λειτουργίες που υποστηρίζουν τη ζωή σε τέτοιες συνθήκες εντοπίστηκαν ενώ
ακόμη γονιδιώματα τάξων που εντοπίζονται για πρώτη φορά ανασκευαάστηκαν από τις
αλληλουχίες του μεταγονιδιώματος (MAGs), Κεφάλαιο 5.
Όπως συμβαίνει και στις μικροβιακές κοινότητες, οι βιοπληροφορικές μέθοδοι σπάνια
στέκουν απομονωμένες, αντίθετα τείνουν να συγκροτούν κι αυτές τις δικές τους κοινότητες¨. Οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν στα πλαίσια αυτής της διατριβής επιδιώκουν να
συγκροτήσουν ένα πλαίσιο μελέτης από το επίπεδο της κοινότητας σε αυτό του είδους
και από εκεί, πίσω πάλι στην κοινότητα. Ένα τέτοιο πλαίσιο αναλύεται για την μελέτη
μικροβιακών αλληλεπιδράσεων.
|
Αναζήτηση
