| Περίληψη |
Εισαγωγή: Η παιδική παχυσαρκία πλέον αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα. Οι διατροφικές συνήθειες, η φυσική δραστηριότητα, ο χρόνος μπροστά σε οθόνες, αλλά και η συμμετοχή της οικογένειας είναι οι κύριοι άξονες παρέμβασης.
Ερευνητική υπόθεση: Η συμβουλευτική παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο Ιατρείο Πρόληψης και Αντιμετώπισης Παιδικής Παχυσαρκίας ΠΑΓΝΗ, συνέβαλε στη μείωση των επιπέδων σωματικού βάρους, περιμέτρου μέσης και ΔΜΣ στο μελετώμενο δείγμα.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης (observational study) και παρέμβασης, διάρκειας 3 μηνών σε ένα πρόγραμμα συμβουλευτικής παρέμβασης 2ου σταδίου που πραγματοποιήθηκε στο Τακτικό Ιατρείο του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ). Το δείγμα ήταν 41 παιδία, ηλικίας 6-18 ετών, με παιδική παχυσαρκία (ΔΜΣ>++) χωρίς επιπλοκές. Η παρέμβαση είχε διάρκεια 3 μηνών και περιελάμβανε την διατροφική αξιολόγηση, διάγνωση, τη συμβουλευτική εκπαίδευση με την συμμετοχή της οικογένειας, την παρακολούθηση και εκ νέου αξιολόγηση.
Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική μείωση του σωματικού βάρους και του ΔΜΣ κατά 2,04± 2,78kg και 1,27± 1,41 (p<0,001), αντίστοιχα. Ο μέσος όρος Σ.Β. ήταν μικρότερος στο τέλος της μελέτης, (mean=61,45 , SD=17,3) συγκριτικά με τον μέσο όρο του Σ.Β. στην έναρξη της μελέτης (mean=63,48, SD= 17,7), (p=0,000).0 μέσος όρος ΔΜΣ ήταν μικρότερος στο τέλος της μελέτης, (mean=25,93 , SD=3,45) συγκριτικά με τον μέσο όρο του ΔΜΣ στην έναρξη της μελέτης (mean=27,2, SD= 3,62), (p=0,000). Επίσης, βρέθηκε στατιστικά σημαντική μείωση της περιμέτρου μέσης κατά 4,17± 4,17cm, (p<0,001).
Στατιστικά σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε στην αξιολόγηση του ΔΜΣ (p<0.001), όπου παρατηρήθηκε μείωση του ποσοστού των παιδιών με παχυσαρκία 2ου βαθμού και μετατόπιση των συμμετεχόντων σε χαμηλότερες κατηγορίες αξιολόγησης της παχυσαρκίας, χωρίς ωστόσο να προκύπτουν νορμοβαρή παιδιά στο τέλος της παρέμβασης. Αντίστοιχα στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και στις επιμέρους ηλικιακές ομάδες.
Επίσης, βρέθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση στη συχνότητα κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών, (p<0,001 και p= 0,005), αντίστοιχα, ενώ δε βρέθηκε διαφορά στη συχνότητα κατανάλωσης πρωινού, (p=0,086).
Μετά το τέλος της παρέμβασης το 4,8% των παιδιών είχαν αυξήσει τη φυσική δραστηριότητα σε 3-4 φορές την εβδομάδα, το 17,1% σε 5-6 φορές την εβδομάδα και το 7,3% των παιδιών είχαν καθημερινή φυσική δραστηριότητα, (p= 0,017).
Συμπεράσματα: Τα ευρήματα συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η παρέμβαση αυτή, είχε ευνοϊκά αποτελέσματα ως προς τη μείωση του σωματικού βάρους, του ΔΜΣ και της περιμέτρου μέσης και στις δύο ηλικιακές ομάδες και στα δύο φύλα που εξετάστηκαν. Οι διατροφικές συνήθειες (πρωινό, φρούτα, λαχανικά), αλλά και οι συνήθειες φυσικής δραστηριότητας των παιδιών και των εφήβων φαίνεται να επηρεάζονται από την συμπεριφορική παρέμβαση (παρουσία των γονέων), που πραγματοποιείται από τη διεπιστημονική ομάδα που συμμετέχει στο συγκεκριμένο Ιατρείο.
Ωστόσο, χρειάζεται ένα μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος, αλλά και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα παρέμβασης για να μπορεί κανείς να εξάγει πιο ασφαλή συμπεράσματα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν ακόμη περισσότερες μελέτες σχετικά με τις παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται για την πρόληψη και αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας, αφού είναι ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Απαραίτητο τέλος, είναι να δοθεί έμφαση στην παρακολούθηση μετά το τέλος της παρέμβασης (το follow up), ώστε να διαπιστωθεί αν τα ευνοϊκά αποτελέσματα διατηρούνται.
|
Αναζήτηση
